Sonsuzluğa Başlangıç...

Bölüm 5 Kararlar Ve Sonuçları

Ayaklarımın ucunda yatan üç kişiye bayıltmıştım,ve onlarla ne yapacağımı bilmiyordum. Bende korumalardan yardım isteyip onları bağladım. "Beni bu arkadaşlarla yalnız bırabilir misiniz beyler? " dedim. En fazla bu kadar kibar olabiliyordum. Ve onlarında karşı çıkmamasını diledim. "Aras beyin kesin emri var. Eğer yanınızdan ayrılırsak bizi kesin öldürecektir ve eğer biz sizi yalnız bırakmazsak siz de bizi kesin öldürürsünüz."dedi. Doğrulunu kanıtlamak adına başımla onayladım. Ve beni yalnız bırakmalarını izledim. Korumalar gittikten bi yarım saat  sonra bizim üçlü uyandı. Ve pekte onaylamaz şekilde beni süzmeye başladılar. Bundan artık rahatsız olmuyordum, alışmıştım ne de olsa...
Ve aklımı karıştıran soruları sormaya başladım. "Bir" dedim. "Benden ne istiyorsunuz?" kızıl olan konuşmaya başladı. "Bizim aramızda bir bağ var. Hani o kimseye itiraf edemeğin rüyalar varya onların aynısını bende görüyorum." dedi. O rüyaları nerden biliyordu. Ben daha kendime bile itiraf edemezken nasıl oluyo da biliyordu. "Yani biz ruhen bağlıyız. Yanlış anlamadım değil mi?"dedim. Kumral olan lafa daldı. "Sen üçümüzlede bağlısın. Ve birimizle birlikte olmak zorundasın. Sevgili olmak zorundayız demiyoruz. Cinsel yolla diyorum, ve ilişki kurduğun kişiyle ölene kadar birlikte olucaksın." dedi. Ding dong bunlar içlerinden birini seçmemi istiyordu. O yüzden gelmişlerdi. Şu anda üçündende tiksinmiştim. Ve lafa girdim." Neden biz bağlıyız, ve ben içinizden biriyle ilişki kurarsam diğerleriyle bağ kopucak mı? "dedim. Bu sefer esmer olan olan lafa girdi. "Bizler vampir gibiyiz ama farklıyız, kan bizim için ihtiyaçlık değil zorunluluk. Sen su ile hayatta durabiliyorsun biz kan ile."dedi ve ben gerçekten artık sinirleniyordum."Bu benim sorumun cevabı değil." dedim ve sorumun cevabını bekledim. "Sen doğar doğmaz sana birşey enjekte ettiler ve ayrıca senden kan da aldılar. O kanla biz hayat bulduk, o yüzden seninle bağımız var. Biz ölmüştük senin kanın bizi hayata döndürdü, o yüzden bağlıyız. Ve sen bu ilişki için daha küçüksün. Seni o zamana kadar koruyabilecek tek kişiler biziz. Hissettiğin herşeyi bizde hissediyoruz, ve birimiz ölürse hepimiz ölürüz"dedi ve ipleri koparıp yanıma kadar geldi. Bir anda şaşırmıştım ama kendime gelmem kısa sürmüştü. "Ve ayrıca ailen yeni bir tür yaratıyor. O türün hayatta olması senin kanında." dedi. Kızıl olan lafa girdi. "Ve doğa her zaman dengeyi korur ilk başlarda onun için kan torbası olucakcaksın ve bu onun için bir zaman sonra yetmeyecek. Öleceksin..." dedi. Son dediğine gercekten şaşırmıştım. Yeni türü biliyordum adını bile bildiğim bir tür beni öldürecekti. "Razoran" dedim tek nefeste. Onlarda şaşırmıstılar ama çok sürmedi. "Yeni türün adı" dedim gene tek nefeste. "Aras bana bu yüzden doğar doğmaz o iğneyi yaptı. O yüzden, aman tanrım kendi kızını öldürmek için" Şu anda şaçmalamıyordum. . İlk defa. Ama bir anda kızıl olan beni kollarına aldı. İlk defa birinin kollarının arasında ağlamak istiyordum. Ve buna karşı çıkmadım. Kızıl olanın kollarında ağlamaya başladım. Bir şekilde bana çok tanıdık geliyordu. Bana bu üç kişinin asla zarar vermeyeceğini biliyordum ve onlarla gitme kararı almıştım çoktan. Kollarının arasından kendimi çektiğimde tek birşey sordum. "Adlarınız ne? Daha adınızı bile bilmiyorum." dedim. Esmer olan konuştu ilk başta. "Ben Toprak ISATKON " dedi. Sonra kızıl olan lafa girdi "Ben GÜNEŞ ISATKON " dedi. Daha sonra kumral olan lafa girdi. "Ben de AYAZ ISATKON" Gözleri soğuk bir maviydi. Bence isimleri çok güzeldi. Bende kendimi tanıtım.
"DOLUNAY BESKRAJAN" Güneş hemen lafa girdi. "Soyadının  anlamını hiç merak ettin mi?" dedi ben hayır anlamında başımı iki yana salladım. O da anlamını söyledi. "Sonsuz demek hırvatça bir kelime." dedi ve başımla onayladım. Yola çıkmak için ilk önce kıyafetlerimi hazırlamalıydım. Ben de o yüzden odama çıktım. Ama hiç beklemediğim bir manzarayla karşılaştım.