HAZAN YÜREKLİM ( Düzenleniyor)

--8--

Lavinia'dan

" Borçlu kalmayı sevmem demiştim" diyerek çıktı.
Koluma vurmuştu! Bu acının hiçbir önemi yoktu benim için bundan daha kötü yaralarda almıştım ve sanırım alışkanlık yapmıştı bende,

" Yaralandın! Oğlum ambulans çağır" Miraç telefonu eline aldı aradı, telefonu alıp kapattım.

" Ne yapıyorsun? Ölmek mi istiyorsun?"dedi bağırarak

" Evet! Öldürecek misin?"dedim
" Delirdin mi kan kaybediyorsun"
" Çıkalım işim var" diyerek evden çıkıp arabama ilerledim

" Dur beni bekle" yanıma gelip
" Anahtarları ver, bu halde kullanamazsın"
Ona anahtarları atıp arkaya bindim
Arabayı sürdü, uğraşmak istemiyordum.

" Hastaneye gitmiyorsun nasıl kurşunu çıkaracaksın" dedi endişelenmişti belli ki

"Ellerimle" dedim.
"Bunu yapamazsın!"
"Benimle konuşmayı kes!" dedim sıkıldım her defasında birşeyler soruyor ve beni sinirlendiriyordu.
Ona yolu söyledim sonunda gelmiştik,
arabadan inip eve girdim.

"Burada usluca otur geleceğim" diyerek odama girdim, üstümdekileri çıkarıp banyoda yarama baktım,
her zaman böyle yaralanmalarla karşılaşıyordum, malzemeleri alıp kurşunu çıkarttım, dikiş atıp sardım, üstümü değiştirdim sonra aşağı indim.
Dış kıyafetlerimi giyinmiştim
Ne demişti 'imam nikahı' onu halledecektim
Sehpanın üstünde duran fotoğraf albümüne bakıyordu, yanına giderken Kerim'i aradım.

"Bir İmam getirin"
"İmam mı? Ne yapacaksınız imamı?"
"Nikah için, bul getir birini" dedim
"Yanınızda kim var?"
"Sen bana hesap mı soruyorsun?"
"H-hayır beni yanlış anladınız, şahit de gerekiyor ondan söyledim"

"Birilerini bul getir" diyerek kapattım

" Bu kim?" dedi bir fotoğraf göstererek
Ömer gülerek bir yere bakıyordu,

"Bana!"o gün bana yine yalan söyledi, çektiği son fotoğraftı, beni bırakmayacaktı!
Gözlerimi çektim, ona kırgındım.

" Eşyalarımın karıştırılmasından hoşlanmam" dedim. Albümü kapatıp

"Özür dilerim" dedi.
"Burada yalnız mı kalıyorsun?"
"Evet"
"Çok büyük, burada kaybolur insan! Anneni arayıp bulamamışsındır!" dedi gülerek

Gerçekten arayıp bulamıyordum annemi
Ev büyük olduğu için değil! Annem olmadığı için

"Boş konuşmak yerine sussan mı diyorum!"
"Beni niye getirdin, burada beni öldüremezler mi?"

"Ben varken seni öldürmeye tenezzül etmezler" telefonuma
e-mail göndermişti 'Dostum' belliki birileri benim hakkımda konuşmuş, sonra bakmam daha doğru olurdu

"Sen neden Yusuf'a söylemiyorsun"
"Sen niye söylemiyorsun?" dedim
Sustu, abimi çok iyi tanıyordu
Kardeş gibiydiler, abimin nasıl yaşadığını bilmek istiyordum, hakkında herşeyi
Onunda beni araştırdığını duymuştum.

"Bana abimin nasıl biri olduğunu anlat" dedim.

"O senin tersine yumuşak ve nazik biri
İnsanları kırmamaya çaba gösterir,
Çocuk gibidir bazen, eğlenmeyi çok sever
Birinin onu küçümsemesinden nefret eder
Çocuklarla top oynamayı sever ama her seferinde yenilir" dedi

"En kötü günü nasıldı?"diye sordum yanında olmam gerekip olamadığım günü merak ediyorum,

"En kötü günü, arkadaşının öldüğü gündü
Beraber okuyorlardı arkadaşı bazı adamları araştırıyordu, kardeşini öldürmüşlerdi
O da adamı yakalayıp adalete teslim etmek istemişti ama onu da öldürdüler,
Yusuf bir ay boyunca kendinde değildi, çok uğraştık kendine gelmesi için, yapmadığım şey kalmadı,
kendine geldiğinde savcı olup onları öldürenlerin cezalandırılmasını sağlayacağını söyledi ve savcı oldu
Şimdi araştırıyor ama adamı bulamadı"