Aşka Tutsak(CENCER)

"Oyunlar Ve Planlar"

Neriman ve Şeniz yine bir takım planlar peşindeydi.Kötülük öylesine kanlarına işlemişti ki içlerinde en ufak bir iyilik kırıntısı kalmışsa bile onu da yok ediyorlardı.Cemre onları görmüş ve konuşmalarına şahit olmuştu.Hiç de şaşırmamıştı.Babaannesinin ne kadar paragöz bir kadın olduğunu bilmeyen yoktu.Ancak planın tam olarak ne olduğunu anlayamayan Cemrenin içine bir korku düştü.Acaba bu defa kimin canını yakacaktı bu iki şeytan?
Cemre yakalanmamak için hemen aşağıya indi.O sırada Damla ile karşılaştılar.
"Oo yengecim bu ne telaş? Gören de bir şeylerden kaçıyorsun sanacak."
"Yok canım ne kaçması.Hem neden kaçacakmışım ki? Aklıma bir şey geldi unutmadan odama gideyim dedim."
"Her neyse beni ilgilendirmez zaten.Ben dışarı çıkıyorum soran olursa kafasına ne zaman eserse o zaman döner dersin.Gerçi sana kimse bir şey sormadığı için pek de bir önemi yok.Hadi bye!"
Cemre,Damla'nın arkasından gözlerini devirdi.Bu kız bazen gerçekten katlanılmaz oluyordu.
~~
Ceren,Cenk'in kollarında az da olsa sakinleşmişti.Ona ne kadar kırgın da olsa onu hala seviyordu ve şu ufacık sarılma bile onun için dünyaları ifade ediyordu.
"İyi misin?"
"İyiyim Cenk.Gidelim artık.Biraz dinlensem iyi olacak."
"Tamam gidelim.Ama söz ver.Daha fazla ağlamak yok uyuyup dinleneceksin.Söz mü?"
Ceren bu sözü tutabileceğinden emin değildi ama o kadar yorgun düşmüştü ki artık tartışacak mecali yoktu.
"Tamam söz."
"Güzel hadi gel.Elini ver."
Ceren,Cenk'e elini uzatıp ayağa kalktı.Arabaya binip Karaçay köşküne doğru yola çıktılar.
~~
Şeniz,Karaçay köşkünde kahvesini yudumlarken telefonu çaldı.Arayan aile avukatları Kaya beydi.
"İyi günler Şeniz hanım."
"İyi günler Kaya bey.Hayırdır?"
"Gelininiz Cemre hanım bugün beni aradı.Boşanma davası açmak istiyormuş."
"Öyle mi? Bu bugün aldığım en güzel haber."
"Yalnız ufak bir sorun var.Cenk bey boşanmaya pek yanaşmıyormuş."
Şeniz içinden salak bu çocuk diye geçirdikten sonra telefona döndü.
"Öyle mi? Merak etmeyin ben onunla konuşurum."
"Haberlerinizi bekliyorum öyleyse."
"Hiç merak etmeyin.Görüşmek üzere."
"Görüşmek üzere."
İşte şimdi Şenizin eline çok güzel bir fırsat geçmişti ve o bunu nasıl kullanacağını çok iyi biliyordu.
~~
Agah şirkette Nedimle birlikte toplantıya girmek için hazırlık yapıyordu.
"Dosyaları tek tek inceledin mi Nedim?"
"Evet amca.Atladığımız hiçbir detay yok."
"Güzel.5 dakika sonra toplantı odasına ol bende hemen geliyorum."
Agah odasına gitti.Şeniz koltukta oturuyordu.
"Şeniz sen ne zaman geldin?"
"Çok olmadı.Biraz vaktin vardır umarım."
"Yetişmem gereken bir toplantı var ama buraya kadar geldiğine göre önemli bir şey olmalı."
"Evet önemli."
Agah telefonla Nedimi arayıp birkaç dakika kendisini idare etmesini söyledikten sonra Şeniz'in tam karşısındaki koltuğa oturdu.
"Evet Şeniz.Seni dinliyorum."
"Bugün avukat aradı beni."
"Hayırdır benim bilmediğim bir durum mu var?"
"Kimse bilmiyor.Cemre Cenk'ten boşanmak istediğini söylemiş."
"Boşanmak mı? Neden boşansınlar ki daha ne kadar oldu onlar evleneli?"
"Haklısın.Fazla olmadı.Ama o kız zaten bir Karaçay olamaz.O yüzden ben hiç şaşırmadım.Zaten sen de biliyorsun Cenkin onunla evlenmesi en başından beri hataydı."
"Sadede gel Şeniz vaktim yok."
"Cenk boşanmaya yanaşmıyormuş.Onunla konuşmayı denedim ama pek havasında değildi.Her neyse,Agah senden bir şey istiyorum."
"Neymiş o?"
"Cenkin adına bu boşanma evraklarını sen imzala."
Agah Şenizin söyledikleri karşısında önce şaşırdı sonra da sinirden gülmeye başladı.
"Şeniz sen ne dediğinin farkında mısın? Ben neden yapayım böyle bir şeyi?"
"Benim için.Oğlumuzun iyiliği için.Cenk mutsuz Agah görmüyor musun.O kız Nedime aşık.Cenki daha fazla böyle bir saçmalığa mahkum edemem."
Agah biraz düşündükten sonra Şenize hak verdi.Ve kağıtları imzalamayı kabul etti.
~~
Cenk ve Ceren nihayet gelmişti.
Seher endişeliydi ve kapıda bekliyordu.Ceren saçı başı dağınık,üstü başı toprak içinde çok kötü bir halde arabadan inince Seher yavrum diyerek Ceren'e koştu.
"Yavrum,güzel kızım benim.Bu halin ne böyle? Noldu sana Ceren?"
Ceren konuşmak istemiyordu.Açıklamayı yapmak zorunda olan kişi elbette Cenkti.
"Ben Ceren'i mezarlıkta buldum.Bebeğinin mezarlığında.Bebeğini çıkarmaya çalışıyordu."
Seher elini ağzına götürdü hih dedi.
Bir anne olarak kızının bu halleri onu da çok endişelendiriyordu ama elinden hiçbir şey gelmiyordu.Yine de buna bir çözüm bulacaktı.Cenki sürekli onun yanında görmekten rahatsızlık duyuyordu hele ki bebeğin aslında Cenkten olduğunu öğrendikten sonra.
"Bundan sonrasını ben hallederim.Sen gidebilirsin."
Cenk,Cereni annesine teslim ettikten sonra arabasına doğru yürüdü.Bir yerlere gidip bir şeyler içmek vardı kafasında tam o sırada Civan geldi.
"Şşt nereye?"
"Biraz kafa dağıtmak lazım."
"He doğru diyorsun.Bekle bende gelicem."
Civan da Cenkin arabasına bindi ve gittiler.
Seher,Cereni odasına çıkarttı ve yatağına yatırdı.
"Kızım iyi misin?"
"İyiyim anne.Merak etme."
"Hiç iyi görünmüyorsun yavrum.Korkuyorum artık."
"Korkma anne.İyileşicem ben.Elbet benim yaram da kabuk tutacak bir gün.Hiçbir yara sonsuza dek kanamaz değil mi?"
Seher kızına üzgün üzgün baktı.Kendisine de kızıyordu aslında bugüne kadar nasıl farketmediği için.
"Ben biraz uyumak istiyorum anne.Işığı kapat çıkarken olur mu?"
Seher kafasını salladı,ışığı kapatıp odadan çıktı.Tam o sırada Neriman odaya girdi.
"Neredesin sen?!"
"Sana da merhaba babaanne.Noldu yine? Beni mi özledin?"
"Salak salak konuşma Ceren.Toparla artık kendini.Şu haline bak.Ben seni böyle mi yetiştirdim.Hemen bir çeki düzen vereceksin kendine.Yoksa kocanı elinde tutamazsın yavrum."
"Benim zaten öyle bir derdim yok babaanne."
"Kız delirme.Kafanı çalıştır.Nedim bizim servetimiz.Köşkün anahtarı o.Başka şansımız yok.Ne yap ne et Nedim'i bizim tarafa çek.Gerekirse cilve yap bir şeyler yap ama Nedimi bizim tarafa çek."
"Babaanne.Midemi bulandırıyorsun artık.Bak sana bir defa uydum başıma neler geldi.Sence aynı şeyi bir daha yapar mıyım? Yapmam.Nedim'e cilve falan yapmayacağım.Köşk de umrumda değil.Artık beni rahat bırak."
"Akılsız.Çok çekeceksin bu kafayla daha sen çoook."
Neriman sinirle çıktı odadan.Ceren de kendisini uykunun kollarına bıraktı.
~~
Cenk ve Civan sahil kenarına gelmişti.Bir banka oturdular.
"Ne bileyim kafa dağıtalım diyince içkili bir mekana gideriz sanmıştım."
Dedi Civan sessizliği bozarak.
"Kafamın içi dopdolu.Hiç susmayan bir şarkı gibi.O kadar yoruldum ki.Sadece huzur istiyorum."
"Hayırdır abi ne bu haller sende? Hayır bir yerde eniştemiz sayılırsın daha bu fikre alışamasam da Cemreyle bir sorun falan mı var?"
"Ben çok kötü biriyim Civan.Korkağın tekiyim.Bombok bir herifim ben.Ben böyle biri olmasaydım her şey bambaşka olurdu.Bambaşka olurdu."
Upuzun bir sessizlik oluştu.Ne Civan konuştu ne de Cenk.Sadece dalgaları izlediler.
-Akşam-
Şeniz,Agah'ın toplantısının bitmesini beklemişti.Çünkü avukat evrakları getirecekti ve Cenkin ruhu bile duymadan boşanma süreci başlamış olacaktı.
Birkaç dakika sonra Agah geldi.
"Evet ne yapmam gerekiyor."
"Sadece bir imza atmanız yeterli."
