Beauty and the Beast ✔

Chapter10

#Chapter10

Belle's POV

"I'm sorry, I'm sorry for everything, alam kong ibang mga kasalanan ko sayo ay sinadya ko talaga, I'm sorry if I bring girls sa bahay natin noon, iniisip ko kasi noon na loloko mo ko dahil sa baby na nakatawag mo noon, masakit din para saakin sa tuwing nakakausap mo siya nakikita ko yung mga ngiting gustong gusto kong makita ulit at ako ulit ang rason ng mga ngiting yun, I'm sorry din nung magkasintahan palang tayo, late ko ng maramdaman na mahal kita ng mga panahong yun, yes sinasabi ko sayo noon araw araw na mahal kita pero ang totoo gustong gusto palang kita pasensya na, I know my sorry is not enough."

Napatigil naman ako sa pag iyak ng marinig ko yun galing kay Voltaire.

Tinanggal naman ni Venice yung mga braso ko at lumipat sa backseat kaya tumingin nalang ako sa bintana at pinunasan ang mga luha ko.

"I hurt you so much Belle, ngayon lang naisip na bagay lang talaga siguro para saakin ang hindi malaman na may anak ako sayo dahil sa mga pinag gagawa kong kalokohan sayo noon paman, I don't deserve a family, I know that I'm the beast who don't deserve a beautiful life, I don't deserve you and Venice pero yun nga yung sabi ko kanina sayo, I need you, I need my Belle to make this beast to back to normal, normal na yung panahon na nakilala kita, yun ang normal saakin, nung nakasama kita yun ang normal para saakin. Also I'm sorry if I can't sign the annulment Belle, I can't I don't wanna lose you again"

"Pinaghirapan kita Belle, pinaghirapan kong humingi ng tulong sa daddy mo na magpakasal tayong dalawa dahil ikaw lang yung gusto kong makasama buong buhay ko, kahit na pilit lang yung pagpapakasal natin okay na saakin yun atleast natali kita saakin, I know you're going to hate me after this, but expect that I don't wanna let you go, lalo na ngayon na may anak tayo, masakit man para saakin na hindi ako nakasama ni Venice na lumaki at makita niya ang mundong ito I understand naman, Belle I love you more than what they think what Venice think and what you think, I'm Voltaire Montesca a doctor but can't cure my own diseases, sakit na ikaw lang ang makapag pagaling saakin."

Narinig ko naman ang pag singhot niya kaya napalingon naman ako sakanya dahil gusto kong malaman kung umiyak ba siya.

"I-if, If you think that I'm going to get Venice from you, no I'm not going to get Venice only I'm going to get Venice and my wife, please make my beast life a beautiful life again Belle, please comeback to me with Venice"

Nakita ko naman ang pag punas niya sa mga mata niya at hinawakan niya ang mukha ko.

Sinandal niya naman ang noo niya sa noo ko.

"Please, marry me again this time hindi na kita pipilitin, please" bulong niya.

Hinalikan niya naman ang noo ko pababa sa ilong ko kaya napapikit nalang ako

"Can I kiss my wife?" bulong niya ulit

Napatawa naman ako ng mahina sa sinabi niya.

Okay I give up, binababa ko na ang pader, sa mga narinig ko sakanya ngayon? I don't think I can hate him anymore.

Nagulat naman ako ng may tumulak sa mga ulo namin kaya nag kadikit yung mga labi namin, pati din si Voltaire napatigil din.

"Hihi" Nilingon ko naman ang maliit na tao na nasa backseat na tumatawa na may kilig.

"Baby"

"Hayaan mo na siya" He cupped my face again and kiss me, he kiss me passionately, I kiss him back and cupped his face too.

Palalim ng palalim yung halik niya saakin kaya lumayo naman ako sakanya pero nakita kong hinabol niya ang labi ko.

"May bata" bulong ko sakanya. Narinig ko naman yung pag buntong hininga niya, umayos na ito ng upo, nilingon ko si Venice, naka tingin lang siya saamin.

"Seatbelt baby" sinunod niya naman ang sinabi ko at ako din umayos na ng upo, bago niya binalik sa kotse sa kalsada hinawakan niya ang kamay ko at nag drive ang isa niyang kamay.

"Saan ba bahay niyo?"

Sinabi ko naman yung address ng bahay namin, tahimik lang kaming dalawa habang nakikinig kay Venice na nag kwekwento sa nangyari sakanya sa skwelahan kanina.

Ng makarating kami sa bahay ay bumaba naman agad ako at lumabas din si Venice nakita ko din si Voltaire na bumaba.

Binuksan ko naman ang pinto, umuna naman sa pag pasok si Venice, dumiretso ng kusina.

Susunod na sana ako pero pinigilan ako ni Voltaire sa mga yakap niya.

Naramdaman ko naman ang pag halik niya sa batok ko.

"Voltaire tumigil ka nga"

"I love you"

"Stop it, andiyan na si Venice oh"

"Sundan na kaya natin si Venice?"

"Voltaire!"

"Bakit mag asawa naman tayo ah?"

"Tumigil ka nga patutulogin ko na si Venice"

Binitawan niya namana ako kaya sinundan ko si Venice nakita kong uminom siya ng gatas, yung naka box lang.

"Tapos ka na ba baby?"

Tinungga niya naman ang gatas niya at lumapit saakin.

"Mama antok na ako"

"Napagod ka ata, dumiretso ka na ng kwarto mo" Sumunod naman ito sa sinabi ko, sinundan ko ito.

Nag bihis ito ng pang tulog niya at humiga sa kama niya.

"Ma, andiyan padin pa po si papa pag gising ko?"

"Ofcourse, andiyan pa siya, kaya matulog ka na"

"Goodnight ma, I love you" Pumikit naman ito.

Lumabas naman ako kwarto ni Venice at dumiretso sa sala, nakita ko si Voltaire na nanunuod ng tv.

Dumiretso naman ako ng kusina. Nag hanap ng pagkain, dahil naramdaman ko na ang gutom.

"hey" nilingon ko naman si Voltaire

"bakit?" may nilapag naman ito sa mesa na pagkain.

"Halika ka na dito" umupo naman ako sa harap ng pagkain na nilapag niya.

Kinuha ko ito sa plastik, may nilapag na plato at spoon and fork.

"Thanks" Nilagay ko naman doon ang dala nilang pagkain saakin, sinumulan ko na itong kinain.

"Di mo pa sinasagot ang tanong ko sayo kanina"

"Huh?"

"Marry me again"

"Kasal na tayo Voltaire"

"Ayoko sa kasal na yun pilit yun eh"

"pano na si Dianna?".

"She's my sister pano naman siya napunta sa usapan natin?"

"Sister?"

"Yeah half sister"

"a-ah okay"

"Nag seselos ka ba sakanya"

"your face" niyakap niya naman ako at tumawa ng mahina.

"Stop laughing" nilingon ko naman siya, pero hinalikan niya lang ako ng mapusok.