Hepinize merhaba. Öncelikle herkesten çok ama çok özür diliyorum yeni bölüm atmayıp sizleri beklettiğim ve atacağım diye söz vererek sözümde duramadığım için.
Bölüm atamamamın sebebi başlarda zaman bulamamaktı ama sonralarda yazarken sıkıldığımı ve yazacak bir şey bulamadığımı, aklımdan geçenleri yazıya bir türlü istediğim gibi dökemediğimi fark ettim. Ve sizin de gördüğünüz gibi aylardır bölüm atmıyorum. Evet atamıyorum değil atmıyorum.
Hikayem çok fazla okunmuyor olabilir. Belki de bu duyuruyu yapmam da saçma gelebilir ama yazdıklarımı 1 kişi bile okuyorsa benim ona karşı bir sorumluluğum var demektir. Ve ben bu sorumluluğu yerine getiremedim.
Ama bunun böyle gitmeyeceği sonucuna vardım ve hikayeyi en baştan, karakterlerde ve kurguda hafif değişiklikler yaparak yeniden yazmaya, yani bitmemiş bir hikayeyi güncellemeye karar verdim.
Başlarda düşünemedigim ama sonralarda 'keşke şurayı söyle yapsaydım' dediğim yerler oldu. Ve bunları düzeltip hikayeyi yeniden yazacağım.
Bölümleri şuan da silmeyeceğim. Ve ilk bölümü yazar yazmaz da atmayacağım. Çünkü ilk başta kendimi bildiğim halde ilk bölümü yazdım ve dayanamayıp Wattpad'e yükledim. Sizin de gördüğünüz gibi süreklilik sağlayamadım. Bu yüzden ilk 10 yada 15 bölümü yazdıktan sonra düzenli olarak atmaya başlayacağım.
Bu sene 12. Sınıfa geçtiğim için çok sık bölüm atamayacağım yani 2 haftada bir olur muhtemelen. Ama bu sefer bu işi yapabilmeyi ümit ediyorum. Umarım beni tekrar desteklersiniz. Kendimi size karşı çok mahcup hissediyorum. :(
Herneyse biraz fazla uzattım sanırım.
Ama şunu da söylemek istiyorum, ufak tefek hoşunuza gitmeyen şeyler varsa ister kurgu da olsun ister yazış tarzım da olsun bunları buraya lütfen yazın. Hatta hikayenin ilerleyen kısmında olmasını istediğiniz şeyleri de yazabilirsiniz belki ilham olursunuz bana.Neyse cidden uzattım. Buraya kadar okuduysan özellikle senden yeniden özür diliyorum ve çok teşekkür ediyorum. O zaman kendine iyi bak ve beklemede kal👋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YARA
Romanceİki yaralı kalp. Biri anne diye bağırır. Diğeri baba diye ağlar. İkiside birbirinden habersiz acıları ile yaşar. Ama bilmiyorlar ki birbirlerirnin ilacı olduklarını Bilmiyorlarki yaralarının merhemi olduklarını. İki yaralının iyileşme hikayesi bu. S...