Opowieść życiu nastolatki, która w życiu nie ma łatwo... Czy kiedykolwiek będzie szczęśliwa? Co stanie na drodze do jej szczęścia? Jak potoczą się losy bohaterów? Aby sie tego dowiedzieć zapraszam do przeczytania tego ff.
Nazywasz się Olivia Johnson...
Po skończonych lekcjach poszłam jeszcze się ubrać i wyszłam przed szkołę, przed którą już stał Leo.
~~~~~~~
Gdy do niego podeszłam, pociągnął mnie za rękę i zaczął szybko iść w stronę mojego domu. - Gdzie Ci się tak spieszy? - Nie mam po prostu ochoty patrzeć na tą budę. Chce się stąd po prostu ulotnić- powiedział. - Okejjj...- wydało mi się to delikatnie dziwne, ale szybko to zignorowałam.
~W domu~
Po wejściu do domu, zabrałam chipsy i poszliśmy do mojego pokoju. - Co robimy?- spytałam. - Może obejrzymy jakiś film? - W sumie spoko tylko jaki? - Możemy oglądnąć "Szybkich i wściekłych". - Spoko. Wyszukałam na Internecie i włączyłam. Podczas oglądania była na prawdę miła atmosfera. Kiedy film się skończył rozmawialiśmy jeszcze z jakąś godzinę i Leo poszedł do domu. W ogóle okazało się, że Leo mieszka z jakieś 10 min od mojego domu, więc spoczko.
Gdy moja mama wróciła z pracy, zrobiła mi obiado-kolacje. Po zjedzonym posiłku, poszłam do mojego pokoju i odrobiłam lekcje. Byłam bardzo zmęczona, nawet nie wiem czym. Postanowiłam, że pójdę się umyć i spać. Tak też zrobiłam. Zrobiłam sobie ciepłą kąpiel, zmyłam resztki makijażu, umyłam zęby i położyłam się do łóżka. Sprawdziłam jeszcze social media. Miałam jedną wiadomość.
Od Nieznany numer: Siema, to ja Leo. Śpisz już? Do Nieznany numer: Właśnie miałam zamiar iść a co? *zmieniono nazwę na "Leoś❤"* *użytkownik "Leoś❤" zmieniłtwojąnazwę na "Liv❤"* Liv❤: Ooo... jak słodko hahahaha Leoś❤: Widzimy się jutro pod twoim domem o 7:45 Liv❤: Widzę, że zdecydowałeś już za mnie... Leoś❤: No a jak ktoś musi hahahaha dobranoc kotek😘 Cooo.... dlaczego on znowu mówi do mnie kotek??? Liv❤: Jaki znowu kotek??? Leoś❤: Mój Liv❤: Spadaj hahhah dobranoc Leoś❤: Dobranoc, śnij o mnie💗 Liv❤: Niedoczekanie...
Ja się pytam o co mu chodzi?? Zastanawiałamsię nad naszą konwersacją jakieś 10 min, alebyłam zmęczona, więc w szybkim tempie zasnęłam.
~Następnego dnia~
O godzinie 6:40 obudził mnie mój przyjaciel (czyt. cholerny budzik). Przez okno, słońce wdarło się do mojego pokoju i świeciło mi prosto w twarz. - Dobra już nie śpię, nie śpię- powiedziałam cicho. Wstałam, wybrałam outfit na dziś i poszłam się ubrać. Na dziś wybrałam białą koszulkę z krótkim rękawem, z nadrukiem na środku. Do tego ubrałam zwykłe, niebieskie jeansy, które przepięłam czarnym paskiem. Na koszulkę zarzuciłam jeszcze długi sweter i stylówka skończona. Wyglądałam tak:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
