Hepinize selamm:) dostlarım farkındayım bölüm biraz geç geldi bu yüzden özür dilerim. Ne yazık ki bundan sonrada 2 haftada bir gelebilir bölümler. Mağlum okul başladı. Yazma imkanım oldukça yazacağım sizler için:D neyse sizi yeni bölümle baş başa bırakıyorum o zaman. Hepinize iyi okumalar^^
~~~
Yaklaşık 10 dakikadır yolun kenarında Karan denen kişinin evine doğru gidiyorduk. Atakan ve Mirza hızlı adımlarla ilerliyordu ben ise onlara yetişebilmek için nerdeyse koşuyordum.
Yola çıktığımızdan beri onları Karanın evine gitmekten vazgeçirmek için susmamıştım ama Mirza söylediklerimi duymazdan gelerek yoluna devam etmişti. Atakan bana dönerek üzgün bakışlarını yolladı çünkü o da Mirzayı kararından döndürememişti.
Şansımı son bir kez daha denemek için konuşmaya başladım. " Mirza! Dururmusun artık! Karandan bu şekilde bir şey öğrenemezsin! Belli etmeden ağzını aramalısınız! 'Ceylanı kaçırmaya mı çalıştın?' diye sorduğunda 'Evet, bir sorun mu var?' diyeceğini mi sanıyorsun?!"
Nefes almadan ve yüksek denilebilecek bir sesle söylemiştim bunları. Konuşmam bittiği anda nefes bile alamadan Mirza hızla bana döndü ve bağırarak konuşmaya başladı "Ceylan yeter! Daha ortada hiçbir şey yokken karanı suçlamayı kes! O böyle bir şeyi yapacak biri değil! Sırf bir kaç tesadüf eseri olan şeyler yüzünden arkadaşımdan şüphelenecek biri değilim ben! Onu yıllardır tanıyorum, daha yeni tanıştığım biri yüzünden ona bu kötülüğü yapamam anladın mı!?"
Onu ne kadar sinirlendirdiğimin farkına şimdi varmıştım. Ama bu tepkisi aşırıydı. Onun en yakın arkadaşı olabilirdi ama benim tanımadığım biri ve ben tesadüf olma ihtimali olsa bile ondan tabikide şüpheleneceğim.
Sinirle konuşmaya başlamaya hazırlanıyordum ama telefonumdan gelen bildirim sesi dikkatimi dağıtmıştı. Mirzaya kaşlarımı çatıp sinirle baktıktan sonra cebimdeki telefonu aldım ve ekran kilidimi açıp bildirime baktım.
Kaşlarım istemsizce havaya kalkmıştı. Gözlerim büyümüş ve kalbim korkudan hızla atmaya başlamıştı. Ellerimin titremeye başladığını da fark etmiştim.
Yine tanımadığım numaradan gelmişti mesaj. Ama numara diğerinden farklıydı.
0582 *** ****
Ahahah! Beni gerçekten bulabileceğini mi düşünüyorsun? Biraz zor olur o güzelim :)
Yanındakilerden hemen uzaklaş yoksa bir daha elimden kaçmana izin vermem ;)
-K-Mesajı okurken midem bulanmaya başlamıştı. Başımı kaldırıp hemen etrafa baktım. Beni görebiliyordu. Buradaydı. Yoldan geçen herhangi biri bile o olabilirdi.
Ben endişeli bir şekilde etrafa bakınırken Atakan elimden çekti telefonu ve mesajı sesli bir şekilde okumaya başladı. Mesajı ikinci defa duyduğumda korkum dahada artmıştı.
Atakan okumayı bitirdiğinde ikisi de kaşlarını çatmış bir şekilde mesaja bakıyordu. Mirza hemen telefonu Atakandan aldı ve bir yere basıp kulağına götürdü. 2 saniye sonra geri çekti "hay ben böyle işin! Bu numara kullanılmamaktadır diyor!" Dedi sinirle.
Nasıl bir psikopat bu böyle! Her mesaj için farklı hat mı alıyor?
Ben düşüncelerimin içinde kaybolurken Atakan konuşmaya başladı "Abi bence Ceylanın dediği gibi Karana direkt sormayalım. Ağzından laf almaya çalışalım. Tabi varsa." Atakanın dediği şeyi onayladım. Yani sonuçta bende öyle istiyordum.
Mirza biraz düşündü ve cevap verdi. " Karanın böyle bir şey yapmadığına adım kadar eminim. Sırf sizde görün diye kabul ediyorum. Atakan seninlede konuşacağız bunu sonra"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YARA
Romanceİki yaralı kalp. Biri anne diye bağırır. Diğeri baba diye ağlar. İkiside birbirinden habersiz acıları ile yaşar. Ama bilmiyorlar ki birbirlerirnin ilacı olduklarını Bilmiyorlarki yaralarının merhemi olduklarını. İki yaralının iyileşme hikayesi bu. S...