BÖLÜM~9~

178 17 14
                                    

Gözüme vuran gün ışığıyla uyandım. Yatağımın baş ucundaki komidinden telefonumu alıp saate baktım saat 09.00 du kalktım banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım ve bisiklete binmek için gerekli olan kıyafetleri giyip telefonumu ve kulaklığımı alıp odadan çıktım garaja giyip bisikleti aldım kulaklığı kulağıma taktım müzik listemden bir şarkıyı açıp bisikleti sürmeye başladım.

15 dakika sonra han nehrinin oraya varmıştım . Han nehrinin yenindaki parkta sporuma devam ettim. Piknik yapanların yayından geçerken önüme çıkan top nedeniyle dengemi kaybettim ve düştüm. Kolum düşmenin etkiliyle yara olmuş ve kanamıştı.

Ben koluma bakarken bı kız yanima geldi koşarak ve durmadan özür diliyordu önemli olmadığını söyledim ama hala özür dilemeye topun birden elinden kaçtığını falan anlatmaya çalışıyordu. Kafamı kaldırıp ona baktım "Gerçekten önemli değil eve gidince pansuman yaparım " dedim.
Oda yerden  kalkmam için elini uzattı o zaman üzüldüğümü hissettim çünkü onun kalkmam için uzattığı elini tutamicaktim lanet alerji yüzüne . Gerçi elimde eldiven vardı ama yanına alerji ignemi almadigim için riske girmek istemedim.

Yerden destek alarak kalktım ve bisikleti mi kaldırdım. Oda elini geri çekmek zorunda kaldı yüzü düşmüştü yardımını kabul etmediğim için ama benim gerekli nedenlerim vardı. Tam bisikletimle oradan uzaklasacagim sırada beni durdurdu ve özür amaçlı kahve ısmarlamak istediğini söyledi.

Gerek olmadığını söyledim ama kendimi kötü hissediyorum zaten yerden kalkarken yardımımı kabul etmedin dedi bende hafif tebessüm ettim ve teklifini kabul ettim. Burda beklememi ve arkadaşlarına bı işinin çıktığını söyleyip geleceğini söyledi .
2 dakika sonra çantasıyla geri geldi .

Yüzündeki gülümseme çok tatlı gözüküyordu kafamı kendime gelmek için iki yana salladım böyle düşünmemem gerekli hem onu tanımıyorum bile diye düşünürken elini uzatıp "ben Youngsun ama arkadaşlarım bana Solar der genellikle enerjik biri oldugum için güneş gibi iyi geldimi söylerler " dedi gülümsemeye  devam ederken. Bende bı uzattığı eline sonra da yüzüne baktım sonra derin bı nefes alıp önüme döndüm . "Moonbyul " dedim
oda "Efendim !" dedi sanki dediğimi anlamamış gibi bende ona dönüp "Adım Moonbyul "dedim.

Oda gülümsemesini birazda büyütüp "memnun oldum " dedi . Bende hafif tebessüm ettim. Sonra biraz sessiz kaldık.Sessizligi bozan onun sesi oldu "İnsanlarla temas etmekten hoslanmiyorsun herhalde "dedi . Onun dediği şeyi yüzüm düşerken tekrar konuştu "yanlış birşey dediysem özür dilerim" bende "Önemli değil sadece önemsiz bir konu "dedim ve önüme dondum. Bir kafeye geldik oturup kahve istik biraz konuştuk oda kuzenimle aynı liseye gidiyormuş benimde oraya gidebileceğimi duyunca sevindi .

Telefonun çaldı ekranda Annem yazısını görünce sabah evden çıktığımı saatin öğlen olduğunu ve ona haber vermediğimi hatırlayınca merak ettiğini tahmin ettim . Telefonu açıp annemle konuştum ve merak etmemesini  bı arkadaşla oturup kahve istiğimi söyledim . Sonra yüzümde bı gulumseme oldu tekrar ettim son dediğim cümleyi "ARKADAŞ" ilk defa kuzenimden başka arkadaşım olmuştu . Gerçi o beni arkadaş olarak mı görüyor yoksa sadece yardım ettiği bı yabancı olarak mı bu düşünce ister istemez morelimi bozmuştu. Biraz daha konuşup  istiğimiz kahvelerin paralarını ödeyip çıktık. Yanımdan ayrılırken görüşmek üzere diyip el salladı ve benim gideceğim yönün aksi yönüne doğru gitti bende arkasından bakıp el salladım sonra önüme dönüp bisikletle beraber eve gitmeye başladım.

*
*
*
*
*
*

******

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
 MOONSUN(문선)💖문별이💖김용선💖 💖  JENLİSA 💖Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin