- Gül Kokulu Tanrıçam - RUSKEY ❤️

Bölüm 8

/ Rusya'nın Gözünden /
Gece saat 1 de uyandım. Yanımda tam da yanımda Türkiye uyur bir şekilde kafasını göğüsümün üstüne koymuştu. Türkiye çok minik ve tatlı görünüyordu. Sonuçta o benim meleğim. O sıra odanın dışından tıkırtı sesleri duydum. " Seni bırakmak istemiyorum ama.." Türkiye'nin başını yastığa koydum ve odadan çıktım. Banyodan geliyordu ses. Banyoyu açtım ve Azerbaycan orada eli yüzü bağlı her tarafı kan olmuş bir şekilde oturuyordu. "Azerbaycan?! "  Ellerini ve bacaklarını çözdüm. Sonra ağızındaki bandı aldım. " Ne oldu sana ?!" Azerbaycan konuşamayacak kadar yorgun görünüyordu. Bunu Türkiye'ye acilen bahsetmem lazımdı!  Türkiye'nin yanına gittim. " Çöreğim.....! Çöreğim uyan! " Türkiye gözlerini açtı " ne var gene koca kafa " " Türkiye hemen benimle gelmelisin! " Onun elini tuttum ve Azerbaycan'ın yanına koştum. Azerbaycan bayılmıştı. " Azi?! Kardeşim ne oldu sana ! " Türkiye Azerbaycan'ı aldı ve koltuğa yatırdı.

/Türkiye'nin Gözünden/
Inanamıyorum! Bunu kardeşime kim yaptı!? Eğer onu bulursam varya götüne odun sokacağım! Hemen bir ambulans çağırdık ve hastaneye kaldırdılar. Rusya ile oturakta beklerken gözlerimden yaş geliyordu. " Bunu ona yapanı bir bulayım var ya ! " Dedim ve yumruğumu sıktım. Rusya  bana sarıldı ve kafamı okşadı " onu bulacağız sen merak etme.. " hüzünlü hüzünlü ayrıca da sinirli bir şekilde Azerbaycan'ın çıkmasını bekliyordum. O sıra doktor dışarı çıktı. " O iyi değil, kafasına çok darbe almış ve kan kaybetmiş " " O iyi olacak mı ?! " Diyerek sıçradım. " Bir haftaya belli olacak hanımefendi. O' nun neyi oluyorsunuz? " " Ablasıyım! " Doktor Rusya'ya baktı " peki ya siz ? " Rusya biraz geri durarak " arkadaşıyım... " Doktor , " anlıyorum. Içeri girin hanımefendi " doktor neden Rusya'yı içeriye almıyordu ki? " Peki ya Rusya ? " Dedim doktora. " O kalacak " anlamıyorum , acaba onun suçlu mu olduğunu düşünüyor!? Bu olamaz ! Rusya benimle yatıyordu! Içeriye girdim ve Azerbaycan orada yatıyordu. Yanına oturdum. " Kardeşim... "  Onun alnını okşadım ve başından öptüm. Hemşire içeri girdi ve iğneyi hazırladı. " Onun canını yakmayın lütfen.... " Hemşire bana baktı " kardeşinizi çok umursadığınızı anlıyorum ancak bunu ona vermezsem kardeşiniz belkide hiç bir zaman uyanmayacak.. " dedi " peki " diyerek dışarı çıktım . Rusya kapının arkasında değildi. " Nereye gitti bu? " Dışarıya çıktım ve orada votka içiyordu. Yanına gittim.

"Iyi misin ? " Diyerek omzuna dokundum. Bana baktı ancak gözleri kırmızıydı ( göz bebekleri değil he kfkwkfmke Rusya canavar değil :d ) ağlamıştı.. hemde çok.. " sorun ne ..? " Diyerek onun yanağına dokundum. " Beni hep kötü sanıyorlar.. " dedi bana. " Sırf biraz psikopat olduğum için herkes beni kötü zannediyor.. doktor bile! " .... O haklıydı. Doktor çok saçmalamıştı. Ona sarıldım " ben senin kötü olduğunu düşünmüyorum.. " Rusya hala içiyor ve gözünden yaş geliyordu. " Senin inanmam bir şey degistirmiyor şeker parem.. " dedi. " Sen de inanmasan saten bu hayatta doğru düzgün birisi olmayacak yanımda.  Sırf sadece votka içip dışarıda olmayı sevdiğim için. Evet biliyorum! Kabayım ! Bazen çok sinirlenebiliyorum! Ancak yumuşak kalpliyim...  Ama anlamıyorlar. Asla da anlamayacaklar. " Rusya gittikçe daha da kötü duygulara kapılmaya başladı. " Hadi eve gidelim . Saten şuanda bize bir bilgi vermeyecekler . Hemde sen de sinirlenmezsin " dedim Rusya'ya. " Peki " diyerek yola çıktık. Hala aklımda kimin bunu yaptığını düşünüyordum...