Medyadaki videoyu yapan kişiye teşekkür ederim. Onun sayesinde bu kitabı yazıcam. Umarım beğenirsiniz ve tekrar teşekkürler.
Ben yalnızdım. Hep yalnızdım. Peki bu benim için bir sorun mu? Ben tek başıma daha güçlüyüm. Öyle değil mi? Ben yalnız ve güçlüyüm. Ama bu etrafımda birilerini istemeyeceğim anlamına gelmiyor. Eğlenmem lazımdı.
Yüzümdeki gülümseme ile sokaktaki grafitinin önünde duruyordum. "Sıkıldım" dedim. Elimdeki boyayı kenara bıraktım ve yaptığım graffitiye baktım. Aniden gelen polis siren sesi küçük bir kahkaha atmama sebep oldu. Sonunda eğlenceli şeyler olacaktı diye geçirdim içimden.
"Ellerini kaldır ve herhangi bir şey yapmayı aklından bile geçirme" diyen polise gülümsedim ve ellerimi kaldırdım. İki polis bana yaklaştı ve beni polis arabasına doğru götürmeye başladılar. Karşı çıkmadım ve arabaya doğru yürümeye başladım.
Yüzüm arabaya gelecek şekilde beni ittiler. Sona yaklaşıyorduk. Şoför koltuğundaki poliste arabadan indi ve elinde kelepçeler gelmeye başladı. Gülümsedim. Ve son... her şey o anda bitti. Ama onlar için.
JUNGKOOK'UN ANLATIMINDAN
Hava güneşliydi. Çayır gibi bir yerde geziyorduk. Hepimiz gülüyor ya da kahkaha atıyorduk. Birden ilerde bir şey gördüm. "Hey, şuraya bakın!" dememle herkes oraya bakmaya başladı. Hoseok "O da ne öyle? " dedi. Biraz daha yaklaştık.
"Bu bir insan galiba" dememle daha da yaklaştık. Çimenlerin ortasında öylece duran eskimiş tozlu bir yatağın üzerinde öylece yatıyordu. Saçları sarının hangi tonu bilmiyorum ama onda çok güzel görünüyordu . Yüzünde hiç bir mimik yoktu. Jin'in" Yaşıyor mu? " demesiyle Namjoon önünde eğildi ve" Hey, iyi misin? " dedi." Kimsin sen? "Yerde yatan çocuk yavaşça gözlerini açtı ve etrafına baktı.
Namjoon elini çocuğa uzattı ve" Hadi, kalk ayağa! " dedi. Hepimize tek tek baktıktan sonra elini tuttu ve ayağa kalktı. "Neden buradasın, kimsin?" dedi Jimin. Çocuk gülümseyerek "Ben Taehyung, Kim Taehyung" dedi ve bize sorarcasına baktı. "Ben Jungkook" dedim öne atılarak.
Herkes kendini tanıttı ve yürümeye başladık. Taehyung da bizimle geliyordu. İyi anlaşmıştık. Ama sanki onda farklı bir şeyler vardı. Yüzü, gülümsemesi, gözleri insan ötesi gibi. Ya da sadece çok yakışıklıdır. Bence ikincisi daha mantıklı. "Hey, ne düşünüyorsun dalgın dalgın?" dedi Yoongi ve yanıma oturdu. Diğerleri ilerde birbirleri ile şakalaşıp gülüyorlardı.
Tanrım, çocuk gibiler. Hafifçe gülümsedim ve "Sence de Taehyung bize çok hızlı alışmadı mı?" dedim. "Şaşırtıcı bir şekilde evet ama sanki onda bir şeyler var... gözlerinde bir parıltı var" demesiyle Taehyung'a bakmaya başladım. "Belkide yeni tanıştık diye öyle gelmiştir" dedim. "Olabilir" dedi ve ayağı kalktı "Her neyse sonuç olarak herkes mutlu, hadi yanlarına gidelim" dedi. Yavaşça oturduğum yerden kalktım ve Yoongi ile beraber diğerlerinin yanına gittim.
