Professor Ry Is My Husband - (This Love Series - 1)

Chapter 1

LEYN POV

"Sino ba naman ang hindi magkakagusto sa mukhang iyan? Si Ryven Rhys na iyan, oh? Swerte naman ng babaeng gusto niya." Rinig kong bulong ni Lorie.

Kanina pa sila nagbubulungan pero hindi ko makuhang magsalita. Ni hindi ko masabi sa kanila na "He's my husband!" Baka mas lalo lang magalit sa akin si Ry.

Malungkot kong sinulyapan ang asawa ko. Kanina pa siya nagsasalita pero wala akong maintindihan sa sinasabi niya.

Walang pumapasok sa utak ko, na kahit Law iyong discussion, wala akong maintindihan. Mabilis akong tumingin sa taas nang maramdaman ang pangingilid ng luha ko.

Hindi ko alam kung guni-guni ko lang ang biglang pagtigil ni Ry sa discussion.

"Ms. Torres, do you have any problem?" Nanlaki ang mata ko.

Mabilis akong yumuko nang mapunta sa akin ang atensyon ng mga kaklase ko. Mas lalong hindi ko kayang mag-angat ng tingin nang biglang pumatak ang luha sa mata ko.

"W-wala po, Sir." Pagdadahilan ko. Tumikhin siya para muling magpatuloy sa discussion.

"Umiiyak ka ba?" Tanong ni Katharine. Umiling lang ako at muling tumingin kay Ry, hindi ko inaasahan na nakatitig rin siya sa akin.

"Masyado kang halata, girl!" Muling bulong ni Katherine. "Kung ganyan makatitig ang asawa ko, aba! tara sa kuwarto." Mahina akong natawa sa sinabi niya. Hinayaan ko nalang siyang dumaldal dahil wala naman akong choice.

Nanatili akong tahimik hanggang sa matapos ang klase namin. Naging usap-usapan si Ryven dahil ilan sa kaklase ko ay may paghanga sa kaniya. I can't blame them.

Gwapo naman talaga ang asawa ko.

"Mabuti nalang at maaga tayong pinalabas. Puwede tayong mag-party." Natatawang saad ni Lorie. Sinulyapan ko si Katharine na abala sa pag-aayos ng gamit niya.

"G ba kayo?" Tanong ni Xina.

"Pass ako." Mabilis kung sagot. 4th year College na kami pero, ni minsan hindi ko nagawang sumama sa mga gala nila. Alam ko naman na walang pakialam sa akin si Ry, pero ayaw ko rin naman na may magawa akong bagay na hindi niya magugustuhan. Na kahit alam kong hindi niya ako mahal, gusto ko pa rin magpaka-asawa sa kaniya.

"Sige. Una na kami." Paalam ni Lorie. Pilit akong napangiti.

"Girl, masyado kang lutang. Isang araw lang natin nakasama si Ry pero, ganyan kana. What more pa kaya kung everyday?" Reklamo ni Katharine.

"Alam mo ang ingay mo." Saway ko rito. Ganyan naman iyan lagi, panay reklamo sa buhay na meron ako.

"Ayan tuloy umulan na!" Reklamo niya. Pinagtaasan ko siya ng kilay.

"So, it's my fault now?" Natatawa kong tanong.

"Yes. Masyado kang malungkot diyan. Alam ko naman na guwapo si Ry pero, ano ba ang nagustuhan mo do'n? I mean, puwede ka naman makahanap ng mas gwapo at kayang ibigay ang pagmamahal na deserve mo." Hindi ko magawang sumagot. She's right.

Pero nagbago lang naman talaga siya dahil sa akin, e. Kung hindi ko pinilit na pakasalan niya ako, hindi sana siya magbabago.

"Pero, alam mo ba? Kanina ka pa pinagmamasdan ni Sir Ry, mukha siyang nag-aalala." Pabiro ko siyang inirapan nang simulan niya akong asarin.

"Dami mong alam. Wala ka bang sundo?" Muli kong tanong sa kaniya.

"Meron. Ikaw?" Umiling ako. Puwede naman siguro akong mag-commute. Kuya Adrian is too busy at gano'n din naman si mommy at daddy.