ALDUB: My Baka Boss (E cow na kaya?)

Chapter 7~ E cow Sir Paul and iniwan

"What are you doing?" tanong ni Sir Paul kay Rozel habang iniimpake nito ang mga gamit nito para umalis. "Can't you see, I am leaving! I can't stay here for another hour, I will die if I would! If you want to go with me then pack your things and let us go back to Australia today!" pag-aapurang sabi ni Rozel kay Sir Paul. Kinuha ang maleta ni Rozel sa kanyang kama at inilabas ang mga laman nito. "No! You can't leave! We have to stay here for two weeks,you can't do this to me, we agreed over this! You must stay here" pagpipigil ni Sir Paul kay Rozel. Kinuha ni Rozel ang mga kinalat niyang gamit na pinagtatapon ni Sir Paul sa kanyang maleta. " You don't have a control over me Paul, this is not what I expected! I am your fiancee, I will be your wife soon and we will have our own family and I deserve to be your priority! Nalaman ko sa Grandpa mo that you want to run this whole damn cow things! Our Life is in Australia and not here! If you are in confused state better off we stop this engagement! You are weak! You have a small balls and you can't even have a decision for yourself! This over and I am leaving! Come back to me when you become a man and not a robot! You know where to find me!" Mga matalim na salita na binitiwan ni Rozel kay Sir Paul.

Lumuhod sa harapan ni Rozel si Sir Paul pero tinulak ito ni Rozel at dumiretso palabas ng kwarto patungong sala at palabas ng mansion. "Call me a cab! Hurry up!" utos ni Rozel at Rapunzel. "Madam,we don't have a crab! We only have mussels,oyters,blue marlins and squid for lunch" sagot ni Rapunzel at mali ang pagkadinig niya ng cab (taxi) at akala niya crab (alimango). "You are really a pain in my ass!" tugon ni Rozel at tamang tama dumating si Ninong Don Mariano galing sa Mass Wedding sa kanilang parokya at nagsponsor ito ng kasal sa di pa kinakasal sa kanilang bayan. "Iha,saan ka pupunta?" tanong ni Ninong Don Mariano kay Rozel. "I am sorry Don Mariano, I need to go back to Australia and I am leaving your apo,can you lend me your van and you driver to take me to Manila airport?" tugon ni Rozel.

Hindi na nag-usisa si Ninong Don Mariano at sinabi nalang na "Okay sure! Lharby, pag drive mo si Rozel sa Manila,ikaw na bahala sa kanya,mag-ingat kayo! God bless to you Iha!" Niyakap ng bahagya si Ninong Don Mariano at nagpaalam ito ng makadali at para di na makita si Sir Paul na pipigilan siya. "Oh thank you Don Mariano, I am sorry for the troubles that I have caused you! I will be mean and rude if I will still stay here for another several hours and days. Take good care of Paul" pamamaalam ni Rozel at pumasok na sa van at mabilis na umalis ang sasakyan sa utos ni Rozel kay Lharby.

Nakita ko si Sir Paul na nagpapanic at pinapahanap ang susi ng ibang kotse habang kaharap nito ang kanyang lolo at kapatid na si Twinkle. "Tama na apo! Hayaan mo nalang muna! Kumalma ka!" payo ni Ninong Don Mariano kay Sir Paul umiiyak. " Why are you doing this to me old man? Ganito rin ang ginawa mo ng iniwan ako ng Mommy ko at hinayaan mong umalis! Di mo manlang pinipigilan ang mga taong mahal ko at hinahayaan mong umalis!" panunumbat ni Sir Paul kay Ninong Don Mariano at naalala niya ang araw na hinayaan ng lolo niya iwanan siya ng kanyang Mommy para mag migrate ng Australia at di manlang ito pinigilan para sa kanya. "In time apo you will understand me, your ways is not your ways apo" sagot ni Ninong Don Mariano. "Tama nga si Mommy and Lolo Pedro na makasarili kayo, I hate you and I don't to grow old as a selfish old man like you" sumbat ni Sir Paul kay lolo niya at tumakbo ito at gustong habulin ang van. Mabilis ang pagtakbo nito at di namalayan may malaking bato at natisod ito kaya na tumba at mukhang nabalian ang kanyang ankle. Napasubsub ito sa damuhan at naghihinagpis at umiiyak dala ng paghahabol sa fiancee at pagka dislocate ng kanyang ankle. Bigla pang bumuhos ang ulan at nakiayun ang panahon sa kanyang pagdadalamhati. Ninais pa nitong tumayo subalit masakit na masakit ang natamo nitong injury sa ankle. Tinakbo ko si Sir Paul kasama si Clark na may dalang payong.

Pinakalma ko siya at sinabi na huwag igalaw ang na injured na paa at sa hindi malamang kadahilanan napayakap siya sa akin at humahagulgul. Di ko alam kung ano ang gagawin ko. Malakas ang buhos ng ulan at sinabayan ko si Sir Paul sa pag-iyak kahit wala naman akung rason na umiiyak pero nadala na din ako sa kanyang hagulgul. "Bakit ka umiiyak?" tanong ni Sir Paul ng makita niya ang mga mata ko na umiiyak at hindi kayang ilihim at itago sa pagsabay ng pagpatak ng ulan. Wala akong maisagot sa kanya. Kaya niyakap niya nalang ako ng mahigpit at nagsabi ng salamat.

Lumapit sa amin si Rapunzel na nakapayong at sabi "Sir Paul here is the key, do you want to follow your fiancee who will be leaving on a jet plain? The car is ready over there! You can drive FAST but don't be FURIOUS because you might end up like Paul Walker".

"Nagshashabu kaba? Tawagin mo ibang trabahante at kunin ang stretcher dahil dadalhin natin si Sir Paul sa ospital" sabi ni Clark. "Did you say Cathether? What size? French 18?" tanong ni Rapunzel. " Alinganga! (Boba sa Ilonggo) Sabi ko stretcher at hindi Cathether!" sagot ni Clark na buwiset na buwiset.

Nilagay namin si Sir Paul sa stretcher na buhat buhat ng mga trabahante sa barn at mabilis namin dinala siya sa ospital para mabigyan ng pangunahing lunas at ma check if may injury talaga ang kanyang ankle o na dislocate ito sa pagkatisod sa malaking bato.