Dahly's POV
Nagluto na nga si JN, hapunan na ata yung niluluto niya since it is already past 7pm which is good.
Nagwewelga na nga mga alaga ko sa tiyan eh!
Kasalanan kasi ito ni LJ, nasaan na kaya yung sinabi niyang pakakainin niya ako? lagot talaga sa akin yun. My poor pets sa tiyan ko, don't worry I smell food na, konting tiis na lang.
And speaking of the devil, bumalik na rin ang Narcissus mahabaging langit! Ang antipatiko talagang makakatikim ka ng kamao ni Dahly ngayon if wala kang food na bitbit.
"Wow! Ang bango, ano ulam natin ngayon?" umupo na sa tabi ko si LJ at may dala dala siyang supot, All eyes naman ako sa supot na iyon, my mind started to wander ano kaya laman nun? I tried to sniff just to find out, pero yung luto ni JN ang naaamoy ko eh. I gave up na lang at trying to find out kung ano ang nasa supot.
"Pinakbet kuya!" sagot naman ng nakatalikod na si JN, ang bilis niya ha, multi-tasking lang ang peg, after slicing lagay na sa kalan, slice ulit and konting timpla, tikim amazing. Parang totoong chef na nakikita ko sa TV.
Ang bango nga ng niluluto niya, lalo yata nagwelga mga alaga ko. Tinignan ko ng matulis si LJ at alam na niya ano ibig sabihin nun. He seem to get those unfriendly stares.
"Teka teka , bago ka magplano ng masamang ending para sa akin, eto na promise ko!" ibinigay niya sa akin ang supot na dala niya and yipee! I am so happy may food na ako! I peeked inside and found a buy one take one burger na mabibli dun malapit sa school, kaya pala ang tagal nakabalik nito. Well at least bumalik siya with food or else?
Nilantakan ko na ang bitbit niya so hungry na talaga. Oblivious to the world I treasured these two buns of heaven for me. It is better than nothing at all.
"Oi dahan dahan ka naman dyan at baka mabulunan ka.", pinunasan ni LJ yung pisngi ko na may ketchup. Di ko kasi napansin na may smear of ketchup dun. So clumsy of me naman, thanks LJ.
"Ikaw talaga basta pagkain, nawawala yang pagka kikay mo" chuckling he said that half amused and half worried, as he lifted my chin at pinunasan ang natirang ketchup sa mukha ko.
"Eh sa gutom na ako noh! Ang layo kaya ng nilakad natin, tapos may adrenaline rush moment pa tayo pagdating here. Have mercy naman sa akin I am a growing girl." Pagwewelga ko sa kanya and ate the last bite of the last burger.
"Pabayaan mo na siya kuya, ang taong gutom dapat pakainin.", biglang comment ni JN.
"I agree! And you also don't say no to food, bad yun!" sabat ko pa.
"sige magkampihan kayo, halika nga dito may ketchup na naman mukha mo" sabi ni LJ at pinunasan na nga niya ang mukha ko with the remaining tissue that went with the burger.
I jst heard JN chuckled habang inihapag na niya ang ulam, sumunod ang rice at saka 2 plates.
Dalawa lang? hindi ata ako kasali sa budget so sad naman! I looked longingly sa pinakbet na umuusok pa with all the gulay I love, plus bagoong... Oh my gosh tumutulo na yata laway ko. May tissue pa ba? Please lang I need some, kung hindi aabot na sa kalsada ang laway ko... Ewwww that is just so kadiri.
Kung saan saan na naman umaabot ang imahinasyon ko. Pasensya world!
"Oi JN may bisita kaya tayo, bakit dalawa lang plate nandito?" tanong ni LJ na nagtataka also. He looked at JN with that confused face and JN just smiled. Hala ang cute pala ng damuho, ngayon ko lang napansin. Sareee naman, I am more focused with the food kasi, my first love FOOOODDD ay si Dennis pala. Hahay! It still boils down that I have to say goodbye sa pinakbet.
BINABASA MO ANG
Let's Play Pretend - former (pending ) Realize... (Completed and being edited)
Hài hướcDahly the ever cute na nerd/ chabelita/ echuserang emoterang kokak is out to conquer a new place , new school , new faces. Carry kaya nya ang mga churvah that lies ahead. Join her and her circle of out of this world friends as they try to add spice...