Zawgyi
အကယ္၍ သူတုိ႔ႏွစ္ဦးသာ မဆံုေတြ႔ျဖစ္ၾကလွ်င္။ သူသာ အနာဂတ္မွ အတိတ္ဆီသို႔ ျပန္မသြားျဖစ္ခဲ့လွ်င္ ယခုလို အျဖစ္အပ်က္သည္ ျဖစ္လာလိမ့္မည္မဟုတ္။
သို႔ေသာ္လည္း... သူ ေနာင္တမရေပ။
တိတ္ဆိတ္သည့္အခန္းက်ဥ္းတြင္ အေလာင္းေကာင္တစ္ေကာင္ႏွင့္ ခုတင္ထက္တြင္ ထိုင္ေနသည့္ လူတစ္ေယာက္သာ ရွိေတာ့သည္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့...
ေနာက္ဆံုးေတာ့ အနာဂတ္မွလာသူက အခ်ိန္ေစ့ေတာ့ ျပန္သြားရၿပီေပ့ါ။
သူ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုင္ေနျဖစ္၏။
"စီးကရက္..."
စိတ္ရႈပ္ေထြးေနလွ်င္ အေကာင္းဆံုးအေဖာ္က ေဆးလိပ္သာျဖစ္သည္။ သူ မီးညိွကာ ၾကမ္းျပင္ေပၚရွိ ဦးေခါင္းကို ၾကည့္၏။
"တကယ္လုိ႔ ငါသာ ဒုတိယအခြင့္အေရးရၿပီး ျပန္မေမြးဖြားလာျဖစ္ခဲ့ဘူးဆိုရင္ မင္း ေသရမွာမဟုတ္ဘူး..."
စီးကရက္ေငြ႔မ်ားကို သူ မႈတ္ထုတ္သည္။ ထို႔ေနာက္ မဲ့ျပံဳးတစ္ခုျဖင့္ ဆက္၍ေျပာ၏။
"မင္း သူ႔ကို ပထမႀကိမ္တုန္းကလိုပဲ သတ္လုိက္ႏုိင္ေကာင္းႏုိင္လိမ့္မယ္..."
ေနာက္ဆက္တြဲစကားသည္ အနာဂတ္မွလာသည့္ သူကို သူ မေျပာျပျဖစ္လုိက္သည့္ စကားခြန္းတစ္ခု။ သူ႔အေတြးတုိ႔သည္ သူတုိ႔ႏွစ္ဦး Date သည့္ ေန႔ဆီသို႔ ျပန္ေရာက္သြားျဖစ္သည္။
>>>>><<<<<
သူက ဆုိဖာခံုထက္တြင္ ထုိသူ၏ မ်က္ႏွာသည္ သူ႔ေပါင္ၾကားတြင္။ ေၾကာင္ေလးတစ္ေကာင္၏ ေမးကို ပြတ္သည့္ အလား ထိုသူ၏ ေမးကို သူ လက္မ်ားျဖင့္ အသာပြတ္သပ္ေပး၏။
သူ႔မ်က္လံုးမ်ားသည္ စူးရွရဲေတာက္ေနခဲ့သည္။ ဒုတိယအခြင့္အေရးရလာမွေတာ့ သူ ဘာေၾကာင့္မ်ား သူ႔ကိုယ္သူ မကာကြယ္ရမွာလဲ။
"ငါ မင္းကို ညာထားခဲ့တာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး..."
တကယ္ဆုိ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္က အသက္အတူတူပဲ။ ခႏၶာကိုယ္ခ်င္းပဲ မတူၾကတာပဲကို။ ထို႔အတြက္ ေလးစားသမႈ အေခၚအေဝၚမ်ားလည္း မလုိဘူးဟု သူ ထင္သည္။ ညီမွ်သည့္ ဆက္ဆံမႈမ်ိဳးျဖင့္ သူ႔ရဲ႕အနာဂတ္မွ လာသူကို ဆက္ဆံခ်င္ခဲ့တာ သူ ဘယ္ေလာက္မ်ား ၾကာခဲ့ၿပီလဲ။
YOU ARE READING
Eaftós Mania [OwnCreation]
RandomLove yourself... we usually talk to each other. So what abt we love ourself with Obessive love. The only one who can fill my void is me. That's what he said.