Beauty and the Beast ✔

#Chapter25

#Chapter25

Voltaire's POV

"A-ano?, anong critical condition?"

"Nasa critical condition si Belle dalawang taon na Voltaire, at gusto ng ipatigil ni tito, gusto niyang ipag pahinga na si Belle." Alexander

"5pm ang flight natin Voltaire, kailangan mong ihanda ang mga anak niyo. And I'm coming with you" Alice

Hindi ko na sila hinintay pa agad akong umalis na at dumiretso sa pag uwi.

Ito ba ang totoong rason bakit banned ako ng dalawang taon? tangina?! tinago nila ang totoong kondisyon ng asawa ko saakin?

Asawa ko yun! hinayaan ko si Belle na pumunta sa bansa niya pero pati ba naman yun pinagdamot saakin?!

Ito na nga ba ang kinakatakotan ko! Yes Belle promise me she'll be back and I trust her pero ito, ito yung pinaka tatakotan ko! ang malagay siya sa panganib!

"Pa you okay?"

"Get ready, we're going to France we're going to your Mama"

"Talaga po!? makikita ko na si mama?" excited naman na sabi ni Bella, nakita ko din ang excite sa pag mumukha ni Venice, sa tuwing nag uusap kami tungkol sa Mama niya tahimik lang ito pero ngayon ko lang nakita ang excite sa mga mata niya.

"Go dress up"

"Voltaire, talaga bang makikita mo na si Belle?" Anshirina

"Yes I need to see my wife, I need to save her"

"Huh? save?"

Tiningnan ko naman ang relo ko mag 4pm na at wala na kaming oras pa para mag impake.

"wag na kayong mag impake! mag bihis lang kayo" sigaw ko sa mga anak ko na nasa ikalawang palapag ng bahay.

Kinuha ko naman ang phone ko nang mag ring ito.

"Meet me at the airport" text galing kay Alice.

"Be careful" warning ko sa mga anak ko habang pababa kami ng eroplano, kitang kita sa mga galaw nila ang excite, pero hindi ako, kaba yung nararamdaman ko.

Hindi ko pa sinabi kila Venice ang kondisyon ng nanay nila, ayokong mawala yung excite nila.

Kinarga naman ni Alice si Bella nang maka baba kami sa eroplano.

"Nag hihintay yung family butler nila Belle sa labas"

Tahimik lamang kami ni Alice habang nag babyahe hanggang sa makarating kami sa mansyon nila Belle.

Ang desenyo nf mansyon nila ay tulad lamang nung nasa Pilipinas pero sa pag pasok namin makikita mo talagang nasa France ka.

Nakipag usap naman si Alice sa mga katulong sa lenggwaheng sila lang ang may alam.

"kakaalis lang daw ni tito"

"Asan ang asawa ko?"

"Sundan niyo ko, hindi alam ni tito na dadating tayo, no one expect us to come here, sinabihan ko lang ang butler na andito tayo."

Kinarga niya ulit si Bella, hinawakan ko naman ang kamay ni Venice.

"Where's mama pa? hindi niya ba alam na pupunta tayo?" umiling naman ako bilang sagot.

"It is a surprise or may nangyari kay mama?"

Bago pa ako makasagot inanunsyo na ni Alice na nasa harap na kami ng kwarto ni Belle.

Binuksan niya ito at bumungad saamin ang naka higa na si Belle at may mga naka connect sakanya ng kung ano ano.

Agad ko naman itong nilapitan, lumuhod ako sa harap nito at hinawakan ang kamay nila.

"Ang sabi saakin ni kuya Alexander, masyadong malinis yung pag paplano nilang pag ligtas sa magulang ni Belle, pero dahil hindi makapag hintay si Belle, duming laban ang ginawa niya, huli na ng malaman nila kuya Alexander, pag dating nila sa lugar, puro patay yung naabotan nila."

"Ang plano nilang iligtas lamang ang magulang ni Belle naging mahirap dahil sa kagagawan ni Belle, nailigtas man nila sila tita, aalis na sana sila pero matigas yung ulo ni Belle gusto niyang patayin ang may pakana nito. Yung anak napatay niya pero yung ama hindi, si Belle pa yung muntik mapatay ni Don Luis binaril niya ito sa may dibdib banda pero hindi sa dibdib talaga."

"May nakuha siyang tama ng baril sa balikat at binti niya, at bali niyang kamay. Nag hilom na lahat ng nakuha niyang sugat pero hindi namin alam bakit hindi pa siya nagigising. Binalita saamin ni tito kagabi, siguro umaasa lang kaming magigising si Belle pero sa totoo hindi na ito magigising. Napag desisyonan niyang tanggalin nalang ang ventilator ni Belle pero ikaw ang may karapatan nag desisyon Voltaire"

"Sabi mo okay siya?"

"Stable siya"

"Eh uuwi ko siya Alice"

"You have the rights though"

"Papa" napalingon naman ako kay Bella na hanggang ngayon karga pa ni Alice, binaba naman ito ni Alice at tumakbo palapit kay Belle.

"She's still beautiful pa" ngumiti naman ako ng mapait

"She will be okay right?"

"Yes she will lalo na't andito na kayo" Alice.

Bigla namang bumukas ang pinto ng pabagsak.

"Alice!" nakita ko ang gulat na mukha ng tatay ni Belle, tumayo naman ako at tinignan siya. Kitang kita sa mukha niyang hindi siya makapaniwala na andito ako.

"Why?" paunang sabi ko

"Hindi ko napigilan si Belle na iligtas kayo dad, pero bakit ang kalagayan ng asawa ko pinag dadamot niyo po?"

"Asawa ko pinag uusapan dito!?"

"No hindi ko sinabi sayo ito Voltaire dahil alam kong mas daming gustong papatay sa pamilya namin pag alam nilang walang malay ang taga pag mana ko!"

"Taga pag mana?! yun nalang ba ang iniisip niyo? pano naman yung nga apo niyo?! nag hihintay sila sa uuwi yung nanay nila dahil nag promise si Belle eh uuwi siya dad! ang selfish mo!, eh uuwi ko si Belle sa ayaw at sa gusto mo"

"No you can't do that! hindi ka ba naawa sa kalagayan ng anak ko?! ayaw na niyang magising Voltaire! maybe it's time for her to let go!"

"No! she made a promise! I know she's just sleeping! I know one day she'll wake up! kung ikaw nawalan ng pag asa let me bring my wife, eh uuwi ko siya, ako mismo mag hihintay, ako mismo mag aalaga. May karapatan ako sa asawa ko and my decision is final"

"Tignan mo ang mga apo mo dad, nangungulila sila sa alaga ng nanay nila, nangungulila sila sa nanay nila. Let us go, let Belle go home to us, eh uuwi ko siya saamin kung saan talaga ang buhay niya."

"please let my daughter rest"

Umiling naman ako sa sinabi niya.

"I trust my wife, our children trust her"