Bezsenność - M.C

Jeden - jak zaczynam dzień.

Przekręciłam się na drugi bok. Zrobiłam to chyba tysięczny raz. Pociągłam za włosy, jakby miało mi to pomóc w zaśnięciu. Niestety nic nie pomagało. Zawsze tak było. Z bólem i łzami w oczach zakryłam głowę poduszką. Słońce juz wschodziło, a ja nie spałam, ani pięć minut. Po kolejnej dawce szarpania włosów mój budzik dał znać, że trzeba wstawać do szkoły. Jak codzień wstałam z niechęcią. Przed moimi oczami widziałam jedynie białe iskry, które zaćmiły mi umysł. Prawie potknęłam się o plecak, którego zapomniałam wczoraj spakować.

-Świetnie.

Mamrotałam pod nosem, plus parę innych przekleństw. Opadłam na krzesło i zaczęłam wybierać książki, które mi się dziś przydadzą. Francuski, matematyka, fizyka i historia. Te przedmioty są moimi koszmarami. Może gdybym je miała, bo jak osoba, która wcale nie śpi może mieć koszmary? Podniosłam się z krzesła i znowu przed oczami pojawiły się mroczki. Przytrzymałam się ściany i po dziesięciu sekundach poszłam do łazienki. Przed lustrem ujrzałam te same zwłoki co zwykle. Bo jak mam się inaczej nazwać? Ciemne worki pod oczami, włosy poplątane, a wyraz twarzy jak u nieboszczyka - nic nie wyrażał. Umyłam zęby, bo oddech nie należał do tych świeżych. Jak to z rana. Włosy rozczesałam z wielkim bólem. Zmyłam krem, który podobno ma usuwać oznaki zmęczenia. Gówno prawda! Na palec wziełam sporo fluidu, który był moim przyjacielem. Pomagał mi choć trochę zakryć okropną, bladą cerę. Wytuszowałam rzęsy, dzięki czemu oczy nie wyglądały na aż tak opuchnięte. Dodatkowe skazy zakryłam dość drogim, ale za to skutecznym korektorem. Włosy zwiazałam w zwykły kucyk. W garderobie zmieniłam bieliznę, ubrałam jeasny i biały podkoszulek. Narzuciłam na siebie bluzę, dodatkowo poperfumowałam się i uzyłam błyszczyka na moje spierzchnięte usta. Założyłam trapki i wziełam plecak. Mogę iść do szkoły.
___________________
I jak? Podoba się wam na razie? Czekam na wasze komentarze :)  Następny rozdział jutro albo we wtorek :)