Aşk Savaşı EyAl

Sekiz. 'Göz Yaşları

"O aptalın hayatımdan defolmasını sağlayın. Size istediğiniz kadar para vereceğim, Serkan Bey. "

"Memnuniyetle. Kabul ediyorum, Beş Bin'im hazır olsun."

"Beşbin mi?!"

"Merve Hanım, bu işler parayla oluyor. Elimin emeği de olacak. Zaten o kadın siz istemesenizde ölecekti. Iyi Günler."

Serkan, masadan kalkıp gidiyordu. Merve sinirle soluyordu. 5 Bin lirayı nereden bulacaktı?
...

Serkan, Ali'nin elini sıkmıştı. Ve gülümseyerek konuştu.

"İstediğin olacak Ali. Bana Eylül'ü vereceksin bende sana Merve'ni."

"Eylül'e ne yapacaksın sen?" Dedi Ali.
Merve'den kurtulmak istiyordu.

"Bu kısım seni ilgilendirmez Ali. Merve'nin adresini sana konum atarım. Ama önce Eylül'ü istiyorum."

"Olmaz. Vazgeçtim. Eylül'ü sana vermeyeceğim. Bunu ona yapamam."

"Ne o? Yoksa aşık mısın?"

"Ben... Defol buradan!"

Serkan sinir eden gülüşüyle odadan ayrılmıştı. Ali koltuğuna oturdu ve elini saçlarına daldırdı.

---
Aylar Sonra

Merve artık hamileliğinin sonuna geliyordu. Bebeğin doğumuna az kalmıştı. Ve ikizleri olacaktı.
Eylül onu hastaneye götürüyordu.

"İyi misin sen?" Dedi Eylül.

Merve solumaya ve bağırmaya başlamıştı.
Daha sekizinci ayındaydı bu kız..
Eylül gaza yüklendi. Hastaneye varmaları gerekiyordu.

20 Dakika Sonra

Merve'nin çığlıklarıyla hastaneye varmışlardı. Merve'yi doğuma almışlardı.
Eylül bekleme koltuklarında otururken kızlara haber vermişti. Kızlar da hazırlanıp geleceklerdi.
Eylül ilk kez korkuyordu..

Eylül

Merve'nin çığlıkları tüm hastaneyi sarıyordu sanki. Onun için değil de bebekler için korkuyordum. İkisini de kaybetmek istemiyordum. Buraya kadar gelmişken olmazdı.

Zaman ilerledikçe kalbimin atışı hızlanıyordu. Heyecandan ne yapacağımı bilemez olmuştum. O değil de sanki ben doğuruyordum.
Kızlar gelmişti. Cemre bana sarılıp yanıma oturduğunda güçlü bir çığlık kopmuştu.
Endişe ile ayağa kalkmıştık kızlarla.

Doktorlar içeri giriyordu. Bir hemşire dışarı çıkmıştı. Ona soru sordum.

"Nasıl? İyi mi?"

"Maalesef. Önceki doğumda bebekleri ölmüş. Bu doğumda da risk var. Lütfen bizi meşgul etmeyin."

'

Kahretsin', kelimeleri döküldü ağzımdan. Başlamadan bitecek miydi yani?! Gözlerimden akan yaşlar beni kendime getirmişti. Elimin tersiyle silmiştim onları.
Koltuğa oturduğumda düşündüm..
Yapabileceğim tek şey beklemekti.

"Merve.. eğer Merve ölürse Ali'yi çağıracaksın Eylül."

"Ne?" Dedim . Bunu asla yapamazdım.

"Songül haklı."

"Tamam," dedim ve nefesimi bıraktım. "Yapacağım söz."

...

Doktorlar içeriden çıkmıştı. Merve'nin kendi doktoru da çıktığında kalkıp yanına gittim.

"Ne oldu? Hepsi iyi, değil mi?"

"Maalesef.." dedi doktor.

Kahretsin..

"Anne ve bebeklerden birini kaybettik. Ama bebeklerden biri hayatta."

"Hayır. Hayır.. Hayır!" Dedim bağırarak.. kendimde değildim bu gerçek olamazdı..

...

(Eylül'den devam)

Iki saat geçmişti. Ali'yi arıyordum şimdi. Kızlar ısrar etmişlerdi. Bende tek kelime diyememiştim. Ali'nin sesi kulağıma dolduğunda bir iç çektim.

"A-Ali.." dedim kekeleyerek.

"Eylül? İyi misin?" Dedi. İlk kez gerçek duyguyla konuşuyordu.

"Merve öldü." Dedim tek seferde. Hıçkırıklarım devam ediyordu.

"Doğuruyormuş. Erken doğurmuş, bebeklerden biri ve o öldü Ali. Hastaneye gelmen gerek.."

"Ne? Geliyorum hemen.."

...
Ali gelmişti. Eylül ayağa kalktı. Ona baktı.

"Öldü mü?.." dedi Ali.

"Merve'yi diyorsan e-"

"Bebekleri diyorum.."

"Biri hayatta.. Diğerini kaybettik Ali.."

"Onların katili benim! Benim!" Dedi Ali. Sinir krizi geçiriyordu.

Eylül ona baktı. Ali'nin gözünden yaşlar akıyordu. Eylül sinirle bağırdı.

"YETER! KES ŞUNU! NE OLACAK?" dedi.

"ne zannediyorsun? HİÇBİRİ GERİ GELMEYECEK ALİ. Bebeğinin biri hayatta. Ona sıkıca sarılacaksın. Duydun mu?"

"Ben.. Ben bebeğe nasıl bakarım Eylül? Babama - anneme ne derim?"

"Eylül doğurdu dersin. Uzun süredir ben de ortalıklarda yoktum zaten. Söylersin, utandık dersin. Bir şey uydurursun işte. Şimdi, sil o göz yaşlarını."

Ali Eylül'ü kendine çekti ve sarıldı. O'na minnettardı. Eylül de onun sarılmasına karşılık verdi.
İkisi de ağlıyordu. Eylül ilk sarılmanın verdiği sevinci bile yaşamamıştı. Ali'nin kokusunu içine çekti sadece.

...

Ali sakinleşmişti. Bebeği küveze almışlardı. Ali şimdi babasını arıyordu.
Telefon dördüncü çalışta açılmıştı.