Chapter 0901

[20]

(Zawgyi)
💜✨💜✨

သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္မွာ ေရာက္လာတဲ့ message တစ္ေၾကာင္းက မိုးလင္းအထိ အိပ္ေရးပ်က္ေစခဲ့မယ္မွန္းသိရင္ ဂ်ဳံးဂုအဲ့ဒီစာကိုဖတ္မိမွာမဟုတ္။ အဓိပၸာယ္မရွိ ယုတၱိမဆန္ေသာ စာတစ္ေၾကာင္းအေပၚမွာ သက္ျပင္းတခ်ခ်နဲ႕ တႏုံ႕ႏုံႀကီးခံစားေနရတဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ပဲ အျပစ္ျမင္မိသည္။
ေက်းဇူးျပဳၿပီး ေပ်ာ္စရာအခ်ိန္ေတြကို ဒီတိုင္းေလး ဆက္သိမ္းထားခြင့္ေလး မရနိုင္‌ဘူးလား။အမ်ားႀကီးေတာင္းဆိုတာမဟုတ္ပဲ တစ္ခုပဲ..
အဲ့ဒီဆုေတာင္းတစ္ခုပဲ ျဖည့္ေပးလို႔မရဘူးလား။

စာၾကည့္စားပြဲေပၚ ဖုန္းကိုထားခဲ့လိုက္ၿပီး အခန္းထဲကို ျပန္၀င္လာခဲ့လိုက္သည္။ ညအိပ္မီးေလးထြန္းထား႐ုံသာမို႔ အခန္းကသိပ္မလင္းေပမယ့္ ျမင္နိုင္စြမ္းေတာ့ ရွိေသး၏။ ကုတင္ေပၚမွာ ေကြးေကြးေလးအိပ္ေနတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ေလးကို ေစာင္ပါးတစ္ထပ္ၿခဳံေပးရင္းသက္ျပင္းခ်မိေတာ့ လန႔္သြားမလားအထင္ႏွင့္ ျဖတ္ခနဲ စိတ္ပူလိုက္မိေသးသည္။

နဖူးေပၚက ဆံပင္ကို သပ္ရင္း အနမ္းတစ္ပြင့္‌ေႁခြကာ ကိုယ္လုံးေလးကို ရင္ခြင္ထဲထည့္ရင္း သူပါအတူ ေမွးစက္လိုက္သည္။ ေဝလီေဝလင္းမနက္ခင္းမွာ က်ိန္းစပ္ေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြကို အနားေပးခ်င္မိ႐ုံ။

သို႔ေသာ္ စကားနားမေထာင္တဲ့ သူ႕မ်က္လုံးေတြနဲ႕ စဥ္းစားရလြန္းလို႔ ႏြမ္းနယ္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ဦးေႏွာက္နဲ႕ ဘယ္လိုအခ်ိန္းအခ်က္ေတြမ်ားလုပ္ထားသည္မသိ... မ်က္ႏွာၾကတ္ေပၚကိုေငးစိုက္မိလ်က္သာရွိေနမိသည္။ အျဖဴေရာင္ မ်က္ႏွာၾကတ္ကို မၾကည့္ခ်င္ေတာ့တဲ့အဆုံး ေဘးကိုလွည့္လိုက္သည့္အခိုက္ သူ႕ကိုေမာ့ၾကည့္ေနသည့္ မ်က္လုံးကေလးေတြေၾကာင့္ ရင္ထဲအလိုမက်မႈေတြက အစရွာမရေအာင္ ေပ်ာက္ရွကုန္သည္။

ျမတ္နိုးျခင္းဆိုတာ ခ်စ္တယ္ဆိုတာထက္ကို ပိုႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕တယ္လို႔ သူ ယူဆသည္။ဒါေၾကာင့္လည္း မ်က္စိေရွ႕မွာ ရွိေနတဲ့ မိန္းကေလးကို ခ်စ္ခင္တာထက္ အတိုင္းအဆမရွိပဲ ျမတ္နိုးမိတာမဆန္း။
အရင္က ‌မ်က္‌ေတာင္မခတ္ပဲ ခပ္စူးစူးစိုက္ၾကည့္ၿပီး ရန္ေတြ႕တတ္သည့္ ေကာင္မေလးကိုလည္း သူျမတ္နိုးခဲ့သလို အခု အိပ္မႈန္စုံမႊားနဲ႕ သူ႕ရင္ခြင္ထဲကို တိုး၀င္လာတဲ့ ေကာင္မေလးကိုလည္း သူျမတ္နိုးေနဆဲျဖစ္သည္။