Enlightenment

1.9K 280 14
                                    

Zawgyi

"တကယ္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ကိုယ့္ကိုယ္ကို ခ်စ္ပါလို႔ ေျပာၿပီး တျခားသူက ခ်စ္လာဖို႔ကို ေစာင့္ေနၾကတာမဟုတ္လား..."

ကိစၥၿပီးခ်ိန္တြင္ ဖက္ထားခံရျခင္းကို သူ ႏွစ္သက္သည္။ သူတို႔ႏွစ္ဦး၏ ခႏၶာကိုယ္သည္ မခြာေသးသလို ဆယ္ေက်ာ္သက္ေကာင္ကေလးသည္ သူ႔ထဲတြင္ရိွေနေသးသည္။

"ဒီတိုင္းအိပ္တာက ခင္ဗ်ားကို ေနမေကာင္းျဖစ္ေစလိမ့္မယ္..."

"မလႈပ္နဲ႔..."

သူ ခပ္တိုးတိုးေျဖ၏။ သူ႔လည္ကုတ္မ်ားသည္ နီရဲေနခဲ့သည္။

"ဒီတိုင္း ငါ့ထဲမွာပဲထားၿပီးအိပ္ပါ..."

ဘာေၾကာင့္မ်ား ရွက္ရြံ႕ျခင္းကို သူ ခံစားရတာလဲ။ အနာဂတ္ကလာၿပီးေတာ့ သူက သူ႔ရဲ႕ဆယ္ေက်ာ္သက္ဘဝနဲ႔ေလာေလာလတ္လတ္ေလးတင္ လိင္ဆက္ဆံျဖစ္တယ္။

ဆိုးရြားတဲ့အရာေတြကို သူ လုပ္ၿပီးၿပီပဲဟာ ဘာကို ရွက္ေနရမွာလဲ။

သို႔ေပမဲ့လည္း...

သူ႔မ်က္ႏွာသည္ မပူေႏြးဘဲ မေနႏုိင္။ စစ္မွန္သည့္ စကားျဖစ္သည္ေၾကာင့္လားေတာ့ မသိ။ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေကာင္ေလး၏ စကားက သူ႔ရင္ထဲသို႔ေရာက္ခဲ့သည္။

"အင္း..."

ဘာေၾကာင့္ သူ႔မိဘမ်ားကို သတ္ခဲ့လဲ။

ဘာေၾကာင့္ သူ႔ဖခင္ဟာ သူ႔ကို သားတစ္ေယာက္အျဖစ္ မျမင္ခဲ့တာလဲ။

သူ သက္ျပင္းရိႈက္၏။

သူ႔ေမြးေန႔... အရာအားလံုးသည္ သူ႔ေမြးေန႔မွ စတင္ခဲ့သည္။

သူ႔ဖခင္သာ သူ႔ကို မုဒိမ္းမက်င့္ခဲ့ဘူးဆိုလွ်င္ သူ႔ဘဝသည္ ေသြးေအးလူသတ္သမားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္လိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထိုျဖစ္ရပ္ျဖစ္သြားခဲ့ျခင္းကို သူ ေက်နပ္သည္။ မဟုတ္လွ်င္ သူဟာ သူ႔ကိုယ္သူ ရွာေတြ႔ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ မည္သည့္အရာက သူ႔စိတ္၏ လစ္ဟာေနျခင္းကို နည္းနည္းေလးျဖစ္ျဖစ္ ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္လိမ့္မည္ ဆုိသည္ကို ရွာေတြ႔လိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။

ထိုအမ်ိဳးသားသည္ သူ႔ေမြးေန႔ကို မမွတ္မိေပ။ သူ႔ေမြးေန႔ကိုေတာ့ သူ မွတ္မိသည္။ မည္သူကမွ် တကူးတက သူ႔ ေမြးေန႔ကို မမွတ္ထားေပးၾကတာ။ ထို႔အတြက္ သူသည္ သူ႔ကိုယ္သူသာ အၿမဲတမ္း ၾကင္နာစြာ ဆက္ဆံျဖစ္သည္။ အျခားသူမ်ားကို သူတုိ႔မိဘမ်ားကေပးသည့္ အရာအားလံုးကို သူသည္ သူ႔ကိုယ္သူ ေပးသည္။

Eaftós Mania [OwnCreation]Where stories live. Discover now