Let's Play Pretend - former (pending ) Realize... (Completed and being edited)

Romeo and Juliet...

Dedicated to a girl who made me want to write again hahaha... akala ko kasi walang nagbabasa sa story na ito... thanks for reminding me....

Jena's POV

It has been 2 weeks since yung leadership training... After bumalik si ate at JN from being lost for the whole night... Things got complicated... Mas naging worst pa ata si ate at JN... the whole group was aware of Shysie's plan pero, we were not expecting this...

Di na nagpakita muna sa school si ate... di na nga niya natapos ang leadership training, Ipinalabas na lang nila na on training siya... When the truth is, nagkulong siya sa room niya, umiiyak...

Tanging family members lang ang pwedeng makipagkita sa kanya... and every weekends, Si Ms. Mandafe para sa home school niya... Yep, we hired her, para makahabol pa rin si ate sa school work na nakaligtaan niya while being away...

Since busy si mama at si dad, ako ang palaging bumibisita sa kanya... She looked awful... Messy hair, namumugto na mata, ang putla kasi nga di lumalabas... She looked like a dead person... Di mo pa makausap ng matino... Sige nga try niyo intindihin ang hikbi, ungol at walang kabuhay buhay na buntong hininga...If na interpret at naintindihan niyo yun... Congrats! Isa ka na ring abnormal.

I visited her today... Mukhang ok na siya... or at least I think so... She was sitting on her bed... nagbabasa ng libro... She was not crying this time.

Lumapit ako sa kanya, she smiled weakly... pero namumula pa rin ang mga mata niya... Bampira na ata ang bruha... 

I sat down sa bed niya... "Ano ka ba, di ba uso ang ilaw dito? ang dilim ng room mo... yung curtains di mo pa binuksan... hahay what is wrong with you? What is wrong with both of you? ano pinag gagawa niyo sa mga buhay niyo oi?" inis kong tanong sa kanya.

It caught her attention, "Who?" she asked.

"Eh sino pa kundi si JN... parehas kayo parang walking dead... maputla, namumugto o kaya namumula ang mga mata... irritable... ano kayo nakagat ng bampira sa cave?"

"Both of you are just wasting away, at di makausap ng matino. Ano ba talaga ang nangyari?"

I confronted her na, naiirita na ako sa kanilang dalawa. Enough na ang pagiging blind at deaf ko.

Kung kailangan kong alugalugin ang kokak na ito o kaya sampal sampalin mapiga ko lang ang sagot gagawin ko.

"It's complicated sis... anyway it all boils down to the fact na, we have decided to cut off everything I guess... that's how I understand it..." 

At di niya napansin na may tumulong luha from the right eye niya... She is hurting... hurting so bad... At ako, Marah, Devon and Shysie lang ang may alam nito... She appears cold and careless sa iba... Kaya lang after that, she really crumbled down... kaya nga itinago na muna namin siya.

Nagalit at nagwala siya when she found out na planned out lahat ng iyon... pero she forgave Shysie naman... pero nasasaktan din kami seeing her like this... Dobleng sakit pa ang sa akin, seeing JN that way too... bakit ba kasi pinapahirapan ninyo mga sarili niyo?

Tinignan ko ang room niya, andun si mayang, suot niya ang hoodie ni JN... Yung mga ibinigay ni JN sa kanya na stuffed toys, pillow at iba pa... It's all here... How could you move on engot!?

She cried again... Niyakap ko na lang siya and let her cry...

______________________________________________

LJ's POV

Binasa ko yung text ni Jena... Dahly is pretty much in a depressed state as my brother. Ano ba kasi ang nangyari sa cave na yun? Natanong ko sa sarili ko habang napahilamos ako ng mukha ko with my hand...