One of the Boys ( KathNiel )

Boys-29

Katsumi's POV.

Pinunasan nito ang luhang takas sa mga mata niya.

"sorry nakita mo tuloy ako'ng umiyak! Tss nakakainis naman.." mara

"ikaw ba yung umiiyak kanina?"

"h-ha?! Hindi baka yung white lady yun!"

"sus! Ako pa niloko mo kilala na kita mara. sige na ano ba yan?! Pwede mo kong maging sandalan ngayon.."

"h-ha?! hindi nga sabi eh ang kulit mo talaga nerd" mara

Lumapit ako dito ng konti at hinila ang kamay niya para maisandal ko ang ulo niya sa balikat ko habang hinihimas ang braso niya. Wala pang 10 seconds ng maramdaman ko ang sunod-sunod na pag hikbi niya

"sabi ko naman sayo mahirap pigilan yan, Masakit sa puso sige na ilabas mo lang yan makikinig ako.. Kahit naman lagi tayong mag kaaway kaibigan parin kita"

"k-katsumi.." mara

Mara's POV.

Nakakahiya naman dito pa sa mortal enemy ko ako umiiyak baka bukas asarin lang ako nito eh >.<

"sshh mara.."

Umayos ako ng upo at muling pinunasan ang luha ko, nag pakawala ako ng malalim na hininga at muling tumingin kay katsumi na seryoso lang ang mga tingin sakin. Ngumiti ito kaya ngumiti na rin ako, hindi ko napansin pero pinupunasan na pala nito ang luha ko

"namimiss ko na ang kapatid ko namimiss ko na siya.."

Naramdaman ko ang yakap ni katsumi habang tuloy-tuloy lang sa pag patak ang mga luha ko..

"alam ko naman yung side ni seth pero hindi ko kase alam yung side mo!" katsumi

"dahil kaibigan niyo siya.."

"at kaibigan ka rin namin, Lumayo ka lang kaya hindi namin nalaman yung side mo.."

Tumango-tango ako habang pinupunasan ang luha ko gamit ang panyong binigay sakin ni seth nung grade 1 palang kame.

"tanda ko pa nung binigay niya sakin to'ng panyong to almost 13 years ito ang naging lucky charm ko.. Alam ko kung gaano niya pinag hirapan to"

Flashback.

"ate, ate.." kulbit ng 6 na tao'ng bata sakin

"seth kulot later na lang tayo mag laro ha busy si ate kailangan ko matapos ang project ko kundi lagot ako kay teacher buti kapa tapos na naipang-gawa na kita."

Aniya ko habang busy sa pag guhit ng iba't-ibang hugis sa sketch pad ko. Parehas kameng grade 1 ni seth kahit mas matanda ako pinilit kong mag sabay kame para mabantayan ko siya sa lahat ng oras ng klase namin sa school..

"ate, ateeee! please hindi naman tayo mag pla-play eh"

Haaaays! kulit talaga. Dahan-dahan ko'ng inikot ang upuan ko habang nilalagay ang lapis sa ilalim ng tenga ko.

"kung hindi tayo mag pla-play ano'ng gagawin natin ha?"

"ang ingay-ingay mo naman ate may ibibigay lang naman ako sayo eh!"

May kung ano'ng inaabot sakin si seth na manipis at kulay puting tela

"ano to?"

"can't you see ate? syempre panyo.."

"panyo?"

Binuksan ko ang puting tela at napangiti ako sa burdang nakaguhit dito.

Kulot~Kulit

"do you like it ate?"

Masiglang tanong ni seth sakin, hindi ko mapigilan ngumiti lalo na at kitang-kita ko kung paano pinag hirapan ni sedric ang burdang to.

"salamat kulot"

"sus no problem ate, basta from  now on tayo na bestfriend ha.."

Seth hug me and im hug him back, I love this boy so much kahit hindi kame mag kapatid sa tatay sobra-sobra ko siyang mahal.

End of Flashback.

"akalain mo si seth nag effort ng ganun?! aba bihira yun ha.  Tsk tsk hindi niyo naba maayos yang problema niyong mag kapatid? Sakit niyo sa mata tingnan lalo na pag nag aaway kayo!" katsumi

"hoy excuse me! Never ko'ng inaway si sedric huh?! at tsaka akala ko ba dadamayan mo ko eh bakit inaasar mo pa ko huh?!"

Napa-cross arms na lang ako habang eto'ng katabi ko naman ay wini-wiggle ang kilay niya.

"ah hehe syempre oo dinadamayan nga kita eh, halika na nga mabuti pa ikain mo na lang yan mabubusog pa ko!"

Tss. kahit kailan talaga moron ^^

"whatever nerd, whatever!"

"loveyou too piglet.."

"eeeew! bawiin  mo nga yung sinabi mo!" sigaw ko habang hinahampas si katsumi ng dala ko'ng bag

"araaay! maraaa! grabe naman di ka mabiro huh?! Tara na nga at baka ikaw pa ang makain ko makita mo.."

"subukan mo lang katsumi kabe at baka eto'ng kamao ko ang ipakain ko sayo!"

"tss kahit kailan talaga ang sweet mo sakin noh"

Napangisi na lang ako habang si katsumi ay umiiling habang nag lalakad. Akala ko date hindi ko siya magiging kaibigan dahil siya yung lagi ko'ng kaaway pero tingnan mo nga naman at siya pa yung sumasama sakin ngayong kailangan ko ng makakausap.

"nerd thank you!"

Tumaas naman ang kilay nito sakin habang tinitingnan ako ng ano-may-sinasabi-kaba-look?!

"what?!"

"wala ang sabi ko ang gwapo mo!"

"oh i know that kailangan paba ulitin yan?! ikaw talaga halika na nga at nag wawala na ang mga alaga ko sa tiyan"

Ngumiti na lang ako dito at tsaka humawak sa braso niya at nag simula na kameng mag lakad papuntang cafeteria. Hindi naman pala siya masama kasama sadyang masungit lang ako sa kanya..