တမာန်တော်ရဲ့ပျော်တော်ဆက်

*ကို ကိုကို့ ကြောက် ကြောက်တယ်*

တမာန် သူ့ကိုတားဆီးနေသည့်လက်ကလေးနှစ်ဖက်ကိုရင်ဘတ်ပေါ်တင်ပေးလိုက်သည် ပြီးသည်နှင့် အဝတ်အစားတွေကို တစ်ခုချင်းစီ ချွတ်ချလိုက်တော့ မျက်နှာလေးက ပို၍နီရဲလာလေသည်

*မ မလုပ်လို့ ဟင့် မ မရဘူးလား*

မျက်လုံးဝိုင်းလေးတွေထဲက မျက်ရည်လေးတွေရစ်သိုင်းနေပုံက အဆုံးအစွန်ထိရူးပစ်ချင်စရာလေး တမာန် ဘာမှပြန်မဖြေပဲ လက်မောင်းအိအိလေးတွေကို နမ်းစုပ်လိုက်တော့ ရင်ဘတ်ပေါ်ကလက်ကလေးတွေက တွန်းလာလေသည်

*ကိုယ်ရူးတော့မယ် သိလား*

*ဟင့်အင်း ဟင့် ဖယ် ဖယ်ပေး *

အရမ်းစွာနေသည့် နှုတ်ခမ်းသေးသေးလေးက်ု စုပ်ယူလိုက်ပြီး ကျနော့်လက်တွေကအလိုက်သိစွာ မက်မွန်သီးလေးတွေကို အားနဲ့ဖိညှစ်လိုက်တော့ လက်ကလေးတွေကကျောပေါ်ရောက်လာလေသည်

*အ့ အ အရမ်း ဟင့် မလုပ်နဲ့လေ *

*အားး မွေးနေတာပဲကွာ တစ်ကိုယ်လုံးဝါးစားပစ်ချင်စရာလေး*

ကျနော့်လက်တစ်ဖက်ကမက်မွန်သီးလေးတွေကို ဆုပ်ကိုင်ပြီးတစ်ဖက်က နီရဲရဲအဖုလေးတွေကို ကိုင်လိုက်တော့ လည်ပင်းလေးမော့သွားကာ မိန်းမူးသွားသည့်ပုံလေးက အူယားစရာလေး

*ကို ကိုကို့ အ့ အ အရမ်းမကိုင်နဲ့ ဟင့် နာ နာတယ် အ့*

လည်ပင်းသားလေးတွေဆီအလုပ်ပေးပြီးသည်နှင့် ကိုယ်လေးကိုချီမကာ အိပ်ယာပေါ်ပွေ့ချလိုက်တော့ ကိုယ်သေးသေးလေးက အိပ်ယာထဲမြှုပ်သွားလေသည်

*ကိုယ် မင်းကိုအရမ်းရူးပစ်ချင်နေပြီ သိရောသိလား*

*ဟင့်အင်း အဲ့ အဲ့လိုကြီးမလုပ်ပါနဲ့ ဟင့် *

မျက်နှာလေးတခုလုံးနီရဲကာ ကျနော့်ရင်ဘတ်အားလက်ကလေးတွေနဲ့တွန်ူးထားပြီးခေါင်းလေးစောင်းငဲ့ထားလေသည်

*ကိုယ့်ကို ကြည့်ကွာ ကလေး မကြည့်ဘူးပေါ့ ကိုယ့်အဆိုးမဆိုနဲ့နော်*

ကျနော့်ကိုမကြည့်ပဲမျက်နှာလွဲထားသည့် အချစ်လေးအား နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့မထိတထိပွတ်ဆွဲနေတော့မနေတတ်စွာ မျက်ရည်လေးတွေဝိုင်းလာလေသည်