Don't Leave Me In The Dark

Χόουπ

Μια εβδομάδα μετά

Γυρνούσε από το μάθημα μαγείας που ήταν καθημερινό στο πρόγραμμμα της. Φυσικά οι υπεύθυνες του κέντρου αυτού ήξεραν πολύ καλά τι είναι αλλά όχι τα όσα μπορούσε να κάνει και έτσι την έπαιρναν κάποιες ώρες και έλεγχαν τις άλλες ικανότητες της πέρα από την μαγεία. Όλοι στον χώρο νόμιζαν ότι είναι μια απλή μάγισσα... μόνο εκείνη ήξερα πραγματικά τι ήταν και τι μπορούσε να κάνει. Πήγαινε στο δωμάτιο της. Δεν είχε δει τον Ντέιβιντ καθόλου όλη την μέρα. Περπατούσε στον διάδρομο για να πάει στο δωμάτιο της όταν ξαφνικά άκουσε φωνές στον διάδρομο που περπατούσε.

<<Είναι κούκλος σου λέω>> ακούστηκε μια γυναικεία φωνή.

<<Μήπως υπερβάλεις λίγο;>> ρώτησε μια άλλη γυναικεία φωνή.

<<Καθόλου... δεν τον έχεις δει γι' αυτό μιλάς>>

<<Πως και δεν τον έχω δει;>>

<<Τον λένε Ντέιβιντ και είναι στην ικανότητα μου... και δεν πρέπει να έχει πάνω από τέσσερις μήνες εδώ>>

Ντέιβιντ; Μόνο έναν ήξερε..Εκείνον... υπήρχε κι άλλος; Σίγουρα θα πρέπει να υπάρχει κι άλλος. Εκείνος... εκείνος που ήξερε ήταν πολλά χρόνια εδώ... έτσι είχε πει. Δεν ήξερε την κοπέλα όποτε δεν ήξερε και σε τι ικανότητα ήταν αλλα σίγουρα δεν ήταν στην μαγεία... θα την ήξερε. Συνέχισε να περπατάει.

<<Είναι ο πιο ωραίος λύκος που έχω δει αναμφίβολα>> συνέχισε εκείνη η γυναικεία φωνή.

Πάγωσε. Δεν μπορεί να ήταν σύμπτωση αυτό. Δεν πιστεύει στις συμπτώσεις. Είπε λύκος... Της είχε πει ψέματα... αλλά γιατί; Δεν έμεινε άλλο στον διάδρομο και προχώρησε προς το δωμάτιο της. Δεν ήθελε να πιστέψει την αλήθεια που μόλις είχε φανερωθεί μπροστά της αλλά αυτή ήταν και έπρεπε να αποδεχτεί ότι της είχε πει ψέματα αλλά γιατί; Γιατί να το κάνει αυτό; Τι σκοπό είχε; Προφανώς ήθελε να την πλησιάσει και βρήκε να χτυπήσει καλό σημείο. Είχε καταλάβει ότι δεν της αρέσει εδώ που βρίσκεται και είπε να δείξει ότι υπάρχουν και χειρότερα αλλά τίποτα δεν μένει κρυφό κάτω από τον ήλιο.
Δεν βγήκε από το δωμάτιο της όλη την μέρα γιατί δεν ήθελε να τον δει. Ένα πράγμα που ποτε δεν της άρεσε από μικρή ήταν τα ψέματα και τα είχε βάλει ακόμα και με τους γονείς της ακόμα και για μικρά αθώα ψεματάκια. Εκείνη έλεγε πάντα την αλήθεια και ήταν συνέχεια εντάξει απέναντι στους άλλους και ήθελε και οι άλλοι να κάνουν το ίδιο απέναντι σε εκείνη. Αρκετές ώρες μετά ενώ ήταν  ξαπλωμένη στο κρεβάτι της ακούγοντας μουσική όταν ξαφνικά άκουσε την πόρτα να χτυπάει.