Darling | vmin

◇ [18]: Kiss

Darling, Episode: 18

Kim Taehyung'dan..

Jimin'in konum attığı yere gelmiş, gözümle boş yer arıyordum. Cam kenarından 2 kişilik boş yer bulduğumda oraya doğru adımladım.

Bir yandan montumu çıkarırken, diğer bir yandan da etrafı inceliyordum.
Gerçekten çok güzel bir yere benziyordu; her yer turuncu ve sarı renkleri aldığından dolayı da zaten aşırı ferah bir mekandı.

Camdan dışarı doğru bakarken ince ve tanıdık bir ses duydum.

"Merhaba, birşey alır mısınız?"

"Yok hayır ben bir arkadaşımı... Jimin?"

"Evet?"

Gülerek bana bakıyordu.

"Sen burada mı çalışıyorsun?"

"Yok hayır geldiğim mekanların önlüklerini giymeye bayılırım, bu da böyle bir fantezi"

Gülerek söylediği şeylerle ben de gülmüştüm.
Benimki de soru muydu şimdi?

"Eee? Oturmayacak mısın? Yoksa ben, sen müşterilerle ilgilenirken yanlızca izleyecek miyim?"

Kafasını olumsuz anlamda salladı ve önlüğünü çıkardı.
Yandan geçen diğer bir garsonun eline tutuşturarak karşıma oturduğunda ellerimi masaya koyarak kafamı yasladım.

"Hayır, zaten mesaim bitmişti. Şimdi sana zaman ayırabilirim, senin bana ayırdığın gibi"

Aisssh
Boş beleş adamdım, benim dolu vaktim yoktu ki.

"Çok güzel bir yer, sana benziyor"

Kaşlarını çatarak baktı ve sonra güldü.

"Burası.. bana mı benziyor? Saçma sapan konuşma Taehyung"

Gülmesine devam ederken, gülüşüne bakmayı keserek minicik kalmış gözlerine baktım.

"Doğru söylüyorum; turuncu ve sarı rengi görünce aklıma sen geliyorsun, mutlu oluyorum"

Kahkahası, dudaklarında küçük bir gülümsemeye dönünce ben de gülmüştüm.
Bu adam yanıma gelmeden önce endorfin hormonu falan mı kullanıyor anlamıyorum ki, aşırı bulaşıcı bir gülümsemesi var.

"Eee ne yersin?"

Seni.

Ha? Ne?

"Eee, bilmem.. ne yiyelim?"

"Buranın acayip güzel Jajangmyeon ve Robokki'si var, denemek ister misin? Ben beğeniyorum, sen de beğenirsin belki"

"Olur"

Siparişi verdikten sonra tekrar başbaşa kalmıştık.
İkimiz de ellerimizi masaya koymuş ve etrafı inceliyorduk.
Dışarıda hafif bir yağmur olduğundan dolayı klimalar açıktı ve bu da ortamı biraz havasız yapmıştı.

"Sıcakladın mı? İstersen dışarı çıkabiliriz?"

"Ama yemeklerimiz ne olacak?"

Güldü ve çenesini eline yasladı.

"Seni aç bırakacağım"

Göz devirdiğimde tekrar gülümseme almıştı dudaklarını.

"Korkma Taehyungie, dışarda da üstü kapalı bir alan var, orda da yiyebiliriz"

"Ah öyle mi, olur.."

İkimiz de ayağa kalkarak dışarı çıktık. 2 kişilik masalara oturduğumuzda, uzaktan yemeklerimiz geliyordu.