İçeri girenler Ateş ve sarışın bi kızdı. El ele gelmişlerdi. Ahh.. Onun da mı sevgilisi vardı. Neyse.. Lavina biraz bozulmuşa benziyodu. Bende Aaron ve Ela yı ilk gördüğümde böyle olmuştum. Bakın kıskandığımızdan falan değil, sadece sinirden.. Çok ciddiyim. Bi düşünsenize sevgilisi olan bi erkek sevgilisi orda yokken size yavşıyo. Sevgilisi gelince tanımazdan geliyo. Sinirlenmez miydiniz? Ben deli oluyorum.
Kız geldi yanımıza.
Melisa:Ela? Noluyo knk?
Ela:Yok bişey ya bu salaklarla uğraşıyoruz.
Aaron bi an bana baktı ve gözlerinden anlaşılıyodu ki Ela ya zarar vermemi istemiyodu. Yapabiliceğimi biliyodu. Ela'nın kolundan tuttu.
Aaron:Gidelim.
Ela:Hayır ya nereye gidiyoruz? Hem sen neden beni uzaklaştırmaya çalışıyosun? Ona zarar gelmesin diye mi!?
Lavina:(Duygusuz bi bakışla) Sana zarar gelmesin diye gerizekalı..
Ben güldüm belli etmeden.
Melisa:Bak kaşınma kızım, düzgün konuş.
Lavina:Sana mı sorcaz la!?
Melisa:Evet bana sorcaksın! (Bağırdı)
Lavina kızın boğazına yapıştı. Kız çığlık attı. Duvara yapıştırdı kızı. Boğazını sıkıyodu. Bende fırsattan istifade tuttum Elanın omuzlarından ittim yere. Yerdeyken yüzüne yumruk attım. Aaron beni belimden kavradı, havaya kaldırdı ve kucağına aldı. Ben nolduğunu anlamadan sınıfın dışına çıkarttı. Sınıfın içinden bağırış sesleri geliyodu.
Alev:İndir lan beni!
Gülümsedi...
Alev:Ne gülüyosun bıraksana!!
Daha çok gülümsedi...
Alev:Manyak mısın oğlum sen?
O kadar gülümsedi ki gamzeleri çıktı. İndirdi beni. Ben onu duvara ittim. Hala gülüyodu. Ben karnına yumruk attım. Öksürdü.
Alev:Senden!
Omzundan ittim.
Alev:TİKSİNİYORUM!!
Kolumu tuttu. Kendine çekti... Yine çok yakın mesafedeydik. Kaldık öylece.
Alev:İğrençsin! (İttim onu)
Gülmeyi bıraktı. İç çekti ve okulun dışına çıktı. Gitti...
Ben de gittim peşinden. Bi anda mutsuz olmuştu ve sebebini merak ediyodum.
Alev:Aaron!
Arkasını döndü ve bana baktı. Şaşırmıştı.
Alev:Biraz konuşsak olur mu?
Kafasını salladı evet anlamında. Harbiden çok üzgündü. Onu bizim mahalleye götürdüm. Tam eve gelmek üzereydik ki kolumdan tuttu.
Aaron:Söyle hadi.
Alev:Neyi?
Aaron:Benimle konuşmak istedin?
Alev:Evet...
O an vazgeçtim onu eve götürmekten. Fazla olurdu bu kadarı. Önümüzde bi kafe vardı. Oraya gittik. Oturduk.
Alev:Neden sevgilin varken başka kızlarla birliktesin?
Aaron:Ooo.. Biraz açık olmadı mı bu soru.
Alev:Açık açık cevapla diyedir.
Aaron:Peki.. Normalde bu soruyu başkası sorsa cevaplamazdım. Ama madem sordun.. Bize de cevaplamak düşer.
O kız.. Ela. Beni gerçekten sevmiyo.Alev:Nası yani?
Aaron:Yani, ne biliyim. Gerçek sevgi değil. Gerçek aşkı hiç tatmadım ki. O beni sırf serseri bi sevgilisi olsun diye yanında tutuyo. Millete gösteriş olsun diye. Veya birini kıskandırmak için, bilmiyorum.
Alev:Anladım.. Peki sen neden üzgünsün?
Aaron:Üzgün... Üzgün değilim.. Sadece fazla yorgunum. Hayat çok yordu. Üzgün değilim, sadece kalbim paramparça o kadar. (Gülümsedi yalandan.)
Alev:Fazla derin demek..
Gülümsedi.
Aaron:O kadar tanıdıksın ki.. Sanki daha önce hep yanımdaymışsın gibi.
Alev:İnan bana seni tanımadığıma dair yemin edebilirsin. Ama ben tam aksini düşünüyorum. Sanki hep burdaymışsın gibi.
Aaron:Yaa tabi. Az önce benden tiksindiğini söylerken hiç de böyle düşünür gibi değildin.
Alev:Evet, haklısın. Senden tiksiniyorum hala.
Güldü.
Aaron:Şu Berk denen çocuk.. Sevgilin mi?
Alev:Yok hayır. Çok eski bi arkadaşım. İyi çocuktur.
Aaron:Evet belli oluyo. Neyse hadi gidelim artık.
Alev:Nereye?
Aaron:Eve.
Alev:E okul?
Aaron:Okul bitti ki. (Güldü yine)
Alev:Aa...E ama Lavina?
Aaron:Lan nolcak. Sanki kız evin yolunu bilmiyo. Sen yoksun diye kaybolcak dimi? Gel hadi ben bırakıyım seni.
Alev:Yok saol.
Aaron:Gel ya. Utanma. (Güldü)
Alev:Yaw utanmakla alakası yok ki.
Aaron:Neyle alakası var o zaman?
Gülümseyerek konuşuyodu ve yürümeye başlamıştık.
Alev:Bidakka ya. Senin araban burda değil ki. Nası bırakcan?
Aaron:Arabayla bırakcam demedim ki zaten. Şimdi sen kızsın ya.. Eve tek gitme.
Alev:Allah Allah. (Güldüm)
Aaron:Gerçi sende haklısın. Pek de kıza benzeyen yanın yok ama. Tipe bak. (Saçımı savurdu. Zaten kısa saçlıyım ama olsun)
Bikaç dakka yürüdük konuşa konuşa.
Aaron:Geldik.
Alev:Ne? Nere---ye.. ?
Bizim evin önündeydik.
Alev:Sen! Bizi o gün sen gözetliyodun dimi!! (İttim onu)
Aaron:Yoo.. Ne gözetlemesi ne alaka..?? (Sırıttı)
Ben eve girdim. O da ben eve girene kadar beni bekledi dışarda. Sonra gitti.