Bölüm 24 ( FINAL )

1.3K 58 41
                                    

Türkiye'nin Gözünden

Sabah kalktığımda evin içi sessizdi. içim acıyordu nedensizce . Karnıma ağır bir sancı girdi. Sanırım gecen günki danstan olması lazım. Yere baktım ve kanlar dökülüyordu. '' A-AZERBAYCAN!!! '' Daha çok sancılanmıştım ve yere yıkıldım. Azerbaycan bana doğru koştu ve başımı kaldırdı. '' düşük yaptım... '' diyerek ağlamaya başladım. Azerbaycan gözlerimdeki yaşları silerek kafamı göğüsüne dayadı.'' Hastaneye götüreceğim .. '' Azerbaycan'ı tuttum.'' hayır. Rusya'nın bunu bilmesini istemiyorum '' Azerbaycan ilk seferde beni götürmeye çalıştı ama ben gitmeyince zorlamadı. Kendimi temizledikten sonra ağır sancılar içerisinde uzandım. 

Aradan bir gün geçmişti.Artık Rusya'dan sahip olduğum hiç bir şeyim yoktu.. O yoktu, Anılarımız yoktu, Bebeğimiz yoktu. Rusya'nın hamile olduğumu bilmemesine rağmen bebeğimiz diyorum eh. Üstümü değiştirdim ve evden çıktım. Parkın bank köşelerinde dolaşırken Rusya'yı fark ettim. Her zamanki gibi içiyordu. Beni fark ettiğini gördüm ama kafamı çevirip başka tarafa yöneldim. Peşimden koşuyor ve bana '' DUR TÜRKİYE! BEKLE! '' diyordu. Durdum ve ona döndüm '' Ne var?'' dedim. Rusya sarıldı. Sessizce durdum. '' Türkiye... ben üzgünüm... '' Rusya'yı geri ittim. '' Hayır Rusya.. Artık değil. ne olup olmaması artık umrumda değil. Sana bir şey söylememi ister misin? Hamileydim.. Ama düşük yaptım. '' Rusya şaşkın bir şekilde bakmaya başladı. Gözümden  ince ince yaşlar geldi. '' Artık senden kalan hiç bir şeyim yok. İstemiyorum. Artık sadece bir yabancıyız... '' Parktan çıktım ve evime geri girdim. Bir kaç eşyamı bavula koydum ve havalimanına gittim. Uçağa bindim ve uzak yerlere taşındım...


Yapımcı: Şey biliyorum bu hikayeyi fazla seviyorsunuz ama benim için fazla uzun oldu ve ayrıca konu da bulamadım. Tamamen final değil sadece sezon finali yapma ihtimalim var o yüzden tamamen bitmeyecek. Teşekkür ederim ^^

- Gül Kokulu Tanrıçam - RUSKEY ❤️Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin