A MOMENT TO REMEMBER (FRANKIANA FANFIC)

Chapter 19

Diana's POV

" Ano, wala parin ba kayong balita sa asawa ko? " Frustrated na sabi ko kay Mr. Dalisay.

" Ma'am sa ngayon po naghahanap pa po kami ng lead. Sobrang ginalingan po ng kidnapper ng asawa niyo. Halatang planado ang lahat. " Sagot niya.

Napailing ako dahil sa sinabi niya.

" Bullshit! That's bullshit! Anong klaseng mga police kayo?! " Sigaw ko sakanila.

Maya maya pa'y may humawak sa braso ko. Si dad pala.

" calm down, Dee. Hindi nakakatulong ang galit mo ngayon. " I look at him and nod. I guess my dad is right. Set aside ko muna ang galit ko.

" Ma'am yung kidnapper po ng asawa niyo may pinadala at isa po itong problema. Kelangan niyo pong tatagan ang sarili niyo. " Seryoso nyang sabi.

" what is it? " Diko mapigilang kabahan.

" Something happened ba to our friend? " Rinig kong sabi ni Julia. Sobra na din kasi silang nag alala.

" Yes po. Ihanda niyo mga sarili niyo sa makikita niyo. " then he sigh.

" Damn it. " si Jodie.

" kelangan niyo na mahuli kung sino yung kumidnap sa friend namin. Ang tagal na po halos mag isang buwan na. " si Maza.

" ginawa na po namin lahat ng makakaya namin Ma'am. " Si Mr. Dalisay.

" Pwes, triple your god damn effort. " si Dad. Di na rin mapigilang magalit ni Daddy.

" sorry po, Sir. Pwede pong sumunod muna kayo sa office ko. "

I sigh saka tumango. Tiningnan ko muna mga kaibigan ko agad naman kami sumunod kay Mr. Dalisay.

Pagkapasok namin nahagip ko ang pinsan ko na si Akie na busy sa kanyang ginagawa. Tatawagin ko sana siya pero mas importante tong ipapakita samin ni Mr. Dalisay.

" dito po tayo, ma'am. " Sabi niya saka ako umupo sa visitors chair.

Umupo na rin mga kaibigan ko pwera lang kay Maza na kanina pa tahimik. Alam ko na kinakabahan din siya.

" Ma'am, may ipapakita kami sainyo at nais ko po sabihin na tatagan niyo po sarili niyo. " sabi niya.

Huminga ako Ng malalim saka tumango. Inabot nya sakin ang isang brown envelope at agad ko naman iyon binuksan.

Nanlamig ang buong katawan ko sa nakita ko. Hindi ko namalayang nabitawan ko yung mga larawan at kusang tumulo ang luha ko.

" Dee, anong nangyayari? "rinig kong tanong ni Dad. Nilingon ko siya and I hug him.

" no! No! This is not her. I swear, this is not my friend. This is not our friend. " rinig ko na sabi ni Julia habang niyakap ni Maza.

Halos mag breakdown ako parang hindi ako makapaniwala sa sinapit ng asawa ko. Halos hindi ko siya makilala dahil sa dami ng pasa sa katawan at sugat.

Mula sa larawan na yun ramdam ko ang paghihirap niya. Gusto kong sisihin ang sarili ko dahil wala akong magawa. Anong klaseng asawa ako!

" Dee, everything's gonna be alright. Kelangan mo magpakatatag para kay Franki. " sabi ni Dad. Tumango nalang ako at hinayaang tumulo yung luha ko.

" damn it! Kung sino mang hayop ang gumawa sa anak ko na ito. Pagbabayaran niya ng lahat ng ito. Kelangan mabulok siya sa kulungan. "   Si Tito.

Nilapitan ko si Tito. Sobrang guilty ako ngayon. Nilakasan ko muna ang loob ko saka nagpatuloy na nilapitan sila ni Tita.

" I'm so sorry kung diko natupad yung pangako ko sainyo, Tito. Kasalanan ko ang lahat ng ito. " Saka tuluyan na akong umiyak. Wala na akong pakialam na makita nila akong umiyak basta mailabas ko lang to. Sobrang bigat na kasi sa dibdib.