Yazar'danMiraç dışarı çıkınca gökyüzüne bakıp gülümsedi, evet çıkmıştı
Lavinia avukat göndermiş ve bir saat içinde çıkmıştı,
İlerlerken bir anda gözleri Lavinia'yı buldu
Önce durdu bütün olanlar gözlerinin önünden geçerken kalbine bir ağırlık girdi,
İşte yine kalbi laf dinlemiyordu,
Arabaya kendini yaslayıp ona bakan kadına ilerledi,"Bin" diyerek şoför koltuğuna geçti Miraç'ta yanına geçince sürdü
Bir süre ikiside sessizlikle boğuştu,"Teşekkür ederim"diyen Miraç'a baktı sonra önüne dönüp
"Bu aralar herkes teşekkür ediyor, teşekkür etmek yerine hata yapmasanız!?" Dedi
"Neden geldin?" Diye sordu merak etmişti, neden boşanmış olmalarına rağmen gelmişti?
"Bilmiyorum! Sadece gelip seni görmek istedim" dedi Miraç yanlış duyduğunu düşünüyordu,
"Neden?"
"Canım öyle istedi, hani her canımın istediğini yapıyorum ya ben!" Dedi Miraç sustu diyecek bir şey bulamadı
"Abimlere gidiyoruz" Lavinia düşünceliydi
Aslında İmam nikahı olduğu için gidip bozmayı düşünüyordu ama kalbi,
Yapıp yapmamakta kararsızdı ama Miraç her seferinde onu sevdiğini söylediği için böyle hissettiğini düşündü, ama bundan daha fazlası vardı, artık pişmanlık duymak istemiyordu,
Onsuz düşündü herşeyi eskisi gibi ama kalbi bunu kabullenmeyerek canını biraz daha sıktı,
Yüreğini susturup arabayı durdurdu bu ani durmayla Miraç öne doğru savruldu şaşkınlıkla"Ne yapıyorsun? İyi misin sen!" Dedi
Lavinia ona dönüp"Boşandığımızı biliyorsun değil mi?" Dedi soğuk sesiyle,
"Biliyorum" gözlerini kaçırıp konuşmuştu
" Gözlerime bakıp konuş! Değişmemi istiyorsun ama ben değişmem! Bunu göze alarak benimle evli kalmak mı istiyorsun!?
Yoksa boşanmak mı?" Diye sordu artık doğru bir yoldan olmasa da pişman olmayacağı bir karar vermeliydi,"Ben bilmiyorum" dedi onun gözlerine bakınca bütün siniri çekildi, neler olduğunu anlayamasada sakinleşmişti,
Önüne döndü ve derin bir nefes aldı
Arabayı hızlı ve kısa bir sürede evin önüne getirdi, Sonra ona dönüp"Yarın sabah bana kesin bir cevap ver!
Ben böyle karışık bir hayat yaşayamam!" Miraç'ın aklı başka bir yere gitmişti"Önce sana bir şey soracağım" dedi ve devam etti
"Sen! Çok kişi öldürdüğünü söyledin,
Peki tövbe ettikten sonra birini öldürdün mü?" Diye sordu aklına Seyfi beyin gösterdiği video gelmişti"Buna göre mi karar vereceksin?"
"Evet!" Dedi Lavinia Seyfi beyin bir şey söylediğini anlamıştı
"Öldürdüm! Hiç düşünmeden hemde!
Bana göre hak etmişti, sana göre kimse böyle bir şeyi hak etmez!" Dedi"Boşanalım o zaman" diyerek arabadan indi Lavinia inmek isterken bir telefonla vazgeçti
"Anneanneniz burada" diyen Selim ile arabayı villaya doğru sürdü
Miraç onun gidişiyle yıkılmış viraneye dönen kalbinide alıp içeri girdi, hepsi toplanmıştı yine, Hasan bey Miraç'a dönüp
"Oğlum karın nerede?" Diye sordu Miraç önce ne diyeceğini bilemedi sonra
"Geldi ama sonra gitti" dedi sesinden hüznünü hepside fark etmişti
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAZAN YÜREKLİM ( Düzenleniyor)
General FictionHayat hep karanlık bir çıkmaz sokaktı bana Baksam göremeyeceğim, koşarsam düşeceğim bir karanlık Artık karanlıklar ışığım olunca koşmayı da öğrenmiştim Tamda ay ışığının aydınlattığı bir gecede Güneşin çıkmasıyla önce yolumu sonra kendimi kaybettim...