Don't Leave Me In The Dark

Χόουπ

Πέρασε ένας μήνας από τότε που είχε γυρίσει στο σπίτι της. Ο Ντέιβιντ δεν φάνηκε πουθενά ούτε επικοινώνησε μαζί της. Μπορεί να μην ήθελε πιά να είναι μαζί της να είχε βρει άλλη.... Δεν ήταν υποχρεωμένος να φύγει από την Αγγλία για να ακολουθήσει εκείνη.
«Μαμα... βγαίνω έξω»
«Να προσεχεις» ακούστηκε η φωνή της Σελένα από την κουζίνα ενώ η Χόουπ έκλεινε την πόρτα πίσω της.
«Και έλεγα δεν θα βγει κάποια στιγμή» Αυτή φωνή.
«Ντέιβ;» Είπε και έτρεξε στην αγκαλιά του.
«Μου έλειψες τόσο πολύ»
«Δεν μου είπες ότι θα έρθεις... δεν επικοινωνησες καν μαζί μου»
«Είχα να τακτοποιήσω πολλά στην Αγγλία... μα τώρα εδώ είμαι και δεν θα φύγω... αλλά μιας και βγήκες θες να με ξεναγήσεις λίγο στην πόλη σου... δεν ξέρω τίποτα εδώ»
«Ναι μπορώ... πόδια η αυτοκίνητο;»
«Ας περπατήσουμε» της είπε και εκείνος την ακολουθούσε πιστά. Του έδειξε διαφορα μέρη που είχε πάει εκείνη η μέρη που της άρεσαν γενικά από την πολύ... περπατούσαν πολύ ώρα μέχρι που κάποια στιγμή κάθισαν κουρεμένοι σε ένα παγκάκι.
«Εντάξει... νομίζω ότι είδαμε αρκετά για σήμερα»
«Δεν έχεις δει τίποτα ακόμα.... αλλά ούτε και εγώ... τώρα τελευταία που βγαίνω έξω ανακαλύπτω πράγματα για το μέρος που μεγάλωσα που δεν ήξερα καν»
«Θα τα δεις όλα... τώρα... μαζί μου»
«Δεν φτάνει... θέλω πω ότι.... θέλω να ταξιδέψω... να δω τον κόσμο... να νιώσω ελεύθερη»
«Ωραία τότε σου έχω μια πρόταση»
«Τι πρόταση;»
«Ταξίδεψε μαζί μου... έλα να δούμε τον κόσμο που θέλεις μαζί...»
«Το εννοείς αυτό;»
«Κάθε λέξη... εγώ έχω δει πολλά μπορείς και εσυ να δεις και ακόμα περισσότερα... έλα να ταξιδέψουμε μαζί»
«Ωραία λοιπόν δέχομαι την πρόταση»
«Όταν εσυ το αποφασίσεις φεύγουμε για όποιον προορισμό θέλεις.

Οι γονείς της στην ιδέα του να να φύγει από το σπίτι δεν ήταν και πολύ θετικοί αλλά καταλάβαιναν και τις ανάγκες ενός παιδιού που είχε στερηθεί πολλά μένοντας κλεισμένη μέσα στο σπίτι. Πέρασε καιρός μέχρι να πάρουν την απόφαση για το αν θα δεχτούν να την αφήσουν να φύγει η όχι. Η απάντηση τους τελικά ήταν θετική. Ήταν ακόμα μικρή αλλά είχε μια ευκαιρία να ζήσει το όνειρο της και να ταξιδέψει και ήταν πλέον ενήλικη δεν μπορούσαν να της επιβάλουν να μην κάνει κάτι που ήθελε.
«Να προσεχεις την κόρη μου» είπε ο Έιντεν στον Ντέιβιντ λίγο πριν εκείνος και η Χόουπ φύγουν.
«Σαν τα μάτια μου» του απάντησε εκείνος και ο Έιντεν χαμογέλασε.
Τον συμπαθούσε πολύ και δεν το έκρυβε.
«Να προσέχτε... και να μας παίρνετε τηλέφωνο»
«Ναι μαμα»
«Να περάστε καλά» τους είπε αποχαιρετώντας τους.
Η Χόουπ ήταν ενθουσιασμένη. Πρώτη φορά θα έφυγε εκτός πόλης. Επιτέλους ένιωθε ελεύθερη με πρώτο προορισμό την Νέα Υόρκη.

___________________________

Τέλος και αυτή.

Μικρό κεφάλαιο αλλά δεν πειράζει.

Ελπίζω να σας άρεσε.

Έχω ήδη ξεκινήσει και ανεβάσει μια καινούρια ιστορία για όσους ενδιαφέρεστε να την διαβάστε.

Φιλάκια πολλά αγάπες μου❤️❤️❤️