HAZAN YÜREKLİM ( Düzenleniyor)

--32--

İyi okumalar dilerim 🌼

__________________

İki gün olmuştu ve ben delirmiş gibiydim
Aklıma gelip duruyordu, bana söyledikleri canımı yakıyordu sanki,
Kalbim onu görmek istese de ben bütün duygularımı bastırıyordum
Ama insan bastırdığı duygunun esiriydi!
Artık kalbim sıkışıyordu kriz geçirdiğimi düşünüyordum ama bayılmıyordum,
Doktorla konuşup ilaç almıştım ama ne fayda? Sorunlu olan ruhumdu
Bu yüzden kitap evine gelmiştim,

Kapıyı açıp içeri girdim okuduğu kitaptan başını kaldırıp bana baktı, gözlük takmıştı
Gözlük taktığını ilk defa görüyordum ona ayrı bir hava katmıştı,
Bakışlarını kaçırdı ayağa kalkıp kitabı masaya bıraktı, adımlarımı ona doğru attım,
Karşısına geçince bir süre durdum gözlerine bakıp gülümsedim,
Ama o görmüyordu zaten salakçaydı,
Yüzümdeki gülümsemeyi silip
Bu iki gündür aklımda dolanıp beni rahatsız eden soruyu sordum

"Nasılsın?" Afalladı

"İyiyim" dedi ama iyi değildi anlamak zor olmadı, etrafa baktım kimse yoktu öğle saati olduğu için mi?

"Neden geldin?" Diye sordu ona bakıp

"Canım öyle istedi" dediğimde güldü

"Unutmuşum, canının her istediğini yaptığını" demesi kızgınlığını ortaya koyuyordu.
Üzüldü üzüldüm, neden?

Yanına yaklaşıp aramızdaki mesafeyi kapattım, kalbim koşuyordu ama ağrısı durmuştu

"Bir sorun mu var?" Dedi uzun uzun gözlerine bakınca

"Sorun var! Ama nerede bilmiyorum" daha bir yoğunlaştı gözlerindeki hüzün
Üzüldü mü?

"Git!" Benim gitmemi istemesi bile canımı yakmıştı oysa ben ona defalarca söylemiştim, bu aynı zamanda beni sinirlendirmişti

"Gidiyorum ama önce beni affet" dedim belkide bu yüzden bu kadar canım yanıyordu, beni affetmediği için

"Affettim git!" Diyerek oturup kitabını okumaya devam etti, umursamazca

"Yarın avukatla görüşüp boşanma dilekçesi vereceğim" dedi ah kalbim bir yerinde dur!
Sinirlensem de ses çıkarmadan çıktım
İstemiyordu artık beni

*******

"Anladın mı?" Diye sordum pür dikkat beni dinleyen yaşlı adama,
Hızır amcaya herşeyi anlattım o da birşey söylemeden bana bakıyordu

"Anladın mı!?" Diyerek hafif bağırdım
İrkilip

"Git bana çay yap! Sıkıcı sohbetinle boğdun beni!" Diyerek kızdı

"Sana hayatımın kurmaca olduğunu anlattım sen çay mı diyorsun?"

"Çay önemli!" dediğinde çay yapmadan konuşmam demek istiyordu, kalkıp çay koydum bir süre sonra çayı indirip karşısına geçtim, konuşmayacağını anlayınca

"Ben öğrenmeden sen anlat! Kimsin sen!?
Bu kadar yalanın içinde tek gerçek sen olamazsın!" Dediğimde başını eğdi haklıydım!

"O kadını çok seviyordum, Seviyorum" dedi hangi kadın? Annem olamayacağına göre anneannem mi? Sevdiği adam bu muydu?

"Öldürmedi mi?" Dedim

"Hayır! Arkadaştık çünkü! Dosttan da öte" dedi gözleri dolmuştu bu yaşında sevmeye devam mı ediyordu

"Ben onu çok seviyordum sonra bir gün ona mektup gönderdim oda benim gibi hissediyordu, beni seviyordu
Ne kadar mutlu olmuştum, sonra bu mutluluğumu arkadaşımla paylaşmak istedim, koşarak yanına gittim ağlıyordu
Neden biliyor musun?" Diye sorarak yüzüme baktı ve devam etti