Part 10
"ဘယ်သွားမလို့လဲ "
"ကျင်းလင် "
စစ်ကျွေးတောထဲမှာ ကျင်းလင်ကိုမြင်လိုက်ရလို့အံသြသွားမိသည်
" ဘယ်သွားမလို့လဲ အဖောမပါပဲတစ်ယောက်တည်းလား ကျင်းရီရော "
" လန်သခင်ကြီးက ဟန်ကွမ်းကျွင်းကို ခေါ်ခိုင်းလို့ ထပ်လာခေါ်တာပါ "
" ကျွန်တော့်လည်းလိုက်မယ် "
ကျင်းလင်နဲ့အတူ သူ့ခွေးပါပါလာသည် စစ်ကျွေးလည်း မတက်နိုင်ပဲခေါ်ခဲ့လိုက်သည်
" ကောင်လေး "
စစ်ကျွေး လန်ရှန့်ကိုတွေ့တော့လှမ်းခေါ်လိုက်ပေမဲ့
ဝုတ်..ဝုတ်
" အား...ပါပါး..ပါပါး "
ခွေးကိုမြင်တာနဲ့တန်းပြေးတဲ့ကလေး
ကျင်းလေးခွေးကလည်း ကလေးနောက်ပြေးလိုက်လေသည်
" သားလေး "
"ပါပါး "
"လန်ကျန့်ကယ်ပါအုန်း "
ဝေ့ရင်း သားလေးကိုပြေးဖတ်လိုက်ပြီး အော်လိုက်တော့ လန်ကျန့်သူတို့ရှေ့ရောက်လာသည်
" ကျင်းလင် "
"ဟန်ကွမ်ကျွင်း "
ကျင်းလင် သူခွေးကိုသံကြိုးနဲ့ချည်ပြီး အပင်ခြေရင်းမှာချိတ်တွယ်ထားလိုက်သည်
" ချင်ရှန့်လေး ဘာဖြစ်သွားသေးလဲ "
လန်ကျန့်တုန်ယင်နေတဲ့ ကလေးကိုကုန်းပိုးလိုက်ပြီး မေးလိုက်သည်
" သူ့က "
" သားလေးရဲ့ကိုကို ကျင်းလင်တဲ့ "
" ကိုကိုကဆိုးတယ် "
သားလေးစကားကြောင့် ကျင်းလင်ရယ်ကာ
" ဒီကလေးကဘယ်ကလဲ ခွေးကြောက်တာ
ဦးလေးနဲ့တူတယ် "
" တူဆိုချင်ရှန့်ကငါ့ရဲ့သားပါ အားလင် "
" ဗျာ! "
ဝေ့ရင်းအံသြနေတဲ့တူတော်အားလင်ကိုဖတ်ပြီးနှုတ်ဆက်လိုက်သည်
"ဘာလို့ထပ်လာတာလဲ စစ်ကျွေး "
"ဟန်ကွမ်းကျွင်းရှီတဲ့နေရာမှာ ကျွန်တော့်နေချင်လို့ပါ "
