Bölüm parçası : Of Monsters and Men - Your Bones
NERISSA COURTNEY
Daire kapımdan gelen tıkırtılarla yatağımdan sıçradığımda bulanık görüşümü düzeltmek için doğruldum. Ayak sesleri yaklaşırken nerede olduğumu idrak edebildiğimde başımı sol çaprazımdaki koltuğa çevirdim ve koltuğa kıvrılmış uzun bedeni görmemle yüzüne yayılan gülümsemeyi engellemeyi düşünmedim. Gece yaşanan bir kaç temasın ve uzun konuşmamızın gerçek olması güzeldi. Onu dairemde görmek güzeldi.
Kapı zili çaldığında Zayn'in uyanmaması için aceleyle doğruldum. Kış soğuğu bedenimi titretirken, Noel diye düşündüm. Az kaldı. Ve kapıdaki sabırsız her kimse onunla karşılaşmak için kapıyı aceleyle açtım.
Aralık kapının ardında karşımda bir kaç gün önce ayrıldığım eski sevgilim dururken onu daireme almamakta karar kıldım.
"Ne halta buradasın? Seninle yüzleşmek istemediğimi söyledim."
Ses tonumu kısık tutmaya çalışırken bir yandan onun içeriyi görmesine engel olmaya çalışıyordum. Zayn ile karşılaşması istediğim son şeylerdendi. Olası bir kargaşayı kaldırmak istemiyordum.
"Seni uyandırmak istemiyordum fakat Tanrı aşkına anahtarım neden kilitle uyuşmuyor?"
Daire kapımın kilidini dün sabah değiştirtmiştim ve şimdi bunun için oldukça memnundum.
"Çünkü, biz ayrıldık ve aramızda bir şey kalmadı. Git buradan Jason."
Kendimi daireye geri çekerken kapıyı kapatamadan bedenimi içeri ittirdi ve beni duvara ittirerek konuşmaya devam etti.
"Bu ne zaman oldu?!"
Gürültüyle çıkan sesine karşılık gözlerimi yumdum ve az sonra çıkacak kargaşaya hazırlandım.
"Jason." Dedim. "Siktir git."
"Hayır. Bunu konuşacağız."
İçeri ilerlerken onu geri çevirmek için kolunu yakaladım fakat buna gerek kalmadan Zayn'in uykulu bedeni onu yerinde tutmaya yetti.
Jason önce onu incelerken gözlerimi kaçırdım ve kendimi korumak adına iki kolumu göğsümün üzerinde bağdaşırdım.
"Siz ikiniz... Aman Tanrım."
Beyninde dönen düşüncelerin içeriğini tahmin edebiliyordum ama inkâr etme gereği duymadım. Gitmeliydi. Hakkımda düşündükleri umurumda değildi.
"Benimle birlikteyken nasıl olurda başkasıyla olabilirsin?!"
"Hey, hey. Ona bağırma."
Zayn'in itirazıyla benden çektiği bakışlarını ona çevirdi ve onu hırsla ittirdi.
"Kapat çeneni!"
Eğer biraz daha öylece dikili kalırsam yumruklara uzayacak bir kavganın çıkacağını biliyordum. Bu yüzden Jason'ı çekeştirdim.
"Dışarı çık. Lütfen. Seninle orada konuşacağız."
"Hayır. Onunla gitmiyorsun. Hatta, bu aptalın sorunu neyse, benimle çözebileceğini düşünüyorum. Öyle değil mi?"
İrileşen gözlerimin odağı Zayn'in kibirli yüzünü bulduğunda o içeri geçti. Parkeye düşmüş siyah ceketini aldıktan sonra yanımdan hızla geçti ve Jason'ı sırından itekledi.
"Burası bunun için uygun değil."
Eski erkek arkadaşım sinirle daireden çıktığında Zayn'in çıkmasına fırsat tanımadan daire kapısını hızla kapattım ve çıkan sert sese karşılık arkadaki anahtarı iki kere çevirerek kilidi sağlamlaştırdım.
