KATRAN

Korkular

Bölüm Şarkısı:Hayat Kavgası-Ezgi Kosa

Tamamen onlar için yazılmış bir şarkı gibi.

Kendinize iyi bakın.Sizleri seviyorum.

🍁

Gözlerimi kapatınca unutsaydım tüm geçmişimi bakmazdım bir kez daha dışarı.Ben acılarımı öyle bir içime sindirmiştim ki onların da beni sindireceğini hiç düşünmemiştim.

Benim babam annemi hep severdi ama kameraların önünde.Benim annem babama aşkla bakardı sadece fotoğraflarda.

Onlar beni hiç sevmezdi insanların içinde bile.Onlarla olmak, konuşmak duvar ile sohbet etmek gibiydi.

Ezberlenmiş cümleler dökülürdü hep dillerinden.

Salıncak durdu.Ayaklarım şimdi çakıl taşlarına değiyordu.Devran hala daha arkamdaydı.

Neler söylüyordu?

"Annenle baban..."dedim dakikalar sonra."Nasıllardı yani evlilikleri?"

"Aşıklardı birbirlerine."dedi Devran."Babamın en kıymetlisi oydu."

"Evlilik senin için güzel bir şey."dedim."Ben öyle büyümedim ki."

"Benimle büyü."Kelimeleri kalbime işliyordu.Sesi ahenkli bir müzik gibiydi.Dinlemekten sıkılmayacağım bir müzik.

"Ya benden sıkılırsan..."

Aptallık etmiyordum, güzel cümleler duymak için kendimi naza çekmiyordum.Ben sadece korkuyordum. Bunu  aile sevgisi hissetmemiş her kız bilirdi.Üstelik ben babasından sevgi görmediği için en küçük ilgide dengeleri şaşacak ve o kişi ile toz pembe hayaller kuramayacak kadar gerçekçiydim.

"Senden sıkılanın var ya..."

Dudaklarımı birbirine bastırdım.Devran sana öyle sıkı sarılmak istiyorum ki.

Salıncaktan kalkıp ani bir kararla ona döndüm.

"Birlikte yaşayabiliriz."dedim hızlıca."Neden evlenmek istiyorsun?"

"Ben biraz düz kafa bir adamım."dedi Devran.Elini ensesine atarak cümleleri toplamak için biraz düşündü."Kızım sevince evlenirsin lan işte.Alacaksın başının tacı yapacaksın."

Avuç içlerim haddinden fazla terliyordu.

"Olmaz."dedim onun gözlerinin içine baka baka."Öleceğim diyorsun.Demesen de yani asker olmasan bile elbette bu olacak bir şekilde ama sen ölüme koşuyorsun."

Duvara toslamış gibi durdu.

"Ona bir şey diyemem."dedi Devran."Ben namluyu şakaklarımda hissediyorum her an.Ölürsem vatan için yaşarsam da senin için olsun be yavrum."

Bir şeyler söylemek istiyordum ama onun çalan telefonu buna engel oldu.Telefonu açıp kısaca hemen geleceğini söyleyerek kapattı.

"Gitmem lazım."dedi."Döndüğümde konuşuruz olur mu?"

Kafamı salladım.

"Gidiyorum o zaman."

"Git."dedim muzipçe."Ne bekliyorsun?"