Bir Umut

10.Bölüm

Benim canım kitapsever arkadaşlarım. Bir yıldıza basmak çok mu zor. Artık yazmayacağım vallahi. Nolur bi destek verin vallahi kendim yazıp kendim okuyorum. Yine de seviyorum sizi muaaah.

*BERK'TEN*

Seninle her yere gidebiliriz sevdiğim.

"Bence sahile inelim. Hem birşeyler yeriz, sohbet falan ederiz."

Ayaz'ın dediği mantıklıydı.

Hepimiz onayladık ve sahile doğru ilerliyorduk. Bugün güzel geçeceğe benziyordu.

Alya, Aslı'yla kol kola girmiş önümüzden ilerliyordu. Bence anonimden yazsam anlamazdı.

______________
@senisevenbiri: Okuldan kaçarken gördüm seni.

@alyaberil_: Ne yapmamı bekliyorsun?

@senisevenbiri: O yanındakilere de çabuk alıştın bakıyorum. Dikkat et yine de kendine :)

@alyaberil_: Evet. Hepsi yakın arkadaşım ve fazlasıyla iyiler. Ayrıca kendimi onların yanında iyi hissediyorum. Bu boş tavsiyen için sağol.

@alyaberil_: Kim olduğunu ne zaman söylemeyi planlıyorsun?

@senisevenbiri: Bilmem. Ama daha zamanı var. Önce sen bi sevgime inan. Daha sonra bakalım.

@senisevenbiri: Arkadaşlarına benden bahsettin mi sevdiğim?

@alyaberil_: Hayır ;). Bi tek Aslı biliyor. Ama itiraf etmeliyim seni merak etmeye başladım. İki güne unutacak olsan da.

@senisevenbiri: İki güne değil,sonsuza kadar...

______________

Acaba bize neden anlatmıyordu bir anonim var diye. Aslında o bendim ama o bilmiyordu sonuçta.

Ona sevgimi haykırmadan sabretmem gerekiyordu. Bunu biliyordum ama ne kadar dayanabilirim bilmiyordum. Umarım ona verdiğim değerin çeyreğini dahi olsa alabilirdim.

Sahile gelmiştik ki bir anda Melis ve Yağız tartışmaya başlayınca herkes olduğu yerde kaldı.

"Ya Yağız yok birşey diyorum. Anlamıyor musun? Güvenmiyor musun bana?"

"Melis ben kör müyüm? Görüyorum seni birkaç gündür birşey var. İstediğin kadar itiraz et."

"İstediğine inan. Bana değil, o salak kafanda kurduklarına inan tamam mı Yağız."

Ne olmuştu şimdi? Onlar arada bir tartışsalar da bu sefer biraz şiddetliydi. Hatta baya şiddetli bir tartışmaydı.

"Yağız, Melis. Bi sakin olur musunuz? Bağırarak çözemezsiniz değil mi? Bi şu kafeye oturalım sakin sakin konuşalım"

Duru haklıydı. Fazlasıyla gerilmişlerdi.

Duru ve Ayaz önden yürürken biz de peşlerinden kafeye girmiştik.

Sakin ve kalabalık olmayan biryerdi. Denize kıyısı olan bir yere oturduk.

Ben Alya'nın yanına oturmuştum.

Gelen garsondan herkes birer çay istedi ve Aslı konuşmaya başladı.

"Bakın. Beni dinleyin. Siz birbirinizi çok seviyorsunuz ve şuan sinirlisiniz. Şimdi sakince derdinizi anlatın. Yağız problem ne"

"Ya Aslı.."

Yağız yeniden bağırmaya başlayınca Rüzgar araya girdi.

"Yağız, sakince."

"Tamam abi. Birkaç gündür Melis gruba falan girmiyor farkettiyseniz ve okulda morali bozuk. Bahçeye falan gelmiyor. Bunun nedenini soruyorum ve birşey yok diyor ama ben merak ediyorum."

Yağız'a şuanlık hak vermiştim. Sevdiği kızı merak etmesi normaldi ama bir de Melis'ten dinlemek lazımdı.

"Bakın. Birkaç gündür moralim bozuk falan değil. Sadece yorgunum bu kadar. Ama Yağız abartıp duruyor."

Masada bir sessizlik oluştu. Ben lafa girmek istedim.

"Melis. Bak anlıyorum seni de yorgun olduğundan böylesin ama olaya Yağız tarafından bakmayı denedin mi? Sevdiği kızı böyle görmeye alışık değil. Hep gülüyorsun doğru mu? Bu aralar sen yorgun olunca, o da acaba sevdiğim kıza biri birşey mi dedi, ben yanlış birşey mi yaptım diye düşünmüştür otomatik olarak. Onu anlamaya çalış. Bir anda sen birşeyim yok deyince kestirip atamaz kenara. Aşk basit birşey değil ve bunu senin de en az benim kadar iyi bilmen gerekiyor."

Söylediklerime ben bile şaşırmıştım. Gerçekten düşündüklerim buydu. Yağız'a hak veriyordum.

Masadaki herkes bana bakıyordu.

"Haklısın galiba Berk." dedi Melis ve Yağız'a sarıldı. Şükür bu sorunu da halletmiştik. Onları sinirli görmek hiç hoşuma gitmiyordu.

Ayaz "Ne güzel konuştun kardeşim" dedi.

Gülümsedim. Gözümün önüne Alya'yı getirerek söylemiştim dediklerimi.

Çaylarımız da gelmişti. Güzel deniz manzarası ve yanımdaki manzaraya bakarak çayımı yudumladım.