""Nefretin bedelidir İntikam ve herkesten alacağım intikamımı.. Hak eden herkes bulacak cezasını!!""
Meleğin böyle hissetmesine sebep olanlar bunun hesabını vereceklerdi. Hepsinden nefret ediyordu. Böyle hissetmesine neden oldukları için. Böyle hissettiği için. Çok kızgındı. Hem kendisine hem de herkese! Böyle olduğu için.
Hayattan nefret ediyordu. İnsanlardan nefret ediyordu. Kısacası her şeyden nefret ediyordu. Bu okul kendisine aitti. Parasıyla buradaki herkesi satın almıştı. Krallığını kurmuştu. Buranın patronu oydu ve tekrar hatırlatması gerekiyorsa bu gerçeği,unutmamalarını sağlayarak hatırlatırdı. Kendisini bir hiç gibi görüp saymamak ta neydi? Buna asla izin veremezdi. Otoritesini kurmalıydı. Karşısına geçip her istediklerini yapabileceklerini sanıyorlarsa yanılıyorlardı. Özellikle de emir vermek ve başına buyruk davranmak gibi konularda.. Bunlara kesinlikle tahammülü yoktu. Şimdi yapması gerekenler şunlardı;
*Kendilerini bir şey sanan aptal kızların haddini bildirmek
*Kendisinin yanında onu yok sayarak herhangi biriyle dalga geçmeye kalktıkları için ceza vermek
*Gözü önünde yeni gelmiş olsa da bir çocuğu bakışlarıyla yemeye çalıştıkları için süründurmek
*Yeni gelen yakışıklıya kuralları öğretmek ve burda kimin patron olduğunu göstermek
*Bütün okulu uyarmak ve kendilerine gelmelerini sağlayıp kim olduğunu hatırlatmak
Hımmm! Azmış..Gerçi bunların hiçbirini yapmasına gerek yoktu ama salak bir sürü insan etrafını sardığı için başka çaresi yoktu. Hepsine tekrar öğretmesi gerekiyordu her şeyi! Melek,bu düşüncelere dalmışken koridorda yanından geçtiği öğrencilerin korkuyla ondan uzak durmaya çalıştıklarını fark etmedi.
Bir plan yapmalıydı. Bütün bu maddeleri içeren ve kendisini sinir edenlerden intikam almasına yarayacak bir plan..
Aklına gelen fikirle gülümsedi. Çok güzel olacaktı. Tam kendi adına yakışır,korkutucu ve harika bir plandı. Kendini ve o akıllı mı akıllı beynini çok seviyordu. Psikopat mıydı neydi? Keyfi az da olsa yerine gelmiş bir şekilde bahçede ki en güzel yerde bulunan banka oturdu. Burası onun yeriydi. Ondan başka kimse oraya oturamazdı. Bütün bahçeyi görebilen, hafif gölgelik olan ağaç altı köşede sessiz sakin bir yerdi. Cennet gibiydi sanki!Oturduğu yerin bir başka iyi tarafı okulun bazı önemli odalarının camlarını ve kapısını da görüyor olmasıydı. Ne harika ama.
İçine derin bir nefes çekerek bahçede ki çiçeklerin kokusunu burnuna doldurdu ve intikam planının ayrıntılarını düşünmeye koyuldu. Bu sırada arkadaş dediği sürtük köpekleri ayaklarını sürüyerek istemeye istemeye Meleğe doğru yürüyorlardı. Tabi korkuyorlardı pislikler! Korkmaları da gerekiyordu yelyozların!! Başlarına neler geleceklerini bir bilseler herhalde korkmakla kalmaz,arkalarına bakmadan kaçarlardı. Kötü kötü güldü aklında ki düşünceler yüzünden. Bu sırada kızlar Meleğin önüne gelmişlerdi. Süt dökmüş kedi gibiydiler. Tabi hatalarını biliyorlar ve korkuyorlardı. Haliyle olması gerektiği gibi.. Korkmalarıda gerekiyordu onun karşısında. Adam akıllı durmaları için. Ama yine de bu halleri sinir ediyordu Meleği. Gıcık oluyurdu onlara. İçinde anlamlandiramadigi bir öfke kabariyordu onları görünce. Bu kadar mı nefret ediyordu onlardan? Kendisine inanamadı ve sakin olabilmek için derin bir nefes çekti. Bugün bunu bilmem kaçıncı kere yapıyordu ama bir türlü işe yaramıyordu. Yine de tekrarladı hareketini..
Kızlar,Meleğin gergin olduğunu hissedip daha da ürktüler. Onu kızdıracak bir şey yapmak istemiyorlardı çünkü ölümüne korkuyorlardı ondan.
Titreyerek te olsa konuştu içlerinden biri. Adı Gizemdi;
-"Nasılsın Melek?"sanki hiçbir şey olmamış gibi davranıyordu salak. Melek cevap vermedi ve ters ters baktı. Kız yutkundu ve farkında olmadan bir adım geriledi. Tabi ki Melek bunu fark etmişti. Yüzünde oluşmaya çalışan sinsi, alay dolu, kendini beğenmiş gülümsemeyi bastırdı. Kötü kötü bakmaya devam etti. Bu sefer Pelin konuşmaya başladı. Gizemin kurtulmak için yalvaran bakışlarını fark etmişti ve onu çok iyi anlıyordu. O korkutucu bakışlara maruz kalıp altında ezilmek isteyeceği en son şey olmamasına rağmen küçük bir öksürük sesi çıkararak boğazını temizledi ve Meleğin dikkatinin kendisine dönmesini sağladı. Ahh gerçekten çok kortucuydu. Kaçıp gitmemek için kendini sıktı,cesaretini toplayabilmek için kısa bir nefes aldı.
