The Last Three Wishes

Chapter 10

Halos mapatalon ako sa gulat dahil sa nakita ko. Pasimple kong pinagsalikop ang mga kamay upang pakiramdaman kung nananaginip lang ba ako. Pero hindi. Totoong kaharap ko na siya ngayon. Sa napakatagal na panahong pagaantay ko ng tamang panahon para makita ko siya Sa wakas ay nagbunga na. Pinagmasdan ko siyang mabuti habang nakatingin din sa akin. Subalit walang expression anuman sa kaniyang mukha. Normal lamang ang kaniyang kilos at tila ba ay hindi niya ako kilala.
Ibang iba na siya sa Alexa na nakilala ko noon na simple at walang kaayos ayos sa sarili. Ngayon ay nakasuot siya ng isang formal dress at stilletos. Nakatali din ang mahaba niyang buhok na kulay brown. Ang simpleng make up sa kaniyang mukha ay dumagdag upang lalo siyang gumanda. Ang kutis niyang morena noon ay lalong kuminis at naging light. Yes, she's very beautiful as she was the first time I saw her.

"Hi sweetie! Are you done shopping?" tanong ni Francis na nagpabalik sa akin ng ulirat. Lumapit siya Kay Alexa upang yumakap at humalik sa pisngi nito. Fuck. I'm damn jealous.

"Ah yes. I guess it's time to go home na?" sagot nito habang nakangiti kay Francis. Oh God, please I wanna have her again.

"Sure we'll go home in a bit. By the way I want to introduce my bestfriend Cedrick Shane Ly Delos Rios he's the only son of Mr. Shawn Delos Rios the owner of DR Wine and Liquors one of the biggest and growing company of wine in the Philippines. We'll be having a partnership also since my mini business si dad regarding wines so I think it will be better kung mas palalaguhin." paliwanag ni Francis.

"And by the way bro, she's Maria Alexa Sta. Ana and she's my-"

"I'm his girlfriend." mabilis na sambit ni Alexa sabay hawak sa mga kamay ni Francis.

I can feel the pain slowly hitting my heart because of everything I heard. I can see how better she is now. But the thing that really breaks my heart is the truth that she's alive and back but she will never be mine again. Of all people bakit si Francis pa? I must be jealous but the idea of "having no closure" the last time we had really makes me think that "naging kami ba talaga? Or should I say "Meron bang kami noon para sa kaniya?" Kasi para sa akin I considered her as my past girlfriend kahit sa maikling panahon but it seems that she never feel the same.

"Hi, nice meeting you Alexa." maikli kong sagot.

"How about Kyla bro? Ipasyal mo naman ang asawa mo Hahaha. Maybe this is good idea for us to have a double date next time? What do you think?" nakangiting tanong ni Francis.

"uh...sure bro." hindi ko na alam ang sasabihin nang mga oras na iyon. Gusto ko na lang umalis sa lugar na iyon dahil feeling ko anytime ay Hindi ko na mapipigilan ang sarili ko na yakapin sya.

"Well, bro I think you have to sign the deal now. I'll be having an urgent meeting with the board right after." pagsisinungaling ko.

"Oh! Sure! I'm sorry nakalimutan ko haha." sagot nito.

Nang matapos na siyang pumirma ay nagpaalam na rin ako. I'm about to take my steps when I put a glance at her. She's blank so I decided to continue walking. Maybe I should start now running away from her too.

Pagkaalis sa mall ay dumerecho muna sa Antipolo Cathedral at nagdasal saglit. This is my other companion in life, prayers. A day without prayers is a day wasted for me. At iyon din ang palaging itinuturo sa akin ni mommy noon na kalimutan na ang lahat wag lang ang pagdadasal at pagpapasalamat sa Diyos. I sat near the altar and and bended my kness. I close my eyes and start praying.

"Lord, I know that this the time I've been praying for a long years. Thank you so much because you finally made it happen. I saw her. I really missed her. I missed everything about her. But upon seeing her eyes, I know there is still pain. She's now better and happy with my bestfriend and I must be happy too for her but I can't accept the fact that she will never be mine again. Please Lord, help me overcome this one." pinunasan ko ang munting luha na tumulo sa aking pisngi at mabilis na tumayo at bumalik sa aking sasakyan. Wala na akong gana magtrabaho kaya napagpasiyahan kong umuwe na lang ako sa bahay. Dumaan muna ako sa isang flower shop at bumili ng three red roses and a box of chocolates. This is it. I should focus on someone who had been with me the whole years of pain I've been through. At sana sa pagkakataong ito ay matutunan ko na siyang mahalin.

Mabilis akong nakarating sa bahay at bumusina upang may magbukas ng gate. Lumabas naman agad si Manang Isabel upang pag buksan ako.

"Oh iho maaga ka yata ngayon hindi ka ba pumuntang opisina?" tanong nito.

"Medyo masama po ang pakiramdam ko manang gusto ko po muna sanang magpahinga. " nakangiti kong tugon.

"Naku siguro ho ay dahil iyan sa trabaho. Mabuti pa ho ay kumain muna kayo tamang tama matatapos na po magluto si Ma'am Kyla."

"Sige po manang salamat po." mabilis na akong pumasok at dumerecho sa kusina. Naabutan kong busy sa niluluto niya si Kyla kaya hindi ako nito napansin. Mula likuran ay niyakap ko siya at hinalikan sa ulo.

"Napaka sipag talaga ng asawa ko." mahina kong sabi.

Mabilis itong humarap sa akin at ngumiti.

"Ang aga mo naman? Hindi ka pumuntang office?" tanong nito.

"Come on Kyla, bihira na lang kaming mga asawa na umuuwe ng maaga kaya stop asking. Na miss lang kita agad kaya umuwe na ako. And this is for you by the way." malambing kong sabi sabay bigay ng roses at chocolates na binili ko. Bigla namang namula ang pisngi nito. Yeah, that's her. Hindi sya sanay na clingy ako sa kaniya. But I'll make sure na ito na ang umpisa.

"Sa--lamat...pero anong meron Cedrick? Bakit mo ako binigyan nito?" nahihiya nitong tanong.

"Why not? Masama bang maging sweet ako sa asawa ko?" mabilis kong pinulupot ang mga kamay ko sa beywang niya at inilapit ang mukha ko sa mukha niya. " I'm sorry it took so long but I promise, I'll be the best husband I can be starting today." kita ko ang gulat sa mukha niya at hindi ko na siya hinayaang makapagsalita pa. I kissed her passionately for the second time around. Whether you believe or not the first time I kiss her was on our wedding day. How fool I was for a long time when I realize how sweet her lips are. After that long kiss she's very speechless. Nakatingin lang siya sa akin kaya natawa ako.

"Couple usually do this right? And I guess it's not the only thing that couple do." nakangiti pa rin ako habang nagsasalita.

"uh--"

"I wanna have a baby, Kyla. Let's start our life together as a normal husband and wife. Is it okay with you?" tanong ko.

"Yes... of--- course it is." sagot nito.

And that starts our story, our life rather as a REAL HUSBAND AND WIFE. I hope this would be a big help to start moving on from the past. I am looking forward for a better and new version of my self with this adorable and understanding woman. It's definitely hard but I do believe that I can never do this if I begin by saying I cannot do it.

-jessymae29

Thank you so much for reading my story guys ☺🤗 Pasensya na sa medyo natagalan ang paguupdate. I love you all!