Cute Bitch •taekook•

[Sadece görevin olduğu için mi yapıyorsun?]

Uzun süredir gelmediğim bu evi sanki yabancıymışım gibi izlerken oturduğum koltukta rahatsızca kıpırdanmıştım.

Dakikalardır karşı koltukta oturan Alek tarafından izleniyordum ve bu durum artık rahatsız edici olmaya başlamıştı.

"Alek. Vaktini almak istemiyorum o yüzden hemen konuya gireceğim"

"Tüm vaktimi alabilirsin" demişti bana bakmaya devam ederken. Böyle bir karşılık beklemediğimden afallamıştım. Boğazımı temizleyip olabildiğince dik oturmuştum. Çok gergin hissediyordum.

"Ben, senden bir şey isteyeceğim"

"Güzel dudaklarından çıkacak her kelimeyi yerine getirmeye hazırım"

"Evet şey... Ben, babamı öldürmeni istiyorum"

"Ne?"

"Duydun. Babamı öldür lütfen"

"Savina, ne istediğinin farkındasın değil mi?"

"Gayet de farkındayım. Öldür babamı"

"Bak, ne yaşadınız bilmiyorum ama bir anlık sinirle babanı öldüremem. Pişman olduğunda suçlusu ben olmak istemiyorum"

"Anlık sinir değil bu. Babamı öldürmezsen ben öleceğim"

Ağzı açık, çatık kaşlarıyla donakalmıştı. Gözünü bile kırpmamış, öylece beni izlemişti. Ciddi olduğumu, ne kadar korktuğumu anlasın istiyordum.

"Sorsam da söylemeyeceksin" demişti başını ellerinin arasına alarak. "Tamam. Yapacağım. Sadece senden tek istediğim burada kalman"

"Bunu benden isteyemezsin"

"Amacım güvenliğini sağlamak. Bir kere olsun beni dinleyemez misin?"

"Tehlikede olan sadece ben değilim. Jungkook da tehlikede"

Yerinden aniden kalkıp oturduğum koltuğun etrafında yürümeye başlamıştı. Sinirden gülüyor, ellerini geçirdiği saçlarını çekiştiriyordu.

"Her şey onun yüzünden oldu. Seni benden aldı. Şimdi de ölümüne sebep olacak"

Genzinden gelen hırıltı ne kadar sinirli olduğunu belli ediyordu. Onu ilk defa bu kadar sinirli görüyordum. Yanımda vurup kırdığı olmuştu fakat bu başkaydı. Birazdan evi patlatacakmış gibi duruyordu ve bu beni çok korkutuyordu.

Korkudan kıpırdayamıyordum bile. Ellerimi kucağıma koymuş sadece gözlerimi oynatarak onu izlemiştim. Ağzımı açmaya dahi korkuyordum. Bir şey söylersem eğer patlayacakmış gibi duruyordu.

"Biz bu işi halledene kadar ikiniz de burada kalın"

"Olmaz. Babam bir şeyler döndüğünü anlar. Ayrıca bunun hemen olmasını istiyorum"

Sert nefeslerinin sesi yankılanıyordu. Geniş pencereden dışarıyı bakarken düşünüyor gibiydi. "Bugün yapamam. Plan lazım, adamlarımı hazırlamam lazım. Babanı iyi tanıyorum Savina. Asla hazırlıksız yakalanmaz"

"Yakalanır. Darbenin nereden geleceğini bilmezse, güvenli alan bildiği yerde saldırıya geçilirse eğer çok da güzel yakalanır"

Göğsünde bağladığı kollarıyla bana doğru dönerek yine o hayran ifadeyle bakmıştı. Onun için üzülüyordum. Beni sevdiğini düşünüyordu ve değerli zamanını boşa harcıyordu.

Onu kullandığım için de kendime kızıyordum. Bana takıntılı halinden yararlanıyordum.

"Seni sevdiğim için hiç pişman değilim"