Beauty and the Beast ✔

Epilogue

#Epilogue

#Chapter30

Belle's POV

"Don Luis is nowhere to be found" balita saakin ni Misha.

Ilang oras na din ang nakalipas simula nung magising ako at limang minuto na din ang nakalipas simula nung dumating ang aking mga pinsan. Well pwera nalang kay Nethon at Misha na kaharap namin ngayon sa laptop.

"Here either, kahit sa nasasakupan kong lugar wala din akong makitang bakas niya." sabi naman ni Nethon

"Kahit na wala kayong makitang Don Luis sa mga lugar niyo mag ingat padin kayo dahil hindi natin alam ang pinaplano ng isang yun, lalo kana Belle" kuya Alexander
"I need some securities for my family" matigas kong sabi sakanila.

Pano nga ba nakapasok sa kwento ng buhay ko ang pamilya ni Louis?

--
"Pa!" masaya kong pag baba sa mataas naming hagdan.

Sabi saakin ni mama na andito daw si Louis.

Crush ko si Louis, siya lang din ang lalaking nag tangkang lumapit saakin, hindi ko alam bakit takot na takot sila saakin, mabait naman ako sa panglabas eh! pumupatay lang naman ako pag sinaktan ako, yun ang sabi saakin ni mama noon saakin.

Siguro nung nasa tiyan pa ako ni mama tinitrain na ako ni papa pano lumaban, pano humawak ng mga sinasabi ng karaniwang tao na delikadong mga armas.

Lumaki akong pinapakita saakin ni papa kung gaano kasama ang may mga maamong mukha, kasama ko si Alice yung pinsan ko sa pag eensayo at pag aaral, hindi ito normal na pag aaral, kakaibang pag aaral ang ginawa namin dalawa. Mas bata saakin si Alice at sa murang edad namin, marunong na akong pumatay, magnakaw at mag sinungaling sa kung kani kanino.

Balik tayo sa naging rason kung bakit ako nag mamadaling bumaba, si Louis.

"ma fille careful!" rinig kong sigaw ng mahal kong ama, pero hindi ako nakinig at mas binilisan ko pa ang pag baba ko.

Nang tuloyan akong bumaba, si Louis ang sumalubong saakin, malaking ngiti ang aking ginawad sakanya at mahigpit na yakap.

Sobrang miss ko si Louis, ang tagal na niyang hindi ako binisita dito sa bahay, hindi naman kasi ako pwedeng makipag kita sakanya sa labas dahil iyon ang mahigpit na pinagbabawal saakin ni papa.

Paaralan at bahay lang ang napupuntahan kung lugar, sabi saakin ni papa na para daw ito sa kaligtasan ko kaya hindi na din ako tumutol.

"Mon amour!" yan ang tawag saakin ni Louis na nag pakilig saakin sa tuwing tatawagin niya akong mahal niya.

"Really you love me?"

"Ofcourse, remember I'll marry if we're adults"

"Then I do!" masaya kong sabi dito at hinalikan siya sa pisnge.

"I think wala tayong magiging problema sa magiging asawa ng mga anak natin, dahil sila mismo ang pumili" narinig kong pag bibiro ng tatay ni Louis pero gamit nito ang aming nakasanayang lenggwahe.

"Yeah" nag tawanan ang mga matatanda at umalis ito sa aming harapan para makapag usap silang dalawa ng mapayapa.

"You're going to be the queen of my palace right mon amour?" tanong naman ni Louis

"Ofcourse, you're my king"

"Papatayin ko kung sino man ang kukuha ng aking reyna, uhm" may pagkaslang na sabi niya. Tinuruan ko din itong mag salita ng lenggwaheng pinag aaralan ko din.