(*ยังไม่ได้แก้คำผิด)
ผ่านมาหลายเดือนบอมกยูก็ยังคงทำงานที่ร้านทูแทของแทฮยองอยู่ แม้ในช่วงแรกจะโดนมือขวาของจองกุกตามมาจับผิด แต่นับวันอาการเหล่านั้นของยุนกิก็หายไป เหลือเพียงมาทาบถามเขาเรื่องโดควอนเท่านั้น ยอมรับว่าเขาก็ไม่รู้ว่าโดควอนมันจะมาไม้ไหน เลยไม่สามารถตอบคำถามของยุนกิได้
เรื่องที่เขาช่วยได้ก็มีแค่ที่กบดารของพวกมันเท่านั้นแหละ แล้วเขาก็ไม่ใช่คนโง่ที่จะไม่รู้ว่าไอ้โดควอนมันจะตามมาเก็บเขา เขารู้ว่ามันไม่ชอบเขาตั้งแต่ลุงของเขาไปฝากเขาไว้กับมันแล้ว ตอนเขาออกมาจากมันลุงเขาตามหาจนทั่วไปหมด ซ้ำยังบังคับให้กลับไปทำงานที่นั่นอีก เขาออกมาแล้วไม่มีทางหันหลังกลับไปแน่ๆ ใครจะโง่เอาชีวิตไปฝากไว้กับนัมโดควอนกัน
คนที่มันกำลังเล่นด้วยอยู่ตอนนี้ ดันเป็นคนมีอำนาจมากที่สุดในวงการมืดอีกด้วย แค่ได้ยินเรื่องฝีมือบอดี้การ์ดของจอนจองกุก เขาก็เข่าอ่อนแล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงฝีมือของเจ้าตัวเลย แค่ย่างก้าวข้างหนึ่งเข้าไปหายังรู้สึกว่าจะไม่ได้ขาข้างนั้นกลับมาเลย เขาไม่เล่นด้วยหรอก
“คิดอะไรอยู่?”
ไม่รู้ว่าเขานั่งเหม่อลอยไปนานเท่าไหร่ ถึงไม่รู้สึกตัวว่ายุนกิมานั่งลงตรงหน้าเขาแล้ว บอมกยูกระพริบตาปริบๆเพื่อเรียกสติกลับมา ก่อนจะถอนหายใจเบาๆ แล้วจัดท่านั่งให้ดีๆ
“เปล่าหรอกครับ แค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย”
“แน่ใจนะ?”
“....โดควอน มันเคลื่อนไหวหรือยังครับ?”
ยุนกิหรี่ตามองคนตรงหน้าเล็กน้อย ก่อนจะเบือนหน้าออกไปมองนอกร้าน
“ยัง .... แต่คงอีกไม่นาน มึงถามทำไม?”
“ผมก็แค่อยากรู้...”
สายตาของยุนกิยังคงปรากฏแววไม่ไว้ใจบอมกยูอยู่ นั่นทำให้บอมกยูรู้สึกอึดอัด เขาอยากให้อีกคนหยุดระแวงเขาได้แล้ว แม้การออกมาจากกลุ่มนัมโดควอนมันจะดูง่ายเกินไป แต่ความจริงก็ความจริง เขาออกมาแล้ว
VOUS LISEZ
Kookv - First & Last Love (END)
Fanfiction(มีต่อภาค2แล้วนะคะ) เขาผู้ไม่เคยรักใคร เพราะเจ็บช้ำจากอดีตที่โหดร้ายแต่กลับต้องมาเปลี่ยนความคิดใหม่ เมื่อเด็กคนนั้นค่อยๆแหวกกำแพงที่เขาปิดกั้นไว้เข้ามา ทำลายมันลงอย่างช้าๆ โดยที่เขาไม่ทันตั้งตัว คิมแทฮยอง...เขาคือเด็กคนนั้น
