Beauty and the Beast ✔

#Chapter27

#Chapter27

Voltaire's POV

Ngumiti naman ako sa natutulog kong asawa habang ilang ulit kong chinecheck yung mga binigay saamin na kakailangan pag mag ka emergency.

If something happen na hindi ko na kaya, we'll have an emergency landing. Pero kagabi pa ako nag dadasal na sana walang mangyaring masama sa asawa ko.

"Is everything alright?" biglang sulpot ni Alice, tumango nalang ako sakanya bilang sagot.

"Ang mga bata?" tanong ko naman sakanya.

"Okay na sila"

"Doc, I already check it again and we're ready to take off" biglang singit naman ng isang nurse, hindi pwedeng wala, walang mag aassist saakin pag may mangyaring masama.

"Sir we're going to take off, my co-attendant will take good care of your wife for a meantime, for now you should go back to your seat and fasten your seatbelt for take off"

"Okay"

"Thank you"

Agad din akong bumalik sa tabi ng dalawa kong anak, hinalikan ko sila at ngumiti.

"Papa? how about mama po?" Bella

"Okay lang siya may nag babantay sa mama niyo, sa ngayon tabi muna ako sainyo"

"Pa pag stable na at pwede ng tanggalin ang seatbelt balik ka na po kay mama ah?" Venice

Hinalikan ko ito sa noo at ngumiti sakanya.

Tahimik lang si Venice habang si Bella naman ay sobrang ingay, nakikipag laro sa mga laruan niya.

Nang mag anunsyo anv piloto na pwede ng tanggalin ang seatbelt agad ko itong tinanggal.

"Mag pahinga ka muna Voltaire, nung isang araw ka pa hindi natutulog"

"I can handle myself Alice basta mabantayan ko lang yung asawa ko"

"Andiyan naman yung nurse, gising ka nalang namin pag may mangyari"

Nakipag usap agad ito sa nurse sa lenggwahe nila, nakita ko lang ang pag tango ng nurse at umalis na ito sa kinauupan niya.

"Go, take some rest, kailangan mo ng energy para maalagaan mo si Belle." bumuntong hininga nalang ako at tumango sa kanya.

Bumalik ako sa kinauupan ko, bago umalis si Alice kinuha niya naman si Bella, siya nalang daw muna ang mag aalaga para hindi ako madisturbo.

Pinikit ko naman ang mga mata ko at agad akong nilamon ng tulog ko dahil sa pagod.

----

Voltaire's POV

Nasaktan din ako, sarili kong kagagawan nasaktan ako, no hindi sa kagagawan ko bakit ako nasaktan kundi sa naging resulta ng ginawa ko.

Mahal ko si Belle, pero sobrang bata pa ng pag iisip ko non dahil hindi ko pa alam ang salitang mahal.

Si Belle lang yung nag paganda sa magulo kong buhay. Lumaki akong hindi naranasan ang mga naranasan ng mga karaniwang bata. In early age my parents already introduced the medicine to me.

That's why being selfish is already my nature, nang maging doctor ako lahat ng gusto kong gawin ginagawa ko, kung sinong babaeng gusto ko nakukuha ko agad agad. Iniisip ko lang yung sarili ko at hindi ko iniisip ang mga mararamdaman ng mga taong nakapaligid saakin.

Our story is like the Beauty and the Beast, I was a beast and she's my beauty, she makes my life beautiful.

Sinaktan ko siya ng paulit ulit at pinapatawad niya din ako ng paulit ulit why? because she loves me, I hurt her many times why? because I am a beast, I'm selfish.