Zawgyi
တစ္ေယာက္တည္းရွိေနရသည့္အခ်ိန္တို႔ကို သူ မႏွစ္သက္။
အစပထမတုန္းက လူမ်ားကိုသတ္ျခင္းသည္ သူ႔အတြက္ စိတ္ေျဖရာတစ္ခုအျဖစ္ ရွိေနခဲ့သည္။
ေနာက္ေတာ့...
လူသတ္သမားကို ရဲတို႔သည္ လုိက္ဖမ္းၾကသည္။
ထိုသူတုိ႔သည္ သူ႔ကို မိလိုၾကသည္။
သူ႔ကို အျခားသူတုိ႔သည္ လုိက္ရွာၾကသည္။
ထိုသည္က သူ႔စိတ္ကို ေက်နပ္မႈေပးသည္။
သို႔ေသာ္ ထိုသူတုိ႔က သူ႔ကို မရွာႏုိင္ခ်ိန္တြင္ သူ ညည္းေငြ႔လာ၏။
ဘာေၾကာင့္မ်ား သူတုိ႔က လူေလးတစ္ေယာက္ေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမရွာႏိုင္ၾကရတာလဲ။
သူ ဒီေလာက္သဲလြန္စေတြထားထားေပးတဲ့ဟာကုိ။
အထီးက်န္တယ္...
သူ တစ္ေယာက္တည္းက အရမ္းကို အထီးက်န္တယ္...
ဒါေၾကာင့္... သူ...
ဆယ္ေက်ာ္သက္ေကာင္ေလးသည္ မ်က္လံုးမ်ားကိုဖြင့္၏။ သူ႔ေဘးတြင္ အနာဂတ္မွလာသည့္ သူသည္ အိပ္ေမာက်ေနခဲ့သည္။ သူတုိ႔အတူတူအိပ္စက္သည့္ အခ်ိန္မ်ားကို သူ ႏွစ္သက္သည္။
"အစကတည္းက ငါတုိ႔က အခုလိုပဲ ရွိသင့္တာ..."
အိပ္ေမာက်ေနသည့္ လူလတ္ပိုင္းအမ်ိဳးသားကို သူ ျပံဳး၍ၾကည့္၏။ ထုိ႔ေနာက္ က်ေနသည့္ ဆံပင္မ်ားကို သူ လက္ျဖင့္အသာဖြဖြသပ္သည္။
"ေနာက္တစ္ခါ ငါ အမွားကို မက်ဴးလြန္ေတာ့ဘူး..."
ကိုယ္ကိုကိုင္းညႊတ္ကာ လြတ္ေနသည့္ နဖူးေဘးစပ္ကို သူ ခပ္ဖြဖြနမ္းသည္။
သူ ထပ္မမွားေတာ့ဘူး။ သူ႔ဘဝတြင္ သူ တစ္ေယာက္တည္းရွိတာ။ ထို႔အတြက္ သူ႔ကိုယ္သူသာ သူ ခ်စ္ခ်င္ေတာ့သည္။ ေျပးတမ္းလိုက္တမ္း၊ အျခားသူမ်ားက သူ႔ကို ရွာေတြ႔ဖို႔။ သူ ဘယ္အရာကိုမွ် မလုိခ်င္ေတာ့ဘူး။
"ေျပာၾကည့္... ငါတုိ႔က တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ရွိရင္ ရၿပီမဟုတ္လား..."
တစ္ဖက္သူသည္ လူးလြန္႔သြားေသာ္လည္း ႏိုးမလာ။ သူ ခပ္ပါးပါးျပံဳး၍သာ ခုတင္ထက္မွ ဆင္းေလသည္။ သူ ေက်ာင္းသြားဖို႔ လုိအပ္ေနေသးသည္မဟုတ္လား။
ESTÁS LEYENDO
Eaftós Mania [OwnCreation]
De TodoLove yourself... we usually talk to each other. So what abt we love ourself with Obessive love. The only one who can fill my void is me. That's what he said.
![Eaftós Mania [OwnCreation]](https://img.wattpad.com/cover/212704190-64-k7692.jpg)