After Marriage(IHYBILY Season 2)

Chapter 23

Nakarating si kaiden sa bahay ng wala na si Astraea ngunit mayroon itong iniwang sulat.

Kinuha ni kaiden ang telepono niya at tinawagan kaagad si Westley.

He knew that Astraea is in danger at gagawin niya ang lahat para lang mailigtas si Astraea. Kaiden is willing to risk his life just to save his wife.

Nakita ni kaiden ang cellphone ni Astraea sa bed side table kaya agad niya itong kinuha.

Sabay ng pagkuha niya rito ay ang pag ring ng cellphone na pag-aari ni Astraea.

*Unknown number*

Napakunot ang noo ni kaiden at sinagot ang tawag.

"Who is this?" Tanong niya sa kabilang linya.

[Daddy!! Please help me! Daddy!] Humahagulgol na boses ng bata ang narinig niya sa telepono.

[Shh! Manahimik ka kung ayaw mong masaktan!]

"Sino ba to? Anong kailangan mo?" Iritadong sabi ni kaiden sa kabilang linya.

[Chill kaiden, tumawag ako para ipaalam sayo na hawak ko ang asawa't anak mo] sabi nito at humalakhak ng pagkalakas lakas.

"Sino ka!? Nasaan ang asawa at anak ko!?"

[Oops! Chill ka lang muna, maaari mo silang makuha pero kapalit nito ang pagkabagsak at pagkawala ng lahat ng pinaghirapan mo]

"This is bullshit! Don't you dare hurt my wife nor my daughter! At kung sino ka man! Mahahanap at mahahanap rin kita!" Galit na sabi ni kaiden sa kabilang linya at pagkatapos noon ay pinatay na nito ang tawag.

Napahigpig ang paghawak niya sa telepono ng asawa niya, tila ba nagpipigil ito sa galit.

Wala kang makikitang lungkot o pighati kay kaiden dahil galit ang nananaig sa kalooban niya, gusto niyang patayin kung sino man ang dumukot sa asawa't anak niya.

Nagising nalang si Astraea sa madilim na silid. Tanging kadiliman lang ang nakikita niya ngunit may naririnig siyang boses ng batang umiiyak sa loob mismo kung nasaan siya ngayon.

"S-sino ka? Bakit k-ka umiiyak?" Nauutal niyang tanong.

Hindi sumagot ang bata dahil patuloy parin ito sa paghikbi niya. Maya't maya ay bigla nalang itong nagsalita.

"Mommy..." Bigkas ng bata ngunit biglang kumalabog ang puso ni Astraea ng marinig ang boses ng bata. Kilala niya ang boses na 'yon at hinding hindi siya pwedeng magkamali dahil kay Jerzel 'yon.

"Jerzel?"

"Mommy"

Biglang bumukas ang ilaw at tama nga siya si Jerzel 'yon.

Tumakbo siya kaagad kung saan nakaupo si Jerzel habang umiiyak.

"Shh baby dont cry, nandito na si mommy" pagtahan niya sa anak niya.

"Mommy lets go home na po i dont want to stay here. This place is a hell" ani Jerzel.

Masaya siya ngunit may halong lungkot dahil nakikita niyang umiiyak ang anak niya at puro pasa at sugat rin ang braso't binti nito.

"Its okay, daddy will find us" ani ni Astraea habang yakap yakap ang anak niya.

Maya't maya pa ay tumigil na rin sa pagiyak si Jerzel at nagkukwentuhan na silang dalawa ni Astraea.

"What happened to your face? Look at you, you look a messed" ani Astraea.

"They're hurting me mom" malungkot na sabi ng anak niya.

Napabuntong hininga na lamang si astraea.

"Mommy nasaan po si daddy?, Why is he taking so long? I thought na hahanapin niya po tayo?" Ani jerzel.

"Jerzel, our situation right now isn't easy" sabi niya.

Nakatingin lang sakanya si jerzel. Marahil ay hindi nito mapunto kung ano ang ibig sabihin ni Astraea.

To be continued.

May next chapter pa guys! Wait lang kayo!