Bölüm parçası : Ryan Keen - See Me Now
Yaklaşık iki yıl sonraya hoş geldiniz.
NERISSA COURTNEY
"Noel için sabırsızlanıyorum sevgilim!"
Telefonu kulağımdan uzaklaştırıp enerji dolu sesinin etkisinden çıkmaya çalıştım. "Baba, Marie bunu duyduğunda muhtemelen alınacak."
Telefonu hoparlöre aldım ve apartman daireme gelen kolileri üst üste sıralamaya çalıştım.
"Burada olmadığın için kötü hissediyorum. Ne kadar süren kaldı?"
Üniversitedeki ikinci yılımın ilk dönemini sonlandırabilmek için, dönem ödevini tamamlamam gerekiyordu. Yapmıştım ama moda hakkında kompozisyonumu oldukça sıradan bulan Bayan Jennifer, altmış üç sayfalık el yazısı destesini çöp kovasıyla buluşturmuştu. Siktiğimin kredisine ihtiyaç duymasaydım, hiçbir güç bana bu ödevi yeniden yaptıramazdı.
Ama yenisini kısa sürede tamamlayamazsam çakacaktım.
"Emin değilim baba. Louis nasıl?"
"Beni öldürüyor. Marie son sıralar çok fazla yorgun ve iş bana kaldı. Sen bu kadar huysuz değildin bebeğim."
Ağzımdan çıkan kıkırtıya engel olamadım. "Seni yaşlı adam, o henüz bir yaşında."
"Bir hafta sonra ilk yaşını tamamlayacak. Burada olur musun?"
Endişeli çıkan sesine karşı gülümsedim. Orada olamayacaktım. Buraya bir çok şeyden fedakarlık ederek gelmiştim. Zaman zaman ailemi göremeyeceğimi biliyordum. Noel tatilinde birlikte olamayacaktık. Babam, bu konuya pek sıcak bakmıyordu.
"İsterdim ama İngiltere beni biraz daha ağırlamak zorunda kalacak."
"O ülkeden nefret ediyorum."
Eğer biraz daha konu üzerinden devam edersek tartışmaya başlayacaktık o yüzden farklı bir konuyu ortaya sürdüm.
"Daireye bugün yerleştim."
İlk senem için yalnızca üniversitenin yurdunda kalmama izin vermişti ve ben on dokuzuncu yaş günümde kendi daireme taşınmak için izin istemiştim. Hoxton yakınlarında boş bir daire bulabilmek için kış tatiline kadar beklemem gerekmişti. Ama sonunda istediğim kadar iyi bir daireye sahiptim.
"Ev arkadaşları konusunda hala ısrarcısın öyle değil mi?"
Babam bir ev arkadaşı bulursam daha mutlu olabileceğimi düşünüyordu ama hayır. Ev arkadaşları bana göre değildi. Yakın arkadaşlarım vardı ve birkaç kızın evinde yatılı kalmıştım. Ama evimi uzun süre birileriyle paylaşmak istemiyordum. Üniversite yurdunda yan odamda gürültüyle seks yapan çiftlerden sonra, bunu kesinlikle istemiyordum. Telefonuma başka bir arama çağrısı geldiğinde babama onu sevdiğimi söyledim ve bir kaç saniyelik dikkatli ol, seni seviyorum konuşmasından sonra telefonu kapattım.
"Merhaba."
Aynı şekilde onu yanıtladığımda devam etti.
"Yardım edebileceğim bir şeyler kaldı mı?"
"Hayır, şimdilik hallettim."
Tozlanmış koltuklardan birisinin üzerine oturdum Erkek arkadaşımla çıktığımız ilk yıl tamamlanmak üzereydi ve biz fena biçimde kavgalıydık. Buna rağmen öylece beni arayıp konuşabiliyordu.
