"Gözlerin, gözlerin bana aklımı kaybettiriyor ama ancak İncilerinle buluşunca yolumu bulabiliyorum. İnci, ben sana bakmazsam kaybolurum. Issız sokaklarda kaybolacağıma senin her karesi sedef dolu ömründe kaybolmaya ilk gün razı geldim ben. Seninle h...
Size çerezin çerezinin de çerezi bir hikaye ile geldim, hafif, tatlı ve alengirli kelimelerden, betimlemelerden uzak.
Bunu yazmak istememin sebebi ruhumu, aklımı, aklımızı daha doğrusu, ve parmaklarımı dinlendirmek. İnsan böyle sakız hikayeler yazarken resmen rahatlıyor.
Bu bölüme her uğrayan okuyucuyu sevdiğimi bildirmek zorundayım. ❤
Keyifli okumalar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌸
Gözlerim, açmaya kıyamadığım minik ve yeşile çalan harelerim bir kapı gibi zorlanıyor. Evin içinden, muhtemelen odama en yakın bölgeden gelen şiddetli sesler yüzünden. Bu sesleri bir orangutanın veya domuzun çıkardığını sizlere söylemek isterdim elbette, ama hayır! Onlar evimizde beslediğimiz yılanlar. Onlara geri cevap veremezsiniz, dilleri tahmin edilenden birkaç metre daha uzundur ama onların da dikkate almadığı bir şey vardı. Uyuyan bir İnci Sedef her zaman daha tehlikeliydi. Göz kapakçıklarımdan özür dileyip onları daha çok dinlendireceğimin telkinlerini içten içe sıralarken, tek gözümü açıp koca irisimi ortaya çıkardım ve Antik Yunan'dan fırlamış bir ejderha gibi ateş püskürerek kapıya uçtum.
"Sabahın kör saatinde benim odamın önünde kavga etmek için hangi cesaret hapını yuttunuz söyleyin bakalım küçük şempanzeler."
İki pırasa kafa aynı anda bana doğru döndüğünde aklım ve gözlerim kısa süreli cinsiyet karmaşasına maruz kaldı. Hangisinin erkek kardeşim olduğunu anlamak için giydiklerini inceleme ihtiyacı hissettim patlamamış afyonumla beraber. Bu yüzden hala kapalı olan tek gözümü üzülerek açtım. Hala ayırt edemediğimde daha çok sinirlenerek üzerlerine yürüdüm.
"Hanginiz Eren? Çabuk el kaldırsın." İkisi de ne kadar sinirli olduğumun farkında olarak birbirlerine benzeme avantajlarını kullandı ve birbirini işaret ettiler.
"Ya yalan söyleme kız güzeli, herkes yemez bu numarayı."
Eda'nın sabah kuşu gibi ince sesiyle viyaklamasından erkek olanı tespit etmem çok uzun sürmedi. Bir panter gibi kapüşonunun şapkasından tutup kendime çektiğimde siyah gözlerine daha önce kesinlikle görmediği, karanlığın en koyu tonuyla baktım.
"Yakaladım seni," dedim gözlerimden bile daha karanlık tutmaya çalıştığım sesimle.
"Kızım seni okulda erkek diye gezdirmeyen ne olsun," diye hırladı adeta erkek güzeli kardeşim Eren.
Gerçekten onu Eda'dan ayırt etmek imkansızdı. Özellikle onun gibi uzun saçları varken. Onları ayırt edemediğim için bana aptal muamelesi yapamazsınız, onlar ikiz!