"Bakın bu yaptığımız suç."
"Merak etme Agah.Hiçbir şey olmayacak.Hepsi aramızda hem unutma oğlumuz için."
Agah o imzayı attı.
Avukat ellerini kavuşturdu"harika şimdi bir de Cemre hanımın imzasını aldık mı süreç başlamış olacak."
"Teşekkürler avukat bey."
"Ne demek efendim görevimiz."
Şeniz,avukatla beraber köşke döndü.
"Siz şöyle geçin oturun ben Cemreyi çağırıp geliyorum."
"Tabi teşekkürler."
Şeniz pat diye Cemrenin odasına girdi.
"Avukat içeride.Gel şu imzayı at bitsin artık bu saçmalık."
Cemre ilk defa Şeniz ile aynı fikirdeydi.Aklına takılan tek bir şey vardı.
"Cenk,o boşanmak istemiyordu.Onu nasıl ikna ettiniz?"
"Orası seni ilgilendirmez canım.Hadi."
Cemre hiç tereddüt etmeden imzaladı evrakları.
"İşte bu kadar.Ben artık gideyim Şeniz hanım.Süreci bildirmek için haberleşiriz."
"Tabi teşekkürler."
Avukat gitmişti.
-Ertesi gün-
Ceren,artık kendini toparlamaya karar vermişti.Acısını içine gömecek,en güçlü silahını kuşanacak ve olanların acısını en ağır şekilde ödetecekti.En sevdiği elbiselerden birini giydi.Makyajını yaptı.Saçlarını taradı.
Aynada kendisine baktı.
"Ceren Karaçay efsanesi geri dönüyor.Ama tek bir farkla.Artık o saf kız çocuğu yok.Öldü.Bundan sonra ben ne dersem o.Hepinizden intikamımı alacağım.Korkun artık benden."
Nedim çoktan aşağıya inmiş kahvaltı yapıyordu.
Neriman elinde bir bardak sıcak sütle geldi.
"Günaydın damadım.Al bak sana kendi ellerimle süt yaptım.Hem de ballı.İç sıcak sıcak."
Nedim Neriman'ın hiç yüzüne bile bakmadan bardağı aldı ve masaya koydu.Neriman arkaya geçip beklemeye başladı.Cemre de erkenciydi bu sabah.Kahvaltıya indi.
"Günaydın."
"Günaydın."
Cemre arkada duran babaannesini farketti ve aklına Şeniz ile olan konuşmaları geldi.
Nedim tam bardağa elini uzatıyordu ki Cemre elinden çekti aldı ve hepsini tek seferde içti.
"Cemre ne yapıyorsun?"
"Süt içiyorum."
"Mutfak şurada.Ya da Nurten'e söylesen yapar getirirdi.Neden benim bardağımdan içiyorsun?"
"Çok susamıştım.Neyse afiyet olsun sana."
Koşarak odasına gitti Cemre.
~~
Ceren tam odasından çıkacakken Cenk geldi.
"Müsait misin gelebilir miyim?"
"Müsaitim.Ne vardı?"
Cenk,baştan sona Ceren'i süzdü.
"Bugün çok hoş görünüyorsun."
"E yani? Benim her zaman ki halim zaten Cenk."
"Ceren.Damlayla konuştum.Biraz alışverişe çıksanız kafan dağılır sana da iyi gelir ne dersin?"
"Alışveriş mi? Hem de Damlayla? Damla neden benimle alışverişe çıksın ki? Beni sevmediğini sende biliyorsun.Naptın tehdit mi ettin kızı?"
"Saçmalama Ceren.Ama merak ediyorsan söyleyeyim.Abisini kırmak istemedi.Hem fena mı olur belki aranızda ki buzlar erir."
"İyi öyle olsun bakalım."
"Tamam aşağıda bekliyoruz o zaman."
"Bir dakika bir dakika bekliyoruz derken."
"Ben de sizinle geliyorum."
"Ha öyle mi? Ne sıfatla acaba Cenk Karaçay?"
"Bebeğinin babası olarak."
"Evet bebeğim sendendi Cenk.Ama sen hiçbir zaman onun babası olmadın."
Ceren,Cenke çarpıp çıkar odadan.Cenk de hemen arkasından,beraber inerler merdivenlerden.
Tam o sırada Cemre odasından çıkar ancak çok kötü görünüyordur.
Seher hemen sorar.
"Kızım iyi misin?"
Cemre cevap veremeden yere yığılır.
Ambulansla hemen hastaneye götürürler.
~~
Cenk ve Ceren yan yana oturuyordur.Doktor çıkar.
"Cemre hanımın yakınları siz misiniz?"
Herkes toplanır.
"Kızınız zehirlenmiş.Midesini yıkadık.Geçmiş olsun."
Herkes Cemrenin nasıl zehirlendiğini düşünürken Cenk'e telefon gelir.
"Hayırlı olsun Cenk.O soğuk nevale karından sonunda kurtuluyormuşsun."
Cenk anlamsız gözlerle etrafına bakınır.
-Bölüm sonu-