❤NEVER ENDING LOVE❤ [Completed] [Rewriting]

Chapter 22

---(Taehee's POV)---

“ටේහියා...”

මා සිටි කල්පනා දැහැනෙන් මිදුනේ පිටතින් ඇසුනු ඒ ආදරණීය හඬිනුයි. මා පිටතට යන විට වන්ජන්නිම් සිටියේ ඔරාබොනිත් සමඟ කතා කරමිනුයි. එහෙත් මා පිටතට පැමිණෙනවා දුටු විගසකින් වන්ජන්නිම් මා අසලට පැමිණ දෑතින් අල්ලා ගත්තේ, ඔරාබොනිට අත වනමින්මයි.

“අප ගොස් පැමිණෙන්නම් හ්යුන්ග්නිම්...”

“එ..එහෙත් වන්ජන්නිම්.., මා මියුන්ග්හී ඔන්නි සමඟ සිටිය යුතුයිනේ... පසුව...”

මා එසේ පැවසුවේ ඔන්නිට මේ දින වලදී උපකාර අවශ්‍ය නිසාවෙනුයි. එහෙත් මා පැවසා අවසන් වීමටත් ප්‍රථම ඔරාබොනි මා හට ඇමතූවා.

“අවශ්‍ය නැහැ ටේහියා... මා අද දින නිවසේ සිටිනවානේ... එනිසා ඔබ යන්න... එසේම වසන්ත සැණකෙළිය සඳහා අවශ්‍ය දේවලුත් ඔබට රැගෙන පැමිණි හැකියි නේද..,”

“එහෙමයි ඔරාබොනි... මා රැගෙන එන්නම්...”

ඔරාබොනි මා හට යාමටයි පැවසූ නිසාවෙන් මා වන්ජන්නිම් සමඟ පිටත් වූයේ ඔරාබොනි පැවසූ ලෙසම සැණකෙළියට සූදානම් වීම සඳහා අවශ්‍ය භාණ්ඩත් රැගෙන ඒමට සිතාමයි.

“මා ඔහුගෙන් අවසර ගත් නිසානේ ඔබව රැගෙන යාමට සූදානම් වූයේ... කුමකටද නැවත ඇසීමට ගියේ..?”

වන්ජන්නිම් මුහුණත් හකුළුවමින් එසේ පවසද්දී නම් මා හට එකවරම සිනා ගියේ එතුමාගේ දුටු නිසාවෙනුයි.

“ඇයිද සිනාසෙන්නේ..?”

මා දෙස බලමින් වන්ජන්නිම් එසේ අසද්දී නම් මං හිස වැනුවේ කුමක්වත් නැති බව හඟවන්නයි.

“ඇයිද ටේහ්යුන්ග් ඔරාබොනි නොපැමිණියේ..? ඔහුත් අද දින පැමිණෙන බව පෑවසූවානේ...”

කතාව වෙනතකට හැරවීමට සිතායි මා එසේ ඇසුවේ.

“ඔහුට රාජකාරියක් ඇති බව පවසා පැමිණිය නොහැකි බව දන්වා තිබුණා... ඔහු හෙට දින රාත්‍රියේ දී පැමිණේවි... හ්යුන්ග්නිම්ට නම් මේ දින වල බොහෝ වැඩ රාජකාරී නේද..?”

“එහෙමයි... එහෙමයි... ඔරාබොනි නම් මේ දිනවල බොහොම කලබලයෙනුයි සිටින්නේ...”