~~~~~~~~~~~~~~~~~
Hava kararmıştı ve hepimiz yemek yemek için bir yere gittik. Herkes siparişlerini vermişti. Yemekleri beklerken Taehyung 'a anılarımızı anlatıyorduk." Hepiniz çok iyi arkadaşsınız anladığım kadarıyla" demesiyle "Biz arkadaş değil kardeşiz ve sende bizdensin artık" diyen Namjoonla hepimiz onaylayan sesler çıkardık. Hepimiz kardeştik. Biz aileyiz. Ve birden sessizlik oldu. Kahkahalarımızı bölen şey dükkan sahibin televizyonun sesini duyabilmek için sesi daha fazla açmasıyla bölündü.
Gece yaşanan yangın sonucunda 2 ölü 1 yaralı. Yangının nasıl çıktığı hakkında araştırmalar sonucu hiç bir şey bulunamamıştır. Yangından kurtulan kişinin anlattıkları polislerin kafasını daha çok karıştırdı.
Polis: O gece orada ne yapıyordunuz ?
Adam: B-biri vardı. Grafiti yapan biri. Bizde onu karakola götürecektik
Polis: Lütfen devam edin.
Adam: G-gözleri birden parladı ve aniden bir patlama oldu
Polis: Peki o kişiye ne oldu?
Adam: Y-yok oldu.
Polis: Yok mu oldu?
Adam: E-evet ortadan kayboldu. Gerçekten ben deli değilim gördüm. Kendi gözlerimle gördüm. Yok oldu. O yaptı. O-o insan değil.
Doktorlar onun hala şokta olabileceğini düşünüyorlar. Arabanın patlama sebebi hala araştırılıyor. Poli-
Dükkan sahibi televizyonu aniden kapattı ve söylenmeye başladı. "Nereden buluyorlar böyle hikayeleri!?Saçmalık". Kısa bir sessizlikten sonra Jimin'in" Nasıl olabilir ki? " demesiyle hepimiz Jimin'ine baktık." Jimin, inanma böyle saçmalıklara. Para kazanmak için yalan haber uyduruyorlar veya adam gerçekten delidir. "diyen Yoongi ile bu sefer tüm bakışlar ona döndü.
" Belki de patlama sonucu adam kafasını sert bir yere çarpmıştır ve beyninde bir sorun oluşmuştur " diyen Namjoon'la herkes kafa salladı. Olabilirdi yani. İnsan olmamasından daha gerçekçi bir teori gibi." Ya adam doğru söylüyorsa?" diyen Hoseok ile kısa bir sessizlik oldu.
Jin" Belkide adam çocuğun kaçtığını görmemiştir ve patlamanın sonucu arabada bir sorun olmasıdır" dedi. "Ama polisler bir şey bulamamış" diyen Jimin ile yine sessizlik oldu. "Her ne ise bu bizi ilgilendirmez. Bunu polisler düşünmeli" diyen Yoongi ile Namjoon'da onu destekledi.
"Yoongi haklı böyle bir haber yüzünden keyfimizi kaçıramayız" dedi. "YEMEKLER GELİYOOOO" diyen Jin ile gülmeye başladık. Bu çocuk yemek yemeyi her şeyden çok seviyor galiba.
Garson yemekleri dağıtırken Jin önüne gelen yemekle gülümsemeye başladı. Bizde onun bu haline gülüyorduk. Hepimiz "Afiyet olsun" dedik ve yemeye başladık. Ara ara bir şeyler anlatıyor ve gülüyorduk. Umarım hepimizin mutlu olduğu bu güzel tabloyu her zaman görebilirdim.
Eveeeet, bölüm burada biter. Vote vermeyi unutmayın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Spawn Of Satan/taekook
FanfictionJin'in "Oradan atlayıp nasıl hala hayattasın?" demesiyle başını eğdi ve küçük bir kahkaha attı. "Ben asla ölmem" dedi. Namjoon "Bu da ne demek?" dedi ve merakla ona bakmaya başladık. "Ben asla ölmem çünkü ben Şeytanın Doğuşuyum".