Parklar ve Çocuklar

6.7K 307 164
                                    

Hepinize merhaba.

Öncelikle şunu belirtmek istiyorum ki Katran Yasak Arzunun yan kitabı olduğu için ona bölüm atamadan Katrana da atamam.Yoksa arada kopukluklar olur ve hiç istemem.

Şimdi sizi bölüm ile başbaşa bırakayım.

Genel kurmay başkanınızı daha yakın takip için Instagram:Eminereveur

💫

Gözlerimi araladığım saniyeler kasıklarımda ki hafif sızıyıda hissettiğim saniyeler olmuştu.

Gözlerim ve ruhum hızla Devran'ı ararken onu hemen yanımda uyanık bir vaziyette buldum.

Yeşil gözleri mavi gözlerime tutunduğunda ikimizde tek kelime etmedik ama ellerimi yaralı teninden çekerek ondan biraz uzağa kaçtım.Canını yakmak istemezdim.

"Ne zamandır uyanıksın?"

Sesim pürüzlü çıkıyordu.

"Bir saat kadar oldu."dedi sakin bir sesle."Uyandığında beni gör diye kalkmadım."

Hayır bu altı boş bir romantik cümle değildi.Bu uyandığımda onu yanımda görmezsem kötü hissedeceğimi bildiğini gösteriyordu.

"Uyurken canını yakmadım değil mi?"

"Hayır bebeğim."Elleri saçlarımı bulduğunda bir tutamı özenle parmaklarına doladı.

"Biraz horluyorsun ama olsun."

Gözlerim şaşkınlık ile açıldığında gözleri muzip parıltılar ile bana bakıyordu.

"Yalan söylüyorsun."

"Hayır."dedi net bir sesle."Allah'tan askeri koğuşlardan alışkınım."

"Sen var ya bittin."

Yine de ben kiminle yarışıyordum ki.Devran yataktan atik bir hareketle kalkarak odadan çıktığında arkasından koşamayacak kadar çıplaktım.

"Öldün sen öldün."diye bağırdım sinirle."Horluyordum öyle mi?Bu iki oldu beyefendi bir anırmak iki horlamak."

Etrafta eşyalarımı aramak fazlası ile nafile bir çabaydı.Her yer yerde duruyordu.Bir an için gülümsedim.Bu kesinlikle güzel hissettirmişti.Yine de onu dövecektim.

Elime geçen ona ait olduğunun bilincinde olduğum bir tişörtü üzerime hızla geçirip saçlarımı geriye doğru atarak odadan çıktım.

Devran telefonla konuşuyordu.Beni gördüğünde kaşlarını çattı ve beni baştan aşağı süzerken dili usulca alt dudağında gezindi ama bunun beni durdurmasına izin vermeden ona doğru ilerledim.

Tekmemi bacağına doğru sert bir şekilde savurduğumda beklemiyor bile olsa hızlı refleksleri ile ayağımı tutup geri attı.

"Evet komutanım."

Bana uyarı dolu bakışlar atıyordu ama bunu önemsemeden bu seferde yumruğumu onun koluna vurdum.Benden kaçmadı ya da yumruğum onu etkilemedi ama gözleri şaşkınlıkla havalandı.

KATRANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin