Darling | vmin

◇ [24]: We Are Soulmates

5k! 🙏🏻

~

Darling, Episode: 24 (FINAL)

Park Jimin'den..

"Eee.. Oraya geleceğimi sanmıyorum."

"Nedenmiş?"

"Çünkü evde teksin Taehyung!"

"Ne güzel işte sevgilim, yanlız olacağız."

"Olmaz, şimdi telefonu kapatıyorum. Çünkü.. ee.. çünkü ders çalışmam gerek, evet!"

Telefonu kulağımdan çektiğim gibi kapatacakken aynı anda Taehyung'un sesi bunu bölmüştü.

"Birlikte çalışırız? Bana bak yoksa yan yana olmamız seni rahatsız mı ediyor?"

Aptal ya, tam bir aptal.
Biz yan yana gelince sürekli birşeyler oluyor ve nedense bir şekilde üst üste oluyoruz.
Hayır bir de aşırı açık sözlü olduğu için birisi 'a' dese bile olan biteni anlatıyordu.
Utandığımı anlıyor diye düşünüyordum ama yok, tık yok herifte.

Israr etmeye devam eden cümleleri telefondan son sürat kulaklarıma erişirken, en sonunda ofladım.

"İyi be, geliyorum. Ama söyleyeyim; elleşmek yok!"

Telefonu hızla kapattım ve ders çalışma yalanı söylediğim için odama çantamı hazırlamaya gittim.
Birkaç kitap ve kalem aldıktan sonra hırkamı da alarak evden çıktım.
Bugün hava sıcaktı ve siyah bir eşofmanla siyah bir tshirt, üstüne de gri hırkamı giyinmiştim.

Sonunda fazla uzak olmayan eve geldiğimde, zile basmış ve ayaklarımı yere vurmaya başlamıştım.
Çok geçmeden ise binaya girmiş, Taehyung'ların dairesinin önüne gelmiştim. Ama daha tıklatmadan, açılmıştı.

"Hoşgeldin zeki çocuk."

İmalı karşılamasına kısa bir bakış atıp ayakkabılarımı çıkarmıştım.

"Hoşbuldum hormonlu."

Taehyung'un odasına girdiğimizde çalışma masasına çantamı koyarak içindekileri çıkardım.
Hayret, hoşgeldin öpücüğü almamıştı.

Sandalyelerimizi çekerek oturduğumuzda, o direkt test çözmeye başlamıştı. Bu kadar hevesli olduğunu bilseydim daha önceden gelirdim.

Soru çözerken birbirimize yardım ediyor, şakalaşıyor ve konu anlatıyorduk.
Ders çalışırken bu kadar mutlu olduğum bir an daha önce olmamıştı. Sanırım Taehyung ile ilkler listeme bu da eklenmişti.

"Yoruldum benn"

Sızlanarak konuştuğumda testteki sorusunu bitirip bana dönmüştü.

"Yoruldun mu? Ara verelim o halde, ne dersin?"

"Olur!"

Gülerek ona yaklaştığımda, geri çekilmişti. Bu hareketine kaşlarım ister istemez çatılırken, o test kitabını kapatmaya başlamıştı.
Ağzım falan kokuyor olabilir miydi?

"Taehyu-"

"Unuttun mu Jimin? Elleşmek yok."

Gözlerim şokla açılırken, o sırıtarak suratıma bakıyordu.

"Ama-"

"Televizyon izleyelim, canım sıkıldı benim."

Kalkıp gittiğinde sinirle arkasından bakmakla yetinmiştim.
Benim silahımla beni vurmak he?
Kitaplarımı gürültüyle kapatarak, aklımda olan tehlikeli eylemi yapmak adına salona doğru ilerledim.