Ichinose Harumi is having a hard time on her new environment- Japan. She admits that she's not accustomed to live there because if she had a choice, she would prefer to live in the Philippines. But due to her personal reasons, she has to live with t...
Hindi ko alam kung tama ba 'tong desisyon ko na pumayag makipagdate dito kay Shin. Kaloka kasi 'tong tomato na 'to, ako pa 'yong napagtripan. Konti nalang talaga, uuntog ko na ang ulo nito e para maalala niya si Akira.
Yes, gaya ng instinct ko e nagka-amnesia siya. Siyempre, pinaalam ko kaagad kay Akira 'yong sitwasyon ng bestfriend niya. Buti na nga lang, pinakinggan niya 'yong explanations ko at hindi nagpadalos-dalos sa emosyon niya. Kasi panigurado, baka hindi na ako pinansin no'n.
Napag-usapan na rin naman namin ni Akira 'yong about sa date na 'to. Minsan lang naman kasi humingi ng pabor 'tong si Akira kaya napilit niya ako. Base sa pagkakakwento niya sa'kin, noong mga bata pa lamang ay close na talaga sila. Graduation day no'ng araw na 'yon, balak ni Akira na umamin kay Shin. Ang usapan nila, magkikita sila sa waiting shed. Akira waited for him, pero hindi na ito dumating. Hindi alam ni Akira na habang naghihintay siya, naaksidente si Shin at 'yon, nagka-amnesia.
Dinala ako ni Shin sa isang ice cream shop. Hindi ko maiwasang malungkot kasi naalala ko si Yuito sa lugar na 'to e. Siyempre, nalulungkot ako kasi pinagsisiksikan ko 'yong sarili ko sa kanya, kahit halata namang kahit anong gawin ko.. hindi niya talaga ako magugustuhan.
"Yoku waratte kudasai, Harumi." (You should smile often, Harumi.)
Napakain naman ako bigla ng ice cream dahil sa sinabi niya. Nakakahiya naman, si Tomato 'tong kasama ko tapos si Yuito ang iniisip ko.
"Itsumo egao no tomato. Watashi wa, anata ga hinpan ni, tokuni Akira-san ni egao o hitsuyō to suru hitoda to omoimasu." (I always smile Tomato. I think, you're the one who needs to smile often, especially to Akira-san.)
Todo push pa rin talaga ako kay Tomato para kay Akira. Siyempre, sinusuportahan nga ni Akira 'yong katangahan ko kay Yuito e. Kailangan gano'n din ang gawin ko.
"Naze Akirana no ka? Watashi wa kanojo yori anatagasukidesu. Jitsuwa, anata ga watashi ga koko ni iru riyūna nodesu." (Why Akira? I prefer you more than her. Actually, you're the reason why I'm here at Yamizawa High.)
"Onsha?" (Pardon?)
"Harumi ga sukide, yorokonde anata o matteimasu. Ano Ni~Tsu anata ga naita no o mita shunkan, sono otoko no tame ni, anata no kokoronouchi ni anata ga toraeta nanika ga arimasu. Anata no kokoro no itami o yawaragetai, anata ga watashi ni shita yō ni anata o genkidzuketai." (I like you Harumi and I'm willing to wait for you. The moment I saw you cry that day because of that guy, there's something in my heart that you captured. I want to lessen the pain in your heart, I want to cheer you up just like what you did to me.)
Hindi ko alam kung anong magiging reaksyon ko. Sanay kasi ako na ako 'yong umaamin ng nararamdaman ko, never ko pa naranasan na may mag-confess sa'kin. Ano bang gagawin ko? Wala akong idea, huhu.
"Honkidesu ka?" (Are you sure?) Napakamot ako ng ulo. Anong klaseng respond 'yon Harumi? Kaloka ka talaga, pinagtawanan ka tuloy ng tomato na 'to ngayon.
"Watashi wa anata kara kuru to wa omotte imasendeshita." (I didn't expect that coming from you.) Natatawa pa rin nitong sambit sa'kin. Nagpout naman ako and unexpectedly, pinat niya 'yong ulo ko at tinitigan ako ng mabuti.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
