When reality bites....

156 22 11
                                    

It's been a week since nailibing na si lolo... back to normal na ang lahat. Naging busy kami sa preparation ng Foundation Day... 

And finally today... it would be the culmination of our hard work... Since di naman ganun ka laki ang space ng school namin... It will be held sa gym, may park din kasi sa labas ng gym so it would be more convenient there.

Maraming booths, food stalls at marami rin kaming gagawin mga SC... So sad naman... 

We were paired to roam around and check if eveything is ok... perks of being an SC officer... KJ ng life niyo sa events hahaha!

Di si Jason na pair sa akin, Lech naman oh! Silang dalawa ni Patricia ang pair... Ok lang si JN naman pair ko... 

"Dahly gutom ka na ba? Halika may fish ball dun oh bili tayo." at hinila na niya ako papunta dun...

Ewan ko ba, these past few days, naging extra sweet na sa akin ang isang to, pero para siyang menopausal minsan, bigla na lang umiinit ang ulo at nagsusungit... Naprapraning lang siguro ako....

Bumili siya ng napakadaming food... "Ubusin mo yan ha"  sabi pa niya sa akin habang yung food niya konti lang...

"Ano tingin mo sa akin PG? bakit ang dami nito?" inirapan ko siya... Antipatiko! Matikman nga kung masarap?


"Baka kasi mangayayat ka mawala pa yung mga fats mo... kawawa naman ako wala ng pipisilin na fats..." pabiro niyang sagot...

Hinampas ko siya. "Hay ewan ko sa iyo JN, ang tino mo kausap, Che! "

Kinurot niya pisngi ko... "Ang cute mo talaga pag naiinis ... "

"Che!" yun lang sagot ko sa kanya... then nakita kong papalapit si Jason sa akin... 

Biglang nagstop ang ikot ng mundo... I see leaves falling from trees... nagliwanag ang buong paligid... 

nagtransform bigla si fafa Jason into a samurai... Lech ang gwapo niya!  

Ako naman nakasuot ng traditional costume ng japanese girls with matching umbrella pa... Ambisyosa! Umandar again imagination ko.... ABNORMAL!

Matagal na nga pala siyang nanliligaw... I think it's about time na sagutin ko na siya...


I told JN about it yesterday... After that sumama timpla ni JN sa di malamang dahilan, siguro talagang ayaw niya kay Jason because of Patricia... But I assured him na love love ko pa rin siya kahit maging kami na ni Jason ... I will always be his Carmen malaking bilbil...

"Dahly, could we talk?" sabi sa akin ni Jason nung nakalapit na talaga siya... Di siya makatingin sa akin... That's unusual? He always looks at me straight in the eyes when he talks... halos nga matunaw ako... humiwalay sa katawang lupa ko ang heart ko when he does that... Bakit ngayon?

HOOOOOO MAAAAYYYY GAAAAAAAD! Baka magpropropose na siya? LEch! di pa nga kami proposal nah?

"JN, pwede ko munang hiramin si Dahly?" he asked JN habang hinawakan na niya yung kamay ko.

Sumimangot si JN at kumunot ang noo, "Hindi siya isang bagay na pwede hiramin!" Yun lang ang sinabi niya... Nge! nagbago ulit timpla ang niya... akala ko ba ako ang bipolar dito? 

Ever since nung gumala kami sa mall ni JN, just a mere mention of Jason's name, nag iiba ang aura niya... parang sinaniban ng masamang ispiritu... creepy! Don't worry JN, maghahanap tayo ng albularyo for you... usap lang muna kami ni fafa Jason ha! Kilig!

"Babalik lang kami agad JN" I winked at him then let Jason pull me na... He looked sad after that... hurt? I'm just imagining it siguro..


We went into a secluded place... merong bench... a few trees para may shade... So Romantic! WAAAHHHHH KINIKILIG AKO!!!!!

Let's Play Pretend - former (pending ) Realize... (Completed and being edited)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon