"Beni affetmenin ne kadar zor olduğunu biliyorum. Sana ihanet ettiğimin farkındayım ama çok gençtim. Cahillikti.
Başka bir şey değil. Yanımdaki meleğin kıymetini onu başkasıyla görünce anladım. Sol yanımın nasıl sıkıştığını bilemezsin sen ona sevgilim diyince. Onu sevdiğini söyleyince içimin nasıl cayır cayır yandığını tahmin bile edemezsin.
Sen sadece beni seviyorsun Eun-Shii. Bunu biliyorum. Bana verdiğin sözü tuttuğunu kalbinin benim için attığını biliyorum. O çocuğu sırf benden uzaklaşmak için kullandığını biliyorum. Sen ona aşık değilsin.
Seninle ben... Biz birbirimiz için yaratıldık çileğim.
Sen hâlâ unutmadın. O günleri en az benim kadar özlüyorsun. Biliyorum. Sen bilmiyorsun ama. O oğlanla bu kadar yakın durman beni kendinden soğutmak için değil mi.
Çünkü sen ona bana baktığın gibi bakmıyorsun. O sadece bir maşa. Lütfen artık engelleri kaldıralım. Bana gel. Yine biz olalım.
Yine benim çilek kızım ol. Yemin ederim ki kıymetini anladım. Bir daha asla olmayacak. Hadi çilek kızım bana son bir şans ver??? Bana geri dön..."
Sinirle kaşlarımı çattım.
O sırada içeriden bana baktığını gördüm.
Notu paramparça edip çöpe attım. Sonrada sırama geçtim.
Jungkook: Nereye gittin aşkım?
Eun-Shii: Hiç aşkım kapının ordaydım. Hava aldım.
Jungkook: Agh öğle yemeği yiyemeyeceğiz herhalde. Tıka basa doydum.
Eun-Shii: Hmm... Benim kreplerimi yemez misin peki?
Jungkook: Of onları patlasamda yerim..
Eun-Shii: Sen daha yemeklerimi görmedin Kookie. Evlenirsek aç kalmazsın.
Jungkook: Yiaa! Evlenmek mi! Sen istemiyordun hani!??
Eun-Shii: Hayır istiyordum sadece zamanı var diyordum. Hâlâ da zamanı var ama diğer zamana kıyasla evlenmeyi daha çok istiyorum diyelim.
Jungkook: Ya.. Ben hemen ev tutayım! Yüzük falan. Biz iki güne evlenelim!
Eun-Shii: Ya saçmalama. Okul bitsin bakarız.
Jungkook bana sıkıca sarılınca gülümseyerek bende ona sarıldım.
Not: Bu dediklerimin o salak notla bi alakası yok!
Eun-Shii: Beni boğmak istiyorsan biraz daha sıkı sarıl Kook.
Hemen kollarını gevşetip geri çekildi.
Jungkook: Tamam tamam... Hyunglarıma söylemem lazım ama!
Eun-Shii: Söyle tavşanım...
Jungkook: Tavşanın yesin seni.
Jungkook birini aradı hemen.
Jungkook: Hyung!!!!... Bağırmıyom tamam... Üf sus... Eun-Shii kabul etmiyor demiştim ya evliliği.... İşte evleniriz okul bitsin diyor!!!!!! ... Yagh! Annem çok sevinecek.
Telefonu kapatıp bana döndü.
Jungkook: Ben seviniyorum da nasıl esti bu düşünce?
Eun-Shii: Sana yemin ederim bunu söylemek için zaman bulamıyordum. Sizin evinizde kalırken annenin gelini için hazırladığı odaya eşyalarım yerleşince evlenmeyi ciddi anlamda düşündüm. Sonra baktım bu tavşan beni çok seviyor. Fırsat olursa söyleyeyim dedim.
Jungkook: Biliyor musun, annem bana 'kızımı üzersen seni döverim' diyor... Baya sevdiler seni. Zaten babam dünden razı.
Eun-Shii: Sömestirda seni ailemle tanıştırsam ya? Dangeu'ya gideceğim. Sen de gel?
Jungkook: Olur. Ailen beni kabul eder mi?
Eun-Shii: Woojin ettiyse onlarda eder merak etme.
Jungkook: Agh iyi hatırlattın. Woojin ile konuşacaktım Dahyun hakkında.
Eun-Shii: Bana anlatmıyor. Sana anlatırsa söyle bana.
Jungkook: Bakarız.
Hocanın sınıfa girmesiyle kısa bir selamlamadan sonra geri oturduk.
Yanlız saçma olan şey hoca o hoca değildi?
Bu okulda hiç görmedim onu?
Yeni mi atandı?
Ama neden dönem sonu atandı?